De geschiedenis was waarschijnlijk anders

De twee stromingen in het denken over het ontstaan van onze soort, die zouden wel eens allebei de helft van het gelijk kunnen krijgen. Aan de ene kant hebben we de religieuze mensen die serieus geloven dat er een nadien volkomen onzichtbare God was die nadat hij de Aarde en de planten en de dieren gemaakt had tenslotte ook de mens maakte. Er zijn nog altijd heel veel mensen die dat verhaal geloven. Het staat in het begin van de Bijbel die overigens over het algemeen niet uitblinkt door de beschrijving van technische bijzonderheden, maar dat lijkt veel mensen er toch niet van te weerhouden het scheppingsverhaal, zoals het daar beschreven staat te geloven.

Vervolgens hebben we dan de mensen, de meeste mensen trouwens, die de evolutieleer van Darwin aanhangen en die geloven dat de huidige mens zich heeft ontwikkeld uit de mensapen. Als je kijkt naar het gedrag van de chimpansees of de orang-oetan (betekent overigens: bosmens) dan kun je wel mee gaan in die gedachte. Alleen is het nadeel van de Darwin theorie dan wel weer dat de vraag open blijft liggen hoe we dan wel aan die mensapen kwamen. Maar goed, daarop hebben de huidige biologen wel wetenschappelijk aanvaardbare antwoorden.

Toch is er een merkwaardige snelle sprong gemaakt tussen die vroegere mensapen en de homo-sapiens. En in die sprong is nu net waarover het gaat bij dat verschil van mening tussen die twee opvattingen. In mijn vorige blog schreef ik over de Anunnaki, mensen die ooit de Aarde bezochten, die van een andere planeet kwamen. En nu hoor ik veel mensen al denken: fantast dat je er bent, dat kan toch niet? Die mensen zou ik willen vragen: wat bedoel je nu, kan het niet omdat wij het nog niet kunnen of bedoel je dat je zeker weet dat iets wat nu niet kan nooit zal kunnen dan wel ook nooit heeft gekund. Als dat je standpunt is zijn jij en ik nu wel uitgepraat.

Als we iets willen snappen van wat er werkelijk moet gebeuren om onze ontstaansgeschiedenis te begrijpen zullen we om te beginnen moeten afstappen van het idee dat de goden die in oude verhalen worden beschreven alleen maar verzonnen werden door de mensen om natuurverschijnselen aan toe te kunnen schrijven. Uitgaande van het verhaal dat ik eerder vertelde over cargo-religies, is het veel verstandiger de verhalen over de goden toe te schrijven aan mensachtige wezens met een hoge technische beschaving waarvan de mensen die de verhalen over hen vertelden heel weinig begrepen en daarom verwonderd opschreven wat ze meende waar te nemen. Bedenk even, ook als je zelf niet godsdienstig bent dat mensen, of ze nu eenvoudig zijn of juist heel geleerd, toch vaak behoefte hebben aan iets of iemand om te vereren, iets of iemand aan wie ze een hogere macht toekennen. Trouwens, je ziet het al binnen veel bedrijven dat de bazen of directeuren toch bij veel van de werknemers ontzag inboezemen. Tja, zo zitten wij nu eenmaal in elkaar.

Nou goed, als ik de verhalen allemaal goed heb begrepen deden de Anunnaki iets waarvan ik in de sciencefiction afleveringen van Startrek altijd hoorde dat het niet mocht. De grote vereniging van planeten, de federation, had in die verhalen met elkaar afgesproken dat ingrijpen in de ontwikkeling op een planeet en in de daar levende wezens niet toegestaan was. Bij ons hebben de Anunnaki zich daar blijkbaar niets van aan getrokken, of misschien kwamen ze niet op het idee, hoewel verderop zal blijken dat ze vermoedelijk wel wisten dat je niet moest ingrijpen, maar daarover later.

Volgens de verhalen hadden ze dus goud nodig om met nano-deeltjes hun atmosfeer op de thuisplaneet in orde te brengen. Waarschijnlijk hadden ze die atmosfeer ook wel zelf kapot gemaakt want uit de verwoestingen hier op aarde (lees het Bijbelverhaal over de verwoesting van Sodom en Gomorra)  hadden ze wapens die verdacht veel op atoombommen leken. Hoe dan ook, hun eigen mensen kregen steeds minder zin in het zware werk in de mijnen. Slim en kundig als ze waren werden toen de eerste hominiden door middel van genetische manipulatie veranderd, zodat ze slim genoeg werden om het zware werk over te nemen, als slaven natuurlijk. Maar ja, ze hadden flinke aantallen nodig dus (lees Genesis 6 vers 2) namen de Anunnaki mannen aardvrouwtjes om kinderen bij te verwekken. Het moest tenslotte wel een beetje opschieten. Nog later – tegen de zin van een van de leiders trouwens – werden de aardmannen ook geschikt om bruikbare kinderen te verwekken. Daarover schijnen de Anunnaki behoorlijk ruzie te hebben gekregen, want uiteindelijk kregen ze veel meer mensen dan ze nodig hadden in de goudmijnen in Zuid-Afrika. Die hebben ze toen maar weggestuurd en we weten ongeveer hoe die nieuwe mensen zich van daaruit over de wereld verspreid hebben. Toch was een van de gezaghebbende Anunnaki daar een verwoed tegenstander van en hij vond ons een mislukt experiment en veroorzaakte een wereldramp, de zondvloed, waarin de meeste nieuwe mensen omkwamen. De bedenker die de nieuwe mensen na jarenlang wetenschappelijk werk had gekweekt heeft echter kans gezien om enkele exemplaren plus alle genetische informatie de zondvloed te laten overleven (het verhaal van Noach).

Misschien heb je wel eens de naam Methusalem gehoord. Hij wordt zelfs in de Bijbel genoemd en hij werd bijna duizend jaar oud. Natuurlijk was hij een Anunnaki, want die werden vaak meer dan duizend jaar oud. Dat heel oud worden is evenwel een eigenschap die ons niet is meegegeven. Dat is trouwens ook wel begrijpelijk. Als je heel snel een flink aantal mijnwerkers wil kweken, dan moeten de generaties elkaar snel opvolgen.

In de verhalen die op de kleitabletten staan werd verteld dat de Anunnaki een bepaalde plant hadden. Ik heb op dit blog echter wel eens iets geschreven over telomeren, dat zijn de uiteinden van ons DNA. In onze geslachtscellen groeien die telomeren na elke deling van het DNA weer aan, zodat de celdeling onbeperkt door kan gaan, maar in de gewone cellen valt er na elke deling een stukje af en als alle telomeren op zijn kan de cel zich niet meer delen. Op die manier krijgen we steeds minder gezonde goed werkende cellen. Dat heet veroudering. Ik vermoed dat de Anunnaki een enzym, een speciale versie van het telomerase maakten waardoor hun cellen zich altijd bleven vernieuwen. Als wij dat hadden konden we ook gemakkelijk honderden jaren oud worden. Zoals ik echter al schreef, als je vrij snel nieuwe exemplaren wilt kweken moet de levensduur van elk individu niet te lang zijn. Vergis je niet, onze “Goden” waren niet hier uit edelmoedigheid. Ze kwamen hier om bepaald materiaal te halen en lieden die iets bij je komen halen tolereren je meestal tot je niet meer nodig bent.

Wat heeft dit nu allemaal met de tegenwoordige tijd te maken. Misschien helemaal niets, maar ik zie en hoor vanuit de wereldelite, met name van Bill Gates die een transhumanist is ( willen de erfelijke eigenschappen van de mensen veranderen) dat zijn streven is dat er van de zeven en een half miljard mensen op aarde ongeveer een half miljard overblijven. En dan denk ik: waar lijkt dit streven nu op. Waar moet ik nu ineens aan denken. We kijken hier namelijk naar vernietiging van een groot deel van onze soort.

Als je dan weet het huidige vaccin ons DNA zal veranderen. Hij heeft er miljarden in geïnvesteerd. Er zitten eiwitten in die niet alleen van menselijke foetussen komen, maar ook van apen, dan hoef je je bijna niet meer af te vragen wat nu eigenlijk de bedoeling is.

Zal ik het zeggen, nou ja, vooruit, laat mij maar eens een onheilsprofeet zijn: de wereldelite wil dat wij dommer worden, minder veeleisend, meegaander en eigenlijk slaafser worden.

Klaus Schwab, de voorzitter van het World Economic Forum heeft het zo gezegd: U zult niets bezitten en u zult gelukkig zijn.

En ik denk: Ja, ja, dat lukt misschien met stomme koeien, maar niet met mij!

Waarheid of fantasie?

Als we nieuwsgierig kijken naar oude beschavingen en hun gewoontes en vooral hun godsdiensten of in elk geval hun goden, dan is de manier waarop we ernaar kijken en er al dan niet dingen van vinden bijna altijd aanleiding tot het vormen van een mening over de realiteit van de goden die beschreven worden in de geschiedenis van de oude landen en volkeren. Veel van de oude volkeren maakten beelden of anderszins voorstellingen van hun goden.

Merkwaardig is nu dat de gevestigde meningen over die vele goden waarover mythologische verhalen worden verteld bijna altijd uiting geven aan het idee dat de functie van de goden was om de verschillende aspecten van de werkelijkheid te verklaren. Met andere woorden, de mensen in de oudheid werden en worden nog steeds geacht goden en godinnen bij natuurverschijnselen te verzinnen. Dat is vreemd en zelfs onlogisch. Waarom zouden mensen supermensen verzinnen – want dat waren de goden doorgaans – om allerlei natuurverschijnselen te verklaren.

Is het niet veel meer voor de hand liggend dat eenvoudige mensen hoog ontwikkelde mensen ontmoetten die in hun ogen toverachtige dingen deden, dingen die bij een huidige nadere beschouwing thuis horen in de hoek van de toegepaste wetenschappen. Veel vanzelfsprekender lijkt mij dat, maar ik heb een aardig voorbeeld uit onze eigen jongste geschiedenis. In het verleden heb ik er al eens eerder over geschreven, maar dat is zo lang geleden dat ik het wel aandurf om ervan uit te gaan dat mijn lezers het waarschijnlijk vergeten zijn.

Het onderwerp waarover ik toen schreef werd “cargo religie” genoemd. Cargo is lading of vracht en daarmee had de oorsprong van die bijzondere godsdienstige uiting dus te maken. Het verhaal was als volgt. Een klein vliegtuig moest een noodlanding maken in Nieuw-Guinea. Als ik het me goed herinner betrof het een verkenningsgroepje waarbij ook een arts was en uiteraard een piloot met de nodige technische kennis. In het gebied leefde een natuurvolk dat niet eerder in aanraking was geweest met de westerse technische beschaving. Het kostte enige tijd om het vliegtuigje te repareren en er werden twee palen gezocht en neer gezet met daartussen een lange koperdraad die als antenne moest dienen om er zeker van te zijn dat het bericht via de boordradio de beschaafde wereld zou bereiken. Intussen waren er contacten met de bevolking en de arts van het gezelschap kon, gebruik makend van de medicijnvoorraad een aantal zieke mensen van de primitieve bevolking helpen. Na enige tijd waren er via een overvliegend vliegtuig voldoende materialen gedropt om de nodige reparaties te verrichten en kon de groep weer vertrekken.

Een aantal jaren later kwam een andere groep onderzoekers op die plek en trof daar tot hun verbazing twee palen aan, waartussen een touw was gespannen. De primitieve bevolking had waargenomen dat andere hulpvaardige “goden” met twee palen en een draad waren opgeroepen. Het feit dat het een koperdraad was geweest die verbonden was met de boordradio hadden die eenvoudige mensen natuurlijk niet begrepen. De twee palen met de draad ertussen werden geacht te kunnen dienen op de goden op te roepen.

Dit is een voorbeeld van een zogenaamde cargo religie. Duiding van goden op basis van onbegrepen handelingen en voorwerpen die gebruikt waren door een onbegrepen hogere beschaving.

Als verklaring voor het benoemen en beschrijven van goden is dit een veel voor de hand liggender denkwijze dan te veronderstellen dat een ingewikkelde godenwereld door primitieve mensen werd verzonnen om de natuurverschijnselen en alle natuurlijke samenhangen te verklaren.

Ik wil dan eigenlijk ook voorstellen om er eens vanuit te gaan dat de zogenaamde goden die in allerlei mythologieën een rol spelen niet als fantasiewezens te benaderen, maar als mensen met een technisch hoge beschaving. Dat ze door de gewone mensen als goden werden beschouwd had enerzijds te maken met hun verrichtingen en manieren waarop ze zich konden verplaatsen en anderzijds met het feit dat ze vele malen ouder konden worden dan de gewone mensen.

Als vermoedelijk de oudste menselijke beschaving worden vaak de Soemeriërs genoemd. Uit hun geschiedenis, waarvan veel op kleitabletten bewaard is gebleven komt een volk naar voren waarvan de Soemeriërs zeiden dat ze uit de hemel kwamen. Dat volk dat beschreven wordt als superieur in ieder opzicht werd de Anunnaki genoemd. Dit volk zou volgens de Soemerische geschiedschrijving al ruim veertigduizend jaar geleden op Aarde zijn geland. Om de atmosfeer van hun thuisplaneet te redden hadden ze iets van de Aarde nodig dat de Soemerische geschiedschrijving benoemd als goud dat als heel fijn stof in hun atmosfeer verspreid moest worden en dat in Afrika gewonnen kon worden. Uit meer recente literatuur weet ik dat juist in Afrika rijke vindplaatsen zijn voor Kopal een verzamel naam voor zeldzame metalen die bijvoorbeeld onontbeerlijk zijn voor onze mobiele telefoons en die zelfs hier op Aarde schaars zijn en inderdaad veel in Afrika worden gevonden.

Daarbij komt dan het verhaal van de schepping van de mens. Sinds Darwin zijn evolutietheorie ten beste gaf weten we bijna zeker dat de moderne mens voorlopers heeft in de zogenaamde homoniden of mensapen.

Tegenwoordig zien we een langzaam groeiende groep mensen zich bezig houden, dan wel aandacht hebben voor een nieuwe richting in het denken over de mogelijkheden van de mens en hoe die mogelijkheden misschien aangepast of verbeterd zouden kunnen worden. Mensen die activiteit in die richting ontplooien worden wel transhumanisten genoemd.

Eerlijk gezegd is dan het eerste waaraan ik denk het verhelpen van erfelijke ziekten en dat is in mijn geval niet zo vreemd, want ik ben vader van twee kinderen met de zogenaamde taaislijmziekte, Cystic Fibrosis, en mijn oudste dochter is daar op zesendertigjarige leeftijd al aan gestorven. Ik moet eerlijk zeggen dat ik de mogelijkheid om bij mijn kinderen de erfelijke eigenschappen die deze slopende ziekte veroorzaken uit te schakelen met graagte zou hebben aangenomen. Maar ik realiseer me heel goed dat die wens van mij slechts één enkel aspect belicht, namelijk het voorkomen van ziekte en – zoals we al jaren tot onze ergernis merken – is ziekte een door BigFarma en trawanten een gretig gebruikt verdienmodel.

Militaire bevelhebbers willen altijd dat soldaten niet alleen onvermoeibaar zijn, maar ook dat ze geestelijk ongebroken uit de strijd komen nadat ze de meest afschuwelijke oorlogshandelingen hebben verricht. Om dergelijke doelen te bereiken moet je mensen veranderen in wezens die wij niet heel warm tot onze vrienden wensen: gewetenloze vechtmachines.

De Soemeriërs schreven hun geschiedenis in spijkerschrift waarbij door middel van het indrukken maken in kleitabletten een soort beeldtaal ontstond. Overigens is de bibliotheek waar duizenden van deze kleitabletten bewaard werden door brand verwoest. Dat betekende echter niet dat de kleitabletten verloren gingen, want door de hitte van de brand werden de meeste kleitabletten gebakken en waren daardoor veel beter houdbaar geworden. Belangrijker is echter de inhoud van de historie die ons via die kleitabletten heeft bereikt. Een belangrijke wetenschapper wiens levenswerk het was om de kleitabletten te ontcijferen was Zacharia Sitchin.

Dankzij het werk van deze geleerde kunnen we nu in onze eigen taal lezen dat de Soemeriërs vertellen dat de Anunnaki uit de hemel kwamen en dat ze aanvankelijk zelf het zware werk van het “goud” delven deden, maar dat ze daarin na enige tijd geen zin meer hadden en dat enkele van hun geleerden zich bezig hielden met het genetisch verbeteren van de aanwezige homoniden om op die manier er slimme werkkrachten – zeg maar slaven van te maken.

Als je nu weet dat er al schapen gekloond zijn door onze eigen medische slimmeriken en dat er ook bij ons intussen de CrisprCas-9 techniek is gevonden waarmee heel precies genen in ons DNA kunnen worden veranderd en je bedenkt daarbij dat die Anunnaki slim genoeg waren om ruimtereizen te maken en op die manier hier te komen, dan kun je je misschien ook wel voorstellen dat ze toen al een behoorlijk stuk verder waren in de kunst van het manipuleren van genetisch materiaal. Per slot van rekening zijn wij er hier ook achter gekomen en beginnen we nu een heel klein beetje in de buurt van hun intellect te komen.

Als we ervan uitgaan dat rond het bijna oneindige aantal sterren in het heelal het welhaast onvermijdelijk is dat er miljarden goed bewoonbare planeten zijn waar zich veel eerder dan hier intelligent leven heeft ontwikkeld. Levende wezens die naar alle waarschijnlijkheid op een bepaalde manier op ons lijken. Denk maar even na over wat praktisch is namelijk dat je benen hebt om je voort te bewegen en dat je tenminste twee ogen hebt om gecoördineerd te zien en idem oren, en dat je twee handen hebt om dingen te kunnen maken. Natuurlijk kunnen het er ook meer zijn, maar voor de coördinatie is twee minimaal en de natuur is over het algemeen praktisch en zuinig bij ontwikkeling.

Volgens de geschriften op de kleitabletten waren de Anunnaki groot, groter dan wij in ieder geval. Ook waren ze niet zo wijs dat ze geen ruzie kregen, dat ze geen oorlogen voerden, verwoestende oorlogen, want dat deden ze wel. Een van de heersers – en dat is het verhaal van de zondvloed – heeft geprobeerd al het menselijke leven dat anderen ontwikkeld hadden te vernietigen. Hij vond ons blijkbaar knoeiwerk en niet waard om gespaard te worden. In het beste geval weggooien en opnieuw beginnen heeft hij misschien gedacht. Gelukkig waren anderen het daarmee niet eens en werd er een redding – c.q. overlevingsplan bedacht. Daar komt het verhaal van de ark van Noah vandaan.

Wat is er dan gebeurd, waardoor wij er allemaal geen heldere informatie over hebben, behalve dat van mensen die hun hele leven bezig zijn om oeroude aanwijzingen na te pluizen. Een paar opmerkingen in ons nadeel moet ik daarover maken. Van nature zijn wij niet heel erg bereid om aan te nemen dat de wereld en het leven heel anders in elkaar zitten dat dat wij altijd hebben gedacht omdat ons dat zo is geleerd. Het gezag zal ik maar zeggen. Verder hebben de godsdiensten eeuwenlang de geesten der mensen beheerst. Van godsdiensten kun je natuurlijk van alles zeggen, maar één ding staat vast: als je een aanhanger bent van welk geloof in een hogere macht dan ook, dan heb je niet alleen geen bewijs nodig voor dat waarin je gelooft nee, je wordt geacht ongelooflijke aannames – zogenaamde dogma’s – niet in twijfel te trekken. In vroeger tijden zijn heel wat van die twijfelaars als ketters verbrand. De godsdiensten dwongen mensen dus in bepaalde overtuigingen en dat is nu niet bepaald een aanbeveling om een onderzoekende geest te hebben en vaste aannames maar eens flink in twijfel te trekken.

Ook tegenwoordig word je nog gemakkelijk voor gek verklaard als je aankomt met het idee dat wij, de Aardmensen een verzameling kunstmatig verbeterde homoniden zijn, die waarschijnlijk door de makers nog altijd gemonitord worden en waarbij nog altijd kan worden ingegrepen. Denk maar eens aan alle grote epidemieën die ons tot op de dag van vandaag plagen en niet te vergeten alle oorlogen waarbij langzamerhand waarschijnlijk wel meer dan een miljard mensen omkwamen.

Met andere woorden, ik heb sterk de indruk dat niet alleen de simpele technische mogelijkheden bestaan die ervoor zorgen dat bepaalde organisaties die er belang bij menen te hebben alles van bijna ieder mens weten, maar ook dat er een kosmologische, interplanetaire orde bestaat die het leven op onze planeet niet alleen in de gaten houdt, maar ook beïnvloed.

Handig is het dan natuurlijk om de uitvoering te laten doen door mensen, althans door wezens die in bijna elk opzicht zijn zoals wij. Alleen is het een groep mensen waarmee je nooit direct in aanraking zult komen. Wij niet. Wie dan wel? Nou, de mensen in de landen de leiding hebben en die dingen regelen en bespreken op wereldniveau. Die mensen – in ons land is dat bijvoorbeeld Mark Rutte, maar ook de koning en de koningin – die komen wel in aanraking met de zogenaamde wereld elite, een kleine besloten groep die hun eigen kweekprogramma’s hebben. Andere namen waaronder ze genoemd worden zijn: de Illuminatie en Cabal. Van deze mensen kan eigenlijk niemand heel uitgebreide verhalen vertellen, behalve dan dat ze bijna alles op de wereld bezitten.

Soms fantaseer ik wel eens met gebruikmaking van wat ik zie en hoor natuurlijk. Dan denk ik bijvoorbeeld: stel nou eens dat die wereldelite eigenlijk speciaal benoemd zijn en gesteund worden door de Anunnaki of een andere buitenaardse beschaving. En stel nu eens dat die beschaving ons planeetje best wel aantrekkelijk vindt en dat ze een beetje genoeg beginnen te krijgen van ons eeuwige geklooi en geruzie en dat er dan een voor ons heel gevaarlijk, maar voor hun heel effectief plannetje bespreken met bekende rijke transhumanisten, zoals Bill Gates.

Ja, wat dan?

Ja dan zegt zo’n Bill Gates dat het mooi zou zijn als er niet zeven en een half miljard mensen op Aarde wonen, maar niet meer dan een half miljard. En dat we van hen bijvoorbeeld ook al weten dat hij met zijn zogenaamde goede doelenclub zowel in India als in Afrika meisje zogenaamde vitamine injecties liet geven waardoor ze onvruchtbaar werden.

Nou, vroeger was ik heel naïef. Ik geloofde sterk in het goede in de mens. Heel langzaam ben ik er echter achter gekomen dat er ook mensen zijn die een heel ander begrip met betrekking tot goed en kwaad hebben als ik. Wonderlijk hè?

Moeilijk te zien en nog moeilijker weg te krijgen, prionen.

Al snuffelend, nieuwsgierig als ik ben kwam ik een extra ziekteverwekker tegen. Het is geen virus en ook geen bacterie, maar een vervormd eiwit. Het kan, als je ermee geïnfecteerd bent heel langzaam je zenuwstelsel en je hersenen verwoesten. In de huidige hype rond het zogenaamd gevaarlijke – maar niet heus covid-19 virus, waarmee alle overheden een buitengewoon hinderlijk en zinloos schijngevecht voeren, zou je bijna vergeten dat er nog meer en mogelijk veel schadelijkere ziekteoorzaken zijn. Een aantal jaren geleden is een overdraagbare ziekte bij het vee (BSE) in het nieuws geweest. We zijn dat allemaal waarschijnlijk weer zo goed als vergeten, maar het kon bij mensen ontstaan onder meer door het eten van dierlijke producten waarin zich zenuwweefsel bevond. Bij de mens heette die ziekte het syndroom van Creutzfeld Jacob, een afschuwelijke ziekte waaraan mensen op een heel nare manier overleden en waartegen niets te doen viel. Onderstaand artikel heb ik opgezocht op het internet.

Prionen

Infecties die (niet aan bacteriën maar ook) niet aan virussen kunnen worden toegeschreven kunnen het gevolg zijn van prionen. In 1982 werd een zenuwziekte bij schapen ontdekt. De hersenen van de door ziekte gestorven schapen bleken infectieus voor gezonde dieren. Dit infecterend vermogen kon niet door bestraling of een doorgaans effectieve verhittingstechniek( om het DNA en RNA van virussen en bacteriën te beschadigen) ongedaan gemaakt worden.

Blijkbaar was er sprake van een ziekte veroorzakend eiwit.
De ontdekker Stanley B. Prusiner, die aanvankelijk door iedereen gek werd verklaard ( een ziekteverwekker zonder erfelijk materiaal: hoe kan dat nou!) maar later de Nobelprijs kreeg voor zijn onderzoek, bedacht de term prion voor
proteïneachtig  infecterend deeltje= on. Er zijn nu negen dierziekten bekend die door prionen worden veroorzaakt waaronder de gekke koeienziekten BSE.
Al deze ziekten gaan gepaard met hersenletsel met ernstige neurologische gevolgen. Een menselijke ziekte is o.a. de ziekte van Creutzfeld-Jakob (CJD). Deze ziekten komen in bepaalde families voor wat op een erfelijke oorzaak wijst.
Echter uitsluitend erfelijk zijn ze niet want gekke koeienziekte ontstond door het voeren van met scrapie besmette schapen aan koeien, en CJD kan worden overgebracht met de transplantatie van zenuwweefsel en besmet chirurgisch gereedschap.
Ook zijn er zeer sterke aanwijzingen dat het nuttigen van met BSE besmette organen CJD bij mensen veroorzaakt.
De hypothese hoe een deeltje infectieus kan zijn zonder erfelijke informatie te bevatten is als volgt:
Het grootste deel van de infecterende substantie is een eiwit (PrP = prionproteine), waarvan het gen gevonden wordt in normaal gastheerDNA. Prionen worden, zo is inmiddels aangetoond, in gewone cellen van het lichaam aangemaakt (ofwel van het gen afgeschreven) en worden vooral aangetroffen op hersencellen. Wat hun functie precies is weet niemand. Buiten de hersenen worden ze ook aangemaakt in andere delen van het zenuwstelsel, maar ook in hart, longen, nieren en milt.
Een afwijkende vorm Van PrP: PrPsc vindt men in de hersenen van dieren lijdend aan scrapie. De injectie van PrPsc in proefdieren veroorzaakt scrapie.
PrPsc zou een verandering in PrP veroorzaken, als PrPsc  contact maakt met PrP veroorzaakt dit een hervouwing van het PrP in PrPsc  waarna deze op zijn beurt weer nieuwe PRP’s aanvalt en verandert : een soort dominoreactie die de op het eerste gezicht spontane vermeerdering van het ziekmakend eiwit verklaart.
Door de verandering van de ruimtelijke structuur, er ontstaat een speciale afwijkende platte vorm, krijgt het andere eigenschappen. Zo wordt het niet langer  afgebroken door een eiwitafbrekend enzym dat normaal gesproken  de aanmaak van prionen bewaakt. Daardoor gaan de veranderde prionen zich ophopen en begint het ziekteproces.
Ook is PrPsc  is  extreem ongevoelig is voor hitte, normale sterilisatietemperaturen en -tijden zijn volstrekt onvoldoende om het onschadelijk te maken,
Hoe het komt dat PrPsc hersenweefsel aantast is (nog) onbekend. Delen van PrPsc moleculen hopen zich op in de hersenen en er ontstaan ter plekke een soort gaten (plaques). Dit is ook het post mortem diagnosekenmerk van BSE en CLD.

Tja, opnieuw geen verhaal waar je vreselijk om kunt lachen, het spijt me, het zal nog wel even duren voor ik weer aan dat soort verhalen ga beginnen. De prionen zijn namelijk zo klein dat ze gemakkelijk kunnen worden aangebracht op de zogenaamd steriel verpakte wattenstaaf die bij de pcr tests word gebruikt en die erg dicht in de buurt van de bloed-hersenbarrière komt. Het is misschien wel overdreven wantrouwend, maar de hele nutteloze gewichtigdoenerij over een tamelijk ongevaarlijke virusinfectie maakt toch wel dat je bij jezelf gaat denken: wat zit hier nou echt achter. Een paar punten maken mij erg achterdochtig, terwijl ik normaliter een tamelijk naïeve sukkel ben. Het eerste punt is dat er behoorlijk stiekem gedaan wordt over de nauwkeurige samenstelling van al die in grote haast in elkaar geramde vaccins. Het tweede punt is dat Bill Gates miljarden verdient aan veel van die vaccins en bovendien in een onbewaakt moment publiekelijk heeft gezegd dat een van zijn belangrijkste doelstelling is het sterk verkleinen van de wereld bevolking.

Een infectie met prionen kan een heel lange incubatietijd hebben, tot zelfs jaren. Het kan zelfs zo lang duren dat bijna niemand meer op de gedachte komt dat het wel eens te maken zou kunnen hebben met de pcr test of met de vaccinatie. De ziekte kan heel erg lijken op zich snel ontwikkelende Alzheimer. Met andere woorden: er kunnen heel smerige dingen met ons worden uitgehaald, waartegen je je kunt wapenen door bijvoorbeeld geen pcr testen in je hoofd te laten steken en vooral geen vaccin in je lichaam toe te laten.

Hé luister, ik zeg niet dat ze zo smerig en doortrapt met ons bezig zijn hè. Maar ja, dan moeten ze ook maar eens ophouden met dat stiekeme gedoe en die misdadige maatschappij slopende bangmakerij en vrijheidsberoving. Dan ga je toch denken: wat zou er nou echt achter zitten. Enfin, zie maar wat je ermee doet. Ik blijf voorzichtig hopen dat genoeg mensen vinden dat het nu wel eens mooi is geweest en dat de flauwe kul compleet met de makers wordt opgeruimd.

Huisarts in gewetensnood

Uit Mens en dier van deze maand heb ik dit bericht overgenomen omdat ik gemerkt heb dat veel huisartsen in gewetensnood raken door de dwang die gevoeld wordt om te vaccineren.

Huisarts Jan Vingerhoets besloot zich in het coronadebat te gaan roeren omdat hij zich toenemend zorgen maakte over de maatregelen, de vaccinaties, de angst die onder mensen wordt gekweekt, de maatschappelijke effecten en de enorme prijs in verloren levensjaren die inmiddels de winst van de coronazorg ver overstijgt. Later kwamen daar nog zorgen bij over zinloze maatregelen zoals de avondklok, voor velen een zeer beladen symbool van onderdrukking.

“Als huisarts sta ik midden in de maatschappij. Daarbij toets ik mijn handelen voortdurend aan de eed die ik heb afgelegd en waarin ik heb beloofd om altijd het beste voor mijn patiënten na te streven, bij twijfel terughoudend te zijn en in elk geval nooit onnodig schade toe te brengen,” zei Vingerhoets dit weekend bij de buitenparlementaire onderzoekscommissie.

“Ik kwam door diverse maatregelen in gewetensnood en kon toen niet anders dan aan de bel trekken,” voegde hij toe. Er waren meer zaken die gingen opvallen en die hij niet goed kon verklaren. “Een van de triggers was het feit dat het dragen van mondkapjes werd omgezet van een advies naar een verplichting – en dat zonder goede onderbouwing.”

Men vond dat we niet te kritisch moesten zijn. Dat werkte hier echt niet voor mij

“Er kwam een vaccin dat werd ingevoerd terwijl het fase 3-onderzoek nog liep. Ik had grote twijfels bij de opzet – de regie lag van begin tot eind volledig bij de farmaceut – en bij de verwerking van de gegevens,” zegt de huisarts.

“Mijn ongerustheid begon met het gevoel te worden ingezet voor zaken waarvan ik oprecht twijfelde of deze in overeenstemming zijn met mijn artseneed,” licht hij toe. “Daar had ik last van als nooit tevoren. Gesprekken met collega’s en mijn beroepsorganisatie losten mijn dilemma niet op: men vond dat we niet te kritisch moesten zijn en gewoon het beleid moesten uitvoeren. Dat werkte hier echt niet voor mij.”

“Ik wist dat het grootschalig gebruik van dit type vaccin bij gezonden totaal nieuw was en dat het onderzoek ernaar een periode van slechts enkele maanden betrof, waarbij er in de totale onderzoeksgroep slechts 170 besmettingen waren. Dat is bijzonder weinig voor het trekken van conclusies op basis waarvan je een groot deel van de bevolking gaat injecteren,” benadrukt hij. “Over de lange termijn was al helemaal niets bekend.”

Op de vaccinonderzoeken is volgens huisarts Vingerhoets het nodige aan te merken. Ze tonen niets anders aan dan het effect op ziek worden, en dat gaat dus voornamelijk om verkoudheden en griepachtige verschijnselen. “Als je miljoenen mensen aan een relatief onbekend vaccin gaat blootstellen, moet je je doel wat ambitieuzer stellen: het voorkomen van een verkoudheid is dan niet genoeg. Dan moet je echt aantonen dat vaccineren ziekenhuisopnames, IC-opnames of sterfte voorkomt. Geen van die parameters is onderzocht! Dus is het effect hierop ook niet aangetoond.”

Dit alles gaf mij het gevoel dat mensen misleid worden met informatie waar echt veel op af te dingen valt

Daarnaast waren er 170 besmettingen, maar wetenschapper Peter Doshi – redacteur van het medische vakblad The BMJ – toonde aan dat er maar liefst 3400 patiënten buiten de studie gehouden zijn die op klinische gronden verdacht werden van corona. “Dit is explosief, want dat aantal ligt liefst 20 keer zo hoog als het aantal van 170 besmettingen.”

“Zou maar een klein deel van deze verdachte patiënten daadwerkelijk besmet zijn – en dat is zeer waarschijnlijk – dan heeft dat een dramatisch negatief effect op de geclaimde bescherming door het vaccin. Deze getallen zijn in het rapport van Pfizer geheel weggelaten, maar zijn wel te lezen in het rapport van de Amerikaanse medicijnwaakhond FDA. Kortom: er is alle reden om af te dingen op de juichende getallen die de farmaceut – en in het kielzog de regering – naar buiten brengt,” zegt huisarts Vingerhoets.

“Dit alles gaf mij het gevoel dat mensen misleid worden met informatie waar echt veel op af te dingen valt. En als er tientallen miljarden te verdienen vallen, is het voor belanghebbenden al snel verleidelijk om de cijfers wat positiever bij te kleuren en is het doorgaans niet onverstandig om wat extra alert te zijn. De ervaring met farmaceuten geeft alle reden hiertoe: zij zijn er niet vies van om de volledige trukendoos open te trekken om hun winsten te maximaliseren.”

We móeten juist stelling nemen in het belang van onze patiënten

Voor de huisarts staat allerminst vast dat hij met het vaccin geen schade toebrengt. “Het voordeel is onzeker en per individu zeer verschillend; de afweging is dan ook een persoonlijke en wie de patiënt serieus neemt licht hem of haar eerlijk en volledig in. En op dat laatste punt laat de overheid haar burgers grondig in de steek.”

Hij werd geconfronteerd met nog een tweede dilemma. De regering diende een gedrocht van een spoedwet in, die controle-instanties een soort vrijbrief gaf om achter de voordeur te controleren hoeveel mensen er in huis waren. Een wet waarmee de volksvertegenwoordiging, nota bene de stem van het volk, buitenspel gezet kon worden en die naar believen verlengd kon worden.

“Hier zag ik een fundamentele aantasting van de vrijheid, de medezeggenschap en de democratie, en ik schrok van het gemak waarmee de Kamer zich buitenspel liet zetten. Dat kon gebeuren omdat de bevolking inmiddels massaal angstig was gemaakt door berichtgeving vanuit de overheid en de media – die inmiddels meer op sensatie dan op waarheidsvinding gericht was. De hoofdredacteur van de Volkskrant zwoer een kritische benadering af, verkocht zijn journalistenziel en verlaagde zich in een interview tot het niveau van een staatskrant.”

De huisarts haalt ook hard uit naar het kabinet. “De informatievoorziening van de overheid heeft in veel gevallen het karakter van een reclamecampagne waarbij uitspraken van met name onze minister van Volksgezondheid tenenkrommend en vaak apert onjuist zijn. Een uitspraak dat het vaccin ‘uit-en-te-na onderzocht is’ kan niet anders dan misleidend genoemd worden: dat is gewoon onjuiste informatie. Het bagatelliseren van zeer invoelbare zorgen over de samenstelling van het vaccin met een verwijzing naar een frikandel getuigt van een totaal gebrek aan invoelend vermogen; met een dergelijke opmerking geeft de minister er blijk van de zorgen van mensen absoluut niet serieus te nemen.”

Voor huisarts Vingerhoets was neutraliteit geen optie meer. “We móeten juist stelling nemen in het belang van onze patiënten. Nu was het tijd om kleur te bekennen, verantwoordelijkheid te nemen en me uit te spreken.”

Dom, dom, dom!

Is het iets van onze tijd of hebben mensen dat altijd al gehad, het wantrouwen tegen alles wat natuurlijk is, bedoel ik. Eerlijk gezegd spreek – en schrijf ik uit persoonlijke ervaring. Vijfenveertig jaar lang heb ik mijn brood verdiend als natuurgeneeskundig therapeut, daarbij gebruik makend van verschillende natuurlijke geneesmethoden zoals chiropraxie, homeopathie en kruidengeneeskunde. Natuurlijk was gedurende mijn hele beroepsleven de roep over mijn beroepsgroep dat wij kwakzalvers waren en dat wat wij deden erop neerkwam dat wij arme, wanhopige mensen met een moeilijk te genezen aandoening geld uit de zak klopten door hen valse hoop te geven. In Nederland bestaat zelfs een vereniging van zeer fanatieke bestrijders van ons werk, de vereniging tegen de kwakzalverij.

Als we denken aan de oude tijden, waar je op de markten lieden kon aantreffen die flesjes met een wondergeneesmiddel tegen alles wat er maar mis kon gaan in je lijf verkochten, waar doorgaans niets van waar was, maar waar goedgelovige domme burgers toch intrapten, dan hadden we inderdaad te maken met kwakzalvers. Toegegeven moet echter ook worden dat bij al die handige praters een enkele keer ook mensen zaten die een middeltje verkochten, vaak gemaakt met kruiden, dat werkelijk een goede werking had. Wat opviel was dat deze mensen er op de volgende marktdag weer stonden, omdat de klanten daarvoor naar de markt kwamen. De charlatans kwamen meestal maar één keer.

Nu, in onze tijd, neemt de strijd om het predicaat ‘nuttige – en vooral ook ‘echte’ geneeskunde’ toe. Meer en meer is de geneeskunde terecht gekomen in een specialistisch gebied van wetenschappelijke monopolisering. Anders dan vroeger moet de werking van alles wat geneeskunde genoemd mag worden wetenschappelijk bewezen worden. Argeloos als we toch vaak zijn denken we dan dat het maar goed en gelukkig is dat die eis voortdurend gesteld wordt, maar daar beginnen de massale problemen die het gebied van de o zo nobele geneeskunde ontsieren. Misschien is het goed om eerst even naar de basis van de problemen te kijken.

Geneeskunde staat bij de meeste mensen in hoog aanzien. Het gaat over het weer gezond maken wie ziek is. Maar ja, wie is ziek? En dan nog, wat is ziek? Daarvoor hebben de knappe koppen in de geneeskunde de diagnostiek ontwikkeld. Die wetenschap begint natuurlijk bij het vragenlijstje dat de huisarts op je afvuurt als je met een al dan niet duidelijke klacht op het spreekuur verschijnt; de differentiaaldiagnose heet dat. Vervolgens denkt die huisarts in de meeste gevallen: ‘aha, dat is huppeldepupitis, daarvoor schrijf ik dit pilletje voor en als het niet goed is dan hoor ik het over een paar weken wel, dan zien we wel verder.

Waar het hier om gaat is het allereenvoudigste medisch handelen bij de huisarts, waarbij de patiënt in negen van de tien gevallen met een papiertje naar de apotheek wordt gestuurd om daar een doosje met doordrukstrips met tabletjes in ontvangst te nemen dat een naam draagt waarvan hij om te beginnen geen chocola kan maken en waarvan hij de werking in zijn lichaam niet begrijpt. Maar het zal wel goed zijn. De dokter heeft er tenslotte voor doorgeleerd. Zo gaat de moderne eerstelijns geneeskunde. Het is voor bijna alle patiënten volkomen onbegrijpelijk, maar het zal wel goed zijn. Jammer vind ik het altijd weer dat bij de huisartsen – en bij de specialisten trouwens vaak ook – nooit genoeg tijd is om eenvoudige mensen dingen echt goed uit te leggen. Dat zou echter de productiesnelheid veel te zeer verlagen. Zelf had ik in de jaren dat ik mijn praktijk deed altijd een heel uur voor elke patiënt en kostte bij mij een telefonisch consult helemaal niets. Als je echter zo wilt werken dan moeten de mensen die bij je komen om raad op de eerste plaats staan en niet wat je ermee verdient. En roep maar niet dat het niet kan want ik ben tachtig en ik kan me geen dag herinneren dat ik geen eten of een dak boven mijn hoofd had. Inderdaad, rijk word je dan niet.

Langzamerhand – ook mijn bewustwording verloopt niet altijd op topsnelheid – ben ik achter een paar gebruiken en principes gekomen die het geneeskundige vak verdacht maken en ontsieren. Het eerste en vermoedelijk meest schadelijke is dit: “als het niks kost is het waarschijnlijk ook niks”. Een typisch financiële aanname. Heel schadelijk, waarom? Nou, bedenk maar even dat die aanname automatisch in onze geesten het tegendeel oproept:         Als het niks kost is het meestal ook niks —-als je iets goeds wilt moet je daar flink voor betalen. Goede raad is duur. Kijk eens aan, daar ligt de verleidelijke bron voor de grootverdieners wagenwijd open.

Ik wil eigenlijk het liefst de gewone huisartsen buiten beschouwing laten. Die eerstelijns zorgers worden al meer dan genoeg geplaagd door van alles wat ze moeten en ook wat ze niet meer mogen. Nee, mijn kritische blik richt zich voornamelijk op de bedrijven die medicijnen maken, BigFarma. Kijk daar nu eens even met een open geest naar en stel jezelf dan de vraag: hebben die bedrijven nu baat bij gezondheid of bij ziekte? Dan komt onvermijdelijk het antwoord: “Bij ziekte natuurlijk!” Dat blijkt het duidelijkst uit de producten die ze op de markt brengen. Het heten geneesmiddelen en in de reeksen antibiotica waren het dat ook althans, die groep middelen was duidelijk bedoeld om een ziekteproces te beëindigen. Helaas heeft die industrie met deze nuttige middelen zo woest geramsjt dat er nagenoeg geen werkzame antibiotica meer zijn, maar goed, dat waren echte geneesmiddelen. Om echter allerlei kwalen te bestrijden zijn er de onderhoudsmiddelen. Die zijn voor deze industrie veel interessanter dan geneesmiddelen. Een genezen patiënt heeft namelijk geen geneesmiddelen meer nodig, die brengt dus niets meer op. Daarom wordt er dankbaar gebruik gemaakt van de zogenaamde chronische ziekten en aandoeningen. Denk aan de pijnstillers, de bloeddrukmiddelen, de cholesterol remmers en nog veel meer. Die middelen moet je blijven gebruiken. Als je die middelen gebruikt kun je er niet zomaar mee ophouden, want dan keert je kwaal in alle hevigheid terug. Deze middelen vormen het grote verdienmodel voor BigFarma.

Helaas heeft BigFarma nooit genoeg. Blijkbaar is het heel gemakkelijk om mensen voortdurend de angst voor ziekte te laten voelen, want door gebruik te maken van geraffineerde communicatietechnieken is BigFarma erin geslaagd middelen te ontwikkelen en op de markt te brengen ter voorkoming van allerlei aandoeningen, dat zijn middelen die gezonde mensen moeten nemen om niet ziek te worden. Ze zijn dus niet ziek, maar krijgen toch het dringend advies om geneesmiddelen te nemen, vreemd. Hieronder vallen de vaccins. Tegenwoordig worden alle kinderen gevaccineerd tegen bijna alle kinderziekten die wij vroeger gewoon kregen, waarna we levenslange immuniteit hadden en hebben, maar goed, met zieke kinderen moeten moeders een weekje thuisblijven en dan kunnen ze niet naar hun werk of misschien ook wel niet naar de golfclub, maar daar blijf ik buiten. Die kinderziekte vaccins, waaronder ook polio, die werken wel. Kinderen hoeven daartegen ook maar één keer te worden gevaccineerd. Ook een mooi verdienmodel, zou je zeggen. Bijna alle ouders laten hun kinderen tegen van alles en nog wat vaccineren, want je kan nooit weten en stel je voor, nu zijn ze nog gezond maar… enzovoort.

Maar nog had BigFarma niet genoeg. In de zestiger jaren van de vorige eeuw kwam een nieuw verdienmodel op. De griepvaccinatie. Wat hadden ze namelijk ontdekt, ja vreselijk hoor, zwakke oude mensen die al aan allerlei ouderdomskwalen leden die gingen soms dood aan een stevige griep. Nou ja zeg, doodgaan? Maar dat mag niet… en toen vond BigFarma iets werkelijk geniaals uit: de griepprik. Die prik hielp eigenlijk maar een beetje, maar voor sommige mensen net genoeg, maar dat was het geniale niet. Dat griepvirus was elk jaar een beetje anders en dat maakte dat BigFarma met de hand op het hart kon verkondigen dat je elk jaar tegen de griep van dat jaar gevaccineerd moest worden, want stel je voor dat je oud en zwak was en dat je dan – verdorie nog an toe – doodging. Ja daar had BigFarma natuurlijk helemaal niets aan, want dooie mensen gebruiken helemaal geen medicijnen meer. Rekken, rekken, rekken dus. Al zit je zo dement als een deur in een verpleeg huis, al weet je niet eens meer wie je bent, al wil je niet meer eten of drinken, zodat ze je moeten vastbinden en gedwongen voeden, dood mag je niet want dan breng je niets meer op. Zonde en jammer dus.

Slim hè, BigFarma. Trouwens, de belangrijkste mensen bij BigFarma zijn niet de mensen die de medicijnen ontwikkelen hoor, want af en toe geven ze een oud medicijn gewoon een nieuwe naam en ze veranderen de bijsluiter en verhogen de prijs een keer of vijf. Daarom zijn bij BigFarma de economen natuurlijk het belangrijkst, want die gaan over het geld.

Na het bovenstaande aandachtig gelezen te hebben denk je natuurlijk langzamerhand waar gaat BigFarma dan nu nog mee komen. Ach, ik schreef het hierboven al: de economen hebben een veel belangrijker invloed dan de medicijnontwikkelaars. En economen heb je overal. Zo hebben we tegenwoordig bijvoorbeeld het World Economic Forum. Daarin ontmoeten de bazen van de grote internationale bedrijven elkaar, dus ook die van BigFarma. Daar zie je die bedrijven die eigenlijk in zo ongeveer alle landen van de wereld werken en die zich dus heel weinig hoeven aan te trekken van de regeringen van de landen, omdat de gewone mensen in die landen toch echt hun producten willen gebruiken. Dat Forum vond het een paar jaar geleden al een heel inspirerende manier, zoals BigFarma werkte. Onderhoudsmiddelen geniaal, riepen ze. En dan elk jaar die griepprik, ongelooflijk, wat een fantastisch verdienmodel.

Ja, daar zaten ze bij elkaar, die miljardairs die over de hele wereld goede profijtelijke zaken deden. Maar ach, tevreden waren ze niet. Als ik ernaar kijk moet ik vaak denken aan het verhaal van de Japanse steenhouwer uit de Max Havelaar en dan hoop ik maar dat het verhaal van het World Economic Forum binnen niet al te lange tijd net zo goed afloopt, maar ik vrees dat ik daarin toch iets te optimistisch ben. Bovendien, er speelt veel meer op onze wereld. In 2019 verontrustte oud officier Ingo Piepers via een tv uitzending met de mededeling dat de derde wereldoorlog aanstaande is. De man is zelfs gepromoveerd op een dissertatie waarin hij het cyclische en periodische karakter van de grote oorlogen aantoont. We zien hoe economische krachten zich bundelen. We zien hoe er dwang op bijna alle volkeren wordt uitgeoefend om bereid te zijn zich lichamelijk te laten aanpassen via een zogenaamde corona vaccinatie, waarvan de samenstelling heel erg geheim is. Het streven wordt ons verkocht als een verstandige poging ons te beschermen tegen een virale ziekte, waarvan het gevaar en de schadelijkheid gigantisch is overdreven, met gebruikmaking van alle nieuwskanalen. Eigenlijk net als bij het begin van de tweede wereldoorlog wordt er op een dwingende manier gelogen door alle overheden, waardoor de bevolking sterk in verwarring wordt gebracht.

Zover zijn we nu.

De reden dat ik hier steeds weer over schrijf heeft te maken met het feit dat ik vrees dat het merendeel van de mensen in ons land de helaas leugenachtige berichten van de overheid gelooft en vast van plan is zich straks te laten vaccineren. Persoonlijk zou ik willen dat ik het iedereen uit zijn hoofd kon praten. In de eerste plaats is die hele vaccinatie niet nodig en levert zeker geen gezondheidswinst op, maar verder heb ik in betrouwbare bronnen een kijkje kunnen nemen wat nu eigenlijk de werkelijke bedoeling van dit hele vaccinatiegedram is.

Ik las in verschillende bronnen dat het Covid-19vaccin ons DNA op sommige plaatsen kan veranderen. Het DNA bevat al onze erfelijke eigenschappen en bepaalt voor honderd procent hoe ons lichaam functioneert. Er is weinig ervaring met dit soort vaccins, want om alles maar snel op de markt te brengen zijn de dierproeven, die normaliter bij de ontwikkeling van vaccins een belangrijke rol spelen, maar weggelaten. Alle vaccins die als betrouwbaar bekend staan hebben een ontwikkelingstijd gekend van tussen de vijf en tien jaar. Dit vaccin is op verschillende plaatsen in grote haast ontwikkeld en een groot stuk van de normale ontwikkelingsprocedures is zo maar weg gelaten. Maar dat is niet het enige. Mijn bronnen vermeldden verder dat er dierlijk DNA in is gebruikt en ook DNA van menselijke foetussen die bij abortussen gewonnen werden. Ook is er Nano techniek toegepast als een soort elektronische chip. Als je een hond of een kat hebt dan heb je die bij de dierenarts van een chip kunnen laten voorzien, zodat het dier elektronisch kan worden herkend. Die Nano chip in het vaccin schijnt veel meer te kunnen dat die van je hond.

Goed, laat ik besluiten met een persoonlijk advies, want ik verbeeld me zeker niet dat ik de wijsheid in pacht heb dus wat je leest is mijn eerlijke en belezen mening, maar ik vind wel altijd dat ik moet waarschuwen als ik gevaar zie. Mijn waarschuwing is simpel. Laat je niet vaccineren met dit nieuwe vaccin. Je hebt het niet nodig, je kunt er ziek van worden en je bent gechipt als een dier.