Deep State wordt het gezelschap supermiljardairs ook wel genoemd of Illuminati, wat eigenlijk verlichten, mensen die verlicht zijn betekent. Het gaat echter om een betrekkelijk kleine groep mensen die op onze planeet voor ruwweg vijfennegentig procent de dienst uitmaken. Bekend is natuurlijk Bill Gates, de Rockefellers, de Rothschilds en families als de Clintons, de Bidens, de familie Bush. Er zijn er wel meer, maar bijeen genomen toch slechts een paar duizend mensen, die eigenlijk bijna alles bezitten wat er te bezitten valt. En als je nu denkt dat dit zeer rijke en dus tevreden mensen zijn, dan heb je het mis. Allemaal zijn ze rijk geworden ten koste van heel veel andere mensen en allemaal vinden ze dat de Aarde en alles wat daarop leeft en staat van hun is. Ook vinden ze het vervelend dat er zoveel mensen op de planeet wonen waarvan zij vinden dat ze er niets aan hebben. Die mensen, onze mensen dus, noemen ze vaak ”nutteloze eters”. Zij vinden dus mensen waar ze zelf niets aan hebben nutteloos.

Wij wisten tot voor kort natuurlijk niet dat ze zo over ons dachten. Maar nu, nu ze een wereldwijde poging hebben gedaan om ons op grote schaal te vermoorden, nu begint een aantal onder ons eindelijk wakker te worden. Stel je even voor zeg: er zijn al een paar miljoen, of misschien nog meer mensen overleden door de zogenaamde Covid vaccinaties. Zelfs een Engelse en een Duitse minister hebben toegegeven dat ze wel wisten dat die spuiten gevaarlijk waren. Toch blijven veel mensen nog altijd geloven in de goede bedoelingen van de grote farmaceutische bedrijven die het allemaal hebben uitgevoerd. Ik moet zeggen dat ik hoop dat het met die bewustwording, dat die superrijken proberen ons voor een goed deel uit te roeien en voor een ander deel elektronisch tot slaven te maken, die bewustwording dus onder de gewone mensen een beetje opschiet en dat de verontwaardiging en woede dan op gang komen, want tot nu toe hebben we alles maar laten gebeuren.

Maar we zien dat in elk geval alle vaccinatiecampagnes zijn gestopt, de vaccins worden hier en daar al massaal gedumpt. Was en is dus weggegooid geld waar veel betere dingen mee gedaan hadden kunnen worden en dat wel allemaal in handen van de misdadigers van BigFarma terecht is gekomen. Maar wie nu denkt dat Deep State het gaat opgeven en gaat afzien van het chemisch-biologisch manipuleren van de wereldbevolking is in mijn ogen wel erg naïef. Er zijn namelijk nog zo ontzettend veel onbewaakte wegen open. Het is mooi dat de weg van de giftige injecties nu wordt gesloten, maar eerlijk gezegd had volgens mij geen enkele arts eraan mogen meewerken. Alle artsen hebben toen ze hun bul ontvingen de eed van Hippocrates gezworen waarin ze voor ieder die aanwezig was hebben verklaard nooit iets te zullen doen waarmee ze schade zouden kunnen toebrengen. Toch zijn ze door dreigementen met ontslag en erger bijna allemaal door de knieën gegaan, met als gevolg dat ik geen hoge pet meer opheb van onze heren en dames artsen. Allemaal hebben ze bergen boter op hun hoofd.

Ik had het daarstraks over open wegen, wegen waarlangs Deep State ons alsnog kan vergiftigen. Denk aan eten en drinken, de lucht die we inademen. Op Facebook schreef ik daarstraks dat de Amsterdamse vuilverbranding vanaf 1 april (geen grap) wekelijks 900 ton afval uit Rome gaat verbranden. Wat denk je dat daarvan aan giftige dampen de lucht in gaat en met de heersende westenwinden over het land verspreid gaat worden. En dan moeten ze nodig zeuren over stikstof depositie en CO2, zaken die peanuts zijn in vergelijking met wat de Amsterdamse vuilverbranding weer door de gemaltraiteerde kelen mag duwen.

En dan heb ik hen nog maar niet over de 5G straling van de zenders ten behoeve van de mobiele telefonie, een straling overigens waarmee ze de mensen die zich braaf hebben laten vaccineren via het grafeen wat in de meeste prikken zat kunnen beïnvloeden qua gedrag.

Overal zit Deep State aan het roer: je eten, je drinken, je lucht, je media.

Ik denk dat het mooiste wat ons nu kan gebeuren is dat Deep State compleet geïsoleerd wordt. Dan denk ik aan een eiland met alle meest bizarre voorzieningen. Ze moeten zich nooit kunnen vervelen.

Dan hoop ik dat ze dat ons ook niet meer doen.

Mijn vader leerde mij dat als je iets kunt fantaseren, dan kan het ook bestaan. Of dat nu altijd letterlijk waar is heb ik natuurlijk nooit kunnen controleren, niemand kan dat denk ik. De stelling geeft echter heel veel ruimte in mijn mogelijkheid om allerlei veronderstellingen te maken. Dat laatste, veronderstellingen maken dus, wil ik in dit stuk eens uitgebreid doen. Ik zal dan elk onderdeel beginnen met: Stel dat:

Stel dat:

Het allemaal waar is waarover ik in eerdere blogs schreef. Dan mogen we aannemen dat wij, de mensen op Aarde een genetisch gemanipuleerd kweekproduct zijn op basis van de voordien aanwezige homoniden (mensachtigen) gemengd met de erfelijke eigenschappen van de zogenaamde Goden, die eigenlijk een buitenaards volk waren, de Anunnaki. Volgens vele bronnen werden wij oorspronkelijk gemaakt om werk te doen waarin onze makers zelf geen zin meer hadden, maar dat wel noodzakelijk was.

Stel dat:

Die Anunnaki eerst een mens hadden gemaakt die zich niet kon voortplanten (zoals dat tegenwoordig ook nog het geval is bij kruisingen tussen paarden en ezels), maar dat het daardoor veel te lang duurde voordat ze flinke aantallen mensen hadden en dat het hun wetenschappers toen lukte om ons, zoals dat zo mooi wordt genoemd in de Bijbel, vruchtbaar te maken, zodat we zelf voor de reproductie en vermeerdering gingen zorgen.

Stel dat:

De leider van die Anunnaki vond dat het met die mensenfokkerij totaal uit de hand liep, dat er veel te veel kwamen, wat eerst helemaal de bedoeling niet was geweest. En dat die man een voorstander van rigoureuze oplossingen was en dat hij in zijn woede om wat in zijn ogen een flagrante mislukking was geheel te vernietigen (de zondvloed, atoombommen op Sodom en Chomorra).

Stel dat:

Die leider van de Anunnaki onder zijn eigen mensen nogal wat tegenstanders had, die toch een truc bedachten om de in hun ogen waardevolle kweekprodukten – wij dus – te bewaren en in elk geval voldoende exemplaren te redden om mee verder te kunnen kweken (het typisch symbolische verhaal over de ark van Noach) En dat die gramstorige leider van de Anunnaki op een gegeven ogenblik de handdoek in de ring gooide en terug naar zijn huisplaneet ging, nadat hij hier zoveel mogelijk zijn sporen had uitgewist en vernield. Nare man trouwens. Voor hij vertrok moet hij trouwens gezegd hebben dat hij verder geen strijd tegen ons meer wenste te voeren, maar dat onze levensduur werd gemaximeerd op 120 jaar. En dat terwijl ze zelf meer dan duizend jaar oud konden worden (Methusalem). Dit laatste vind ik trouwens nog steeds een ultieme rotstreek, want onze krakemikkige lichamelijke organisatie zorgt ervoor dat iedereen bij het ouder worden allerlei stomme en pijnlijke gebreken krijgt die in feite door een klein verschilletje tussen hun, de Anunnaki en ons worden veroorzaakt. Het echt goed kweken van de mens is in feite nooit echt afgemaakt. Prutswerk dus.

Stel dat:

Veel van de overige Anunnaki het doodzonde vonden om het hele kweekexperiment mens maar in de vuilnisbak te schuiven omdat er al zoveel werk was gedaan, want dat het op dit moment misschien wel tegen zat. Dat die nieuwe schepsels die oorspronkelijk bedoeld waren als werkslaven, wij dus, knap eigenwijs aan het worden waren en volkomen uit de controle begonnen te lopen en een eigen samenleving begonnen op te zetten en niet meer gehoorzaamden aan de Anunnaki.

Stel dat:

Er slimme Anunnaki waren die juist dat probleem van de ongehoorzaamheid wilden tackelen, die uit alle macht probeerden er nog iets van te maken en het zootje ongeregeld – want dat waren wij natuurlijk – in de hand te krijgen. Dat ze daarvoor de mythen in omloop brachten waardoor de godsdiensten vorm kregen, zodat in ieder geval heel grote groepen daardoor een gevoel van verbondenheid en zinvolheid kregen en een uiteraard van buitenaf opgelegd waardesysteem kregen, waardoor ze redelijk in de hand te houden waren.

Stel dat:

Behalve wat de Anunnaki hier aanvankelijk kwamen halen, goud, om onder meer in geïoniseerde vorm te gebruiken om de atmosfeer van hun thuisplaneet te herstellen, dat er nog een tweede agenda achter hun ruimtereizen zat, namelijk een nieuwe thuisplaneet. Volgens de verhalen is hun eigen thuisplaneet deel van ons zonnestelsel, maar is het de eerste planeet die uit ons sterretje voortkwam en intussen zeer ver van de zon verwijderd. Volgens de overlevering doet hun thuisplaneet er zesendertighonderd jaar over om zijn enorme ellipsvormige baan rond de zon te beschrijven. Ze zullen mogelijk een gebrek aan die prachtige energiebron die de zon is hebben. De Aarde ligt nu nog gunstig ten opzichte van de zon. Het is hier, ondanks alle natuurlijke klimaatwisselingen toch goed toeven en gezien het feit dat ook de Aarde zich uiterst langzaam van de zon verwijderd kan dat nog een aantal miljoenen jaren zo blijven. Kortom, het zou mij niet verbazen als de Anunnaki met gebruikmaking van hun Ufo’s ons door de eeuwen heen gecontroleerd en beïnvloed hebben. Want laten we eerlijk zijn, wij mensjes hebben de indruk dat wij, in ieder geval een klein aantal van ons, hier op de wereld de baas zijn. Maar ja, lieden van elders in dit universum met een paar miljoen jaar meer ervaring en derhalve waarschijnlijk tien keer zo slim als wij zullen er waarschijnlijk geen enkele moeite me hebben om ons in die waan te brengen en te houden zonder dat wij dat in de gaten hebben (nou ja, ik in deze fantasie dus wel).

Stel dat:

Je hebt gehoord of gezien dat overal erg veel Ufo activiteit wordt waargenomen. Bovendien heb je meegekregen dat er zich binnen ons zonnestelsel een merkwaardig langwerpig voorwerp beweegt volgens een niet eerder waargenomen bewegingspatroon. En stel nu dat je fantasie net als bij mij op hol slaat en dat je denkt: dat rare lange ding zou een moederschip kunnen zijn en die wonderlijke Ufo’s onbemande waarnemingstoestellen. Dan zou je toch kunnen veronderstellen dat er voorbereidingen worden getroffen voor een hernieuwde invasie van de Aarde, waartegen we waarschijnlijk weinig kunnen doen, omdat we te maken hebben met een veel oudere en technisch veel verder voortgeschreden beschaving. Bovendien lijkt het mij uit het oogpunt van die Anunnaki niet onverstandig om het langzamerhand wegglijdende schip dat hun planeet geworden is te verlaten en een plekje dichterbij de zon te zoeken.

Stel dat:

Er door de eeuwen heen, culminerend in de vorige eeuw, van uit een kleine elitaire groep mensen, al lang bekend is wat de plannen van tja, van wie eigenlijk, nou ja van onze makers uiteindelijk zijn. Duidelijk is in elk geval dat in de afgelopen honderd jaar alle gebeurtenissen die met Ufo’s te maken hadden zijn ontkend of gebagatelliseerd. Ter ondersteuning zijn ons ook allerlei films voorgetoverd over ruimtewezens en dat op een zodanige manier dat wij toch vooral moeten geloven dat het sciencefiction is en onmogelijk waar kan zijn. Ik denk dan in het bijzonder aan het uit Hollywood stammende werk van Gene Roddenberry. Prachtig om te zien, maar het versterkt het ongeloof dat werkelijk wezens van andere planeten hier zouden kunnen komen.

Stel dat:

Ik van buiten de Aarde komend mij op Aarde zou willen vestigen, wat zou ik dan allemaal proberen te organiseren? Ik zou in de eerste plaats zorgen voor een groep vertrouwelingen, een hechte groep die door de eeuwen heen met mij bekend is. Ook zou ik die groep vragen om ervoor te zorgen dat er voor het volk waarmee ik van plan ben te komen voldoende ruimte is. Aan al te veel exemplaren van het soort mens, wat indertijd al gruwelijk uit de hand is gelopen heb ik dan weinig behoefte. Mijn getrouwen zou ik verzoeken de mensheid flink te laten inkrimpen. Dat is wat er op het ogenblijk ook naarstig wordt geprobeerd.

Stel dat:

Ik gelijk heb en dat het hierboven beschrevene precies dat is wat de globalisten de elite met als uitvoerend orgaan het W.E.F. Wat moeten we dan doen, schikken of slikken? Of is er nog een derde mogelijkheid?

Maar wel opschieten als je wat weet, want het gebeurt misschien nog niet morgen maar het komt wel dichterbij.

Zoveel gedachten dwarrelen maar altijd door mijn geest. Ik denk altijd dat iedereen dat wel zal hebben, maar dat hoofd van mij staat nooit eens even stil. Altijd weer komen er uit wat ik altijd noem ‘dat gat in de grond’ gedachten, ideeën of herinneringen naar boven, meestal in een tamelijk rommelige volgorde.

Zo moest ik daarnet ineens denken aan een gedichtje dat ik altijd toeschreef aan Katinka, mijn in 2000 overleden oudste dochter. Zij schreef:

                        De Aarde is in het heelal

                        Een onwaarschijnlijk kleine bal

                        Maar als ik zie wat daar beneden

                        Vaak aan ellende wordt geleden

                        Dan denk ik dikwijls: sterven is

                        Waarschijnlijk een belevenis.

Nu ben ik weliswaar over enkele weken 83, maar met sterven ben ik voorlopig voor mijzelf nog niet bezig. Niet dat ik er bang voor ben hoor. Dat ben ik eigenlijk nooit geweest. Wat mij wel angst kan inboezemen is de gedachte dat ik om de een of andere – nu gelukkig nog niet actuele – reden voorafgaand aan mijn afscheid van deze wereld veel pijn zou moeten lijden. Een heel klein beetje onzinnige gedachte natuurlijk, want medicaland beschikt over een arsenaal aan buitengewoon sterke pijnstillers. Maar ja, pieker ik dan, dan ben je afhankelijk van wat BigFarma je wenst te verstrekken. Dat is nou weer geen onzinnige gedachte, want we hebben bij ongeacht welk farmaceutisch product dan ook altijd te maken met patenten. Of laat ik het anders zeggen. Middelen die niet initieel kunnen worden gepatenteerd, daar heeft de industrie geen belang bij.

Slaapmiddelen is bijvoorbeeld een tamelijk uitgebreid contingent in de geneesmiddelen industrie. Ik kan me nog herinneren hoe een jaar of dertig geleden een farmaceutisch bedrijf in ons land op de markt kwam met een slaappilletje onder de naam “Super Snooze”. Dat was Melatonine, een lichaamseigen hormoonachtig stofje, dat onze pijnappelklier (heel klein kliertje dat onderaan de hersenen hangt) maakt als er geen licht meer op je gezicht valt. Van dat sofje word je op een heel milde en prettige manier slaperig. En omdat die melatonine niet meer in ruime mate wordt aangemaakt als je wat ouder wordt is het een prachtig inslaapmiddel zonder enige vorm van bijwerking, iets wat van de meeste chemische preparaten van BigFarma niet kan worden gezegd. Denk maar eens aan het slaapmiddel Softenon dat ervoor zorgde dat kinderen met mismaakte of ontbrekende ledematen werden geboren. Hoe dan ook. Blijkbaar werd de verkoop van chemische slaapmiddelen er door afgeremd, want het mocht op een gegeven moment niet meer worden verkocht. Stel je voor, daar is in ons land toch een politiek besluit voor nodig. Een minister moet daar een handtekening voor zetten als gevolg van het gemekker van de duur betaalde lobbyisten van BigFarma. Er werd dus in Den Haag besloten dat wij een natuurlijk lichaamseigen product niet meer mochten kopen. Allerlei rommel met bijwerkingen en op voorschrift wel.

Ik denk dan: het gaat blijkbaar alleen om geld, want goed voor de gezondheid is het niet.

Nou, dat is één.

Kijk, ik weet natuurlijk niet alles wat kunstmatig van de markt is en wordt gehouden, maar toevallig is er nog een, nou ja, helemaal niet toevallig natuurlijk. Een hele poos geleden ontdekten onderzoekers aan een Franse universiteit een buitengewoon krachtige pijnstiller die in zeer kleine hoeveelheden in ons speeksel voor komt. Ja, inderdaad, als je op je duim slaat helpt het tegen de pijn als je hem in je mond stopt en dat is niet alleen afleiding. Die Fransen noemden dat stofje dat een zogenaamd endorfine is: Opiorfine. En wat ontdekten ze? Ja, hier ga je van opkijken: het werkte zes maal zo sterk als morfine (dat verslavend is) en er zaten geen nadelen aan, geen bijwerkingen niets. Het was tenslotte een lichaamseigen stof, een pijnstiller die door ons eigen lijf in heel kleine hoeveelheden wordt gemaakt en die dus door de natuur zo bedoeld is.

Nou, dat was me een uitvinding, daar zat de hele pijnlijdende mensheid op te wachten. Het was zelfs nog redelijk gemakkelijk na te maken ook. Alleen is dat tot nu toe nog niet gebeurd. Op een natuurlijke stof kun je namelijk geen patent aanvragen, want wat de natuur gemaakt heeft kan natuurlijk nooit jouw uitvinding zijn. Toen dacht BigFarma: als we nu aan die succesformule van dat Opiorfine eens een heel klein kleinigheidje veranderen dan kunnen we er wel patent op aanvragen. Nou dat werd dus knoeiwerk, want elke kleine verandering maakte de stof ofwel onwerkzaam of gevaarlijk. Daarom is nu een van de mooiste en veiligste middelen tegen pijn niet verkrijgbaar. Natuurlijk wil BigFarma je graag helpen, maar alleen als er flink aan kan worden verdiend.

Trouwens, het is helaas in de afgelopen paar jaren met Big Farma helemaal uit de hand gelopen met de grote Corona leugen. Daarover wil ik nu echter niet uitweiden want daar is genoeg over geschreven. Wat door de media werd bestempeld als een complottheorie blijkt langzamerhand allemaal toch waar te zijn.

O ja, tenslotte dan dat Opiorfine dat is toch een heel bijzonder stofje. Het lichaam van een vrouw die bezig is een kind te baren maakt in ruime mate haar eigen opiorfine aan. Als dat niet zo zou zijn zou geen enkele vrouw ooit aan een tweede kind beginnen. Veel te pijnlijk!

Hoe langer ik erover nadenk, hoe meer ik er van overtuigd raak dat wij, aardmensen, opzettelijk incompleet zijn afgeleverd. Ik kom er niet omheen dat een cruciale functie, een cruciaal enzym ons is onthouden. Het heeft te maken met de manier waarop we ons voortplanten. Daarvoor kregen wij een functie mee die ervoor zorgt dat we rijkelijk vruchtbaar zijn als we jong zijn, maar tevens niet beschermd zijn tegen de nadelen van dat in onze jeugd zo prettige enzym als we ouder worden.

Uit wat ik erover lees maak ik op dat de ontdekkers van het enzym vaak aannemen dat het de bron van misschien niet eeuwig, maar toch zeker van zeer lang leven is.

Eerst maar even simpel uitgelegd wat telomeren zijn, Het zijn de uiteinden van ons DNA. Het zijn stukjes DNA die geen erfelijke of programmerende informatie bevatten, maar die ervoor zorgen dat zich tussen die twee uiteinden de rest van het DNA zich kan kopiëren tijdens de celdelingsprocessen. Die celdelingen zijn noodzakelijk, omdat cellen nu eenmaal een beperkte levensduur hebben en dus vervangen moeten worden. Tussen telomeren uiteinden kan het DNA voor de nieuwe cel mooi en precies worden overgeschreven.

En dat is de kracht van het leven en tevens het punt van de vernietiging. Als namelijk die telomeren op zijn volgt er een periode in ons leven die we veroudering noemen en die veroorzaakt wordt door het feit dat er van alle cellen die regelmatig vervangen moeten worden er steeds minder zijn, waardoor onze lichaamsprocessen – en dat zijn er duizenden – door steeds minder cellen moeten worden gedaan.

Als dat nu echter het enige probleem zou zijn dan zouden we waarschijnlijk op een heel rustige manier langzaam door verval van krachten uitdoven.

Wij bezitten echter in ons eigen lichaam de sloophamer van de kanker. Zelfs al leven we nog zo gezond, bijna niemand ontkomt op vergevorderde leeftijd aan een of andere vorm van kanker. Vaak is er een startpunt in twee organen, het ene bij de man en het andere bij de vrouw. Eigenlijk zijn die organen elkaars mannelijke dan wel vrouwelijke tegenhanger. Wat bij de man de prostaat is, is bij de vrouw de baarmoeder. Juist in die organen ontwikkelt zich vaak kanker, juist die organen zien we heel vaak chirurgisch worden verwijderd. Hoe komt dat toch.

Nu ja, wat ik daarover nu ga schrijven is puur speculatief. Dat wil zeggen dat ik geen enkel onderzoek heb gelezen waaruit blijkt dat wat ik hier schrijf inderdaad waar is. Toch vind ik dat het geschreven moet worden, omdat ik denk dat het voor de hand ligt.

Voor onze voortplanting heeft ons lichaam een speciaal soort telomerase. Dat is een enzym dat uitsluitend voorkomt in de geslachtscellen die eicellen en spermacellen moeten produceren. Allebei die soorten cellen worden bij de meeste mensen in overvloed geproduceerd. Dat betekent dat er in onze geslachtsorganen het vermogen tot celdeling niet moet stoppen. De telomeren moeten daar ook steeds worden aangevuld en dat gebeurt ook. Het enzym telomerase zorgt ervoor dat er steeds na elke celdeling de telomeren worden aangevuld. Nu is het echter zo dat eicellen en spermacellen heel anders zijn dan de rest van onze lichaamscellen. Het zijn eigenlijk elkaars wederhelften. Samen kunnen ze bij de bevruchting de eerste cel van het nieuwe individu vormen. De telomerase die ervoor zorgt dat de geslachtscellen zich in hoog tempo blijven delen doet dat helaas ook als het in gewone cellen terecht komt. Het dichtste bij de bron zitten natuurlijk de prostaat en de baarmoeder. Nu beweer ik, zonder dat ik dat kan of wil bewijzen, dat het zeer waarschijnlijk is dat op het einde van onze reproductieperiode, als we dus niet meer bezig zijn met kinderen maken, de telomerase productie in de eierstokken en de teelballen nog een hele poos doorgaat en via de bloedstroom op allerlei plekken in het lichaam die telomerase deponeert. Dat enzym kan tot ongebreidelde celdeling leiden. En dat noemen we kanker. Misschien hoeven we alleen maar een middel te vinden dat de telomeraseproductie tot stilstand brengt om in elk geval een aantal soorten kanker kwijt te zijn.

Ik geef onmiddellijk toe dat deze hele theorie van mij uit mijn altijd weer productieve fantasie ontspring tegen een achtergrond van mijn 45-jarige natuurgeneeskundige praktijk.

Maar uit het bovenstaande verhaal is hoop te putten. We kunnen vaststellen – wetenschappers hebben dat in ieder geval wel gedaan – dat de telomerase uit de geslachtscellen gevaarlijk is voor alle anderen cellen omdat er ongebreidelde celdeling en dus kanker door kan ontstaan. Wat ik nu vermoed – en ook daarvoor heb ik geen enkel bewijs – is dat er een vorm van telomerase moet zijn, of gemaakt dan wel gevonden moet worden die er heel rustig voor zorgt dat in onze gewone lichaamscellen waar het DNA van onze ouders samen de dubbele helix vormt, heel rustig elke afbrokkelende telomeer vervangt waarmee aan die verouderingsbron een einde wordt gemaakt.

Hoe kom ik nu toch aan dit soort ideeën die in de ogen van veel mensen volstrekt onzinnig zijn. Tja, er zijn wetenschappers die in het verleden van onze planeet zijn gedoken en ontdekt hebben dat onze oorsprong niet helemaal vanzelf en op een natuurlijke manier heeft plaatsgevonden. Volgens die bronnen zouden wij door genetische manipulatie met DNA van de hier op aarde levende homoniden en een veel oudere menssoort zijn gemaakt met de bedoeling om slavenwerk voor hen te verrichten. Volgens die verhalen zijn wij eigenlijk een volledig uit de hand gelopen experiment.

Eerlijk gezegd, als ik naar de wereldgeschiedenis en de wereld van vandaag kijk naar hoe wij in deze Aardse samenleving met elkaar omgaan voel ik toch sterk de neiging om dat verhaal van dat mislukte experiment te geloven, want door de eeuwen heen verdient de samenleving der mensen bepaald geen schoonheidsprijs.