Die kennen we het meest in het planten – en dierenrijk. Ze horen hier niet thuis en hebben daardoor meestal geen natuurlijke vijanden. Zo heb je bijvoorbeeld het fonteinkruid, waarmee het gooimeer helemaal bezig is dicht te groeien. Er zijn veel meer waterplanten die de naam exoot verdienen. Doorgaans is het door toedoen van de mens – het is bijvoorbeeld een aardige plant voor de vijver in de tuin, gekocht in het tuincentrum.

Ook bij de dieren, met name de insecten hebben we exoten. Zo is er het Chinese lieveheerbeestje dat onze inheemse soort verdringt.

Kenmerk van exoten is in de meeste gevallen, zoals ik hierboven al schreef, dat natuurlijke vijanden ontbreken, waardoor de planten en/of diersoort kan gaan woekeren.

Op Aarde lijkt de grootste exoot echter de mens te zijn. Behalve zichzelf, zoals al vele eeuwen blijkt, heeft hij geen natuurlijke vijanden die de populatie beheersen. Wonderlijk is ook te moeten vaststellen dat het ergste verwoestende en agressieve karakter dat de mens toont in de vele en meestal voortdurende oorlogen die de mens voert en waarin miljoenen doden vallen de menselijke wereldbevolking toch blijft groeien.

Er kan eens een hongersnood zijn of een enorme pandemie of andere natuurrampen. Het helpt allemaal niet.

Onze scheppers, die vermoedelijk van een andere planeet kwamen – door de oude Grieken werden ze Goden genoemd en door de Soemeriërs Anunnaki – hebben ook geprobeerd ons te vernietigen toen we zo massaal begonnen te worden dat het volgens hen uit de hand liep. Allerlei plagen en hongersnoden hebben ze ingezet. Zelfs hebben ze op een heel gluiperige en ziekmakende manier onze levensduur beperkt, maar tenslotte moest er zelfs de zondvloed aan te pas komen, waarin inderdaad veel mensen zijn omgekomen, maar niet genoeg om de menselijke exoten die ze notabene zelf gemaakt hadden te vernietigen.

Tja, de mens, kwetsbare lastige altijd ontevreden gulzige ruziemaker…, maar onuitroeibaar, dat wel. Wat zou het nou toch aardig zijn als we de groei van de wereldbevolking konden beheersen op een manier die we allemaal prettig vinden.