Niet van mij, maar uit een kritisch wetenschappelijke hoek

Medische wetenschap blijkt kwakzalverijHet gezaghebbende British Medical Journal heeft een onderzoek laten uitvoeren naar 2500 van de meest voorgeschreven reguliere medische behandelingen en medicijnen. De uitkomsten zijn gepubliceerd in Clinical Evidance Handbook. En deze uitkomsten, gedaan door de reguliere medische wereld zelf, zijn zeer verontrustend. De geneeskunde blijkt al jarenlang gebruik te maken van medicatie waarvan slechts 12% een positief effect zou kunnen hebben. De rest is kwakzalverij of zelfs levensgevaarlijk.

Bewezen positief

Het Clinical Evidance Handbook is duidelijk. Slechts 12% van de 2500 meest gebruikte en voorgeschreven medicijnen en behandelingen door artsen krijgen het predicaat ‘bewezen positief effect’.
Dit predicaat is gebaseerd op meta-onderzoek waarbij minimaal één onderzoek is gevonden dat een positief effect aantoont dat groter is dan de schadelijke effecten. De wetenschappelijke redactie houdt daarbij wel een slag om de arm: “ ‘Bewezen positief effect’ betekent niet dat de behandeling bij alle mensen effectief is of dat er ook andere gewenste positieve effecten zijn, noch dat een gemeten positief effect op een ander tijdstip na de behandeling nog steeds aanwezig zal zijn.”


Valsheid in medische publicaties

Sceintific-Ethical Committee for Copenhagen and Fredriksberg Municipalties geven in hun onderzoek aan dat “75% van alle gepubliceerde medisch-wetenschappelijk onderzoek niets anders is dan promotiemateriaal.” Deze enorme fraude kwam aan het licht nadat farmaceutisch fabrikant Wyeth werd gedwongen om al haar documenten openbaar te maken. De zaak werd gestart nadat 14.000 vrouwen na het gebruik van het overgangsmiddel Prempro borstkanker ontwikkelde. Prempro is een medicijn dat bestaat uit een combinatie van geconjugeerde oestrogenen en progesteron. De, in dit geval door Wyeth aangestelde marketingsbureaus, waren bekend als ‘Medische voorlichting en communicatie bureaus”. In 2002 waren er 18 artikelen gepubliceerd waaruit naar voren kwam dat Prempro goede diensten zou verlenen aan vrouwen in de overgang. Deze publicaties waren o.a. te lezen in International Journal of Cardiology en American Journal of Obstetics & Gynecoloy. Opmerkelijk is dat vlak voor deze publicaties de ‘Womens Health Initiative’ had aangetoond dat hormoonpreparaten in de overgang juist gecontraïndiceerd waren omdat ze het risico op borstkanker en herseninfarcten vergroten.
Deze medische voorlichtings- en communicatiebureaus werken in opdracht van alle farmaceuten om hun producten aan de artsen te promoten. Het systeem dat door al deze medische communicatie bureaus wordt, gebruikt ziet er als volgt uit:
Er wordt een meta-analyse gedaan van klinisch wetenschappelijk onderzoeken. De uitkomsten van deze onderzoeken krijgen een positieve draai mee. Vervolgens wordt er een medisch professional of wetenschapper als hoofdauteur in naam aangezocht. Deze ‘hoofdauteur’ hoeft het artikel niet gelezen te hebben. De naam erbij is voldoende voor betaling, publicatie en eeuwige roem.
Professor A. Fugh-Berman van de Georgetown University Medical Centre in Washington deed onderzoek naar deze vorm van medische wetenschappelijke publicaties. Ze ontdekte dat er de afgelopen 12 jaar 90.000 van dergelijke publicaties in medische tijdschriften waren geplaatst. “Elk medisch wetenschappelijk tijdschrift is ‘besmet’ met dergelijk soort reclame materiaal verborgen als wetenschappelijk artikel geschreven door medische communicatie bureaus in opdracht van farmaceuten.” [2].
Wyeth blijft het middel prempro nog steeds als medisch wetenschappelijk bewezen via internet promoten. [3]
Het Sceintific-Ethical Committee for Copenhagen and Fredriksberg Municipalties geeft dan ook aan dat van de door de Clinical Evidance Handbook gestelde 12%, 75% vermoedelijk frauduleus is. Het getal moet naar beneden worden bijgesteld naar 3% met het predicaat ‘bewezen positief effect’.


De cijfers op een rijtje

Clinical Evidance Handbook van de British Medical journal Publisher meldt dat van de 2500 meest voorgeschreven medicamenten en behandelingen:

  • 3 procent een groter ongunstig dan gunstig effect scoort.
  • 5 procent waarschijnlijk geen gunstig effect heeft.
  • 8 procent evenveel gunstige als ongunstige effecten heeft (uitruil middelen).
  • 12 procent enig bewijs van gunstig effect scoort.
  • 23 procent een zeer zwak bewijs voor enig gunstig effect laat zien.
  • En, dat van 49 procent totaal niet bekend is wat voor effect het heeft.

Farmaceuten zelf aan het woord

Vice president genetica A. Roses van GlaxoSmithKline meldde bij de besloten presentatie dat “90% van de producten van GlaxoSmithKline, en dat van ieder ander farmaceutisch bedrijf, bij de meerderheid van de patiënten niet werkt.” [5]
Wetenschappelijk medewerkers van één van de grootste farmaceuten ter wereld: Bayer: “Tweederde van alle medicatie tegen kanker, vrouwenziekten en hartziekten blijken in een tweede onderzoek niet de resultaten te kunnen bevestigen.” Herhaalbaarheid van onderzoeksresultaten is één van belangrijkste grondvesten van wetenschappelijk bewijs. [6]
Amgen, een andere grote farmaceut kon van 53 klinische geneesmiddelonderzoeken voor kanker en andere bloed ziekten 47 niet reproduceren. [7]


Complementaire aanpak

Wetenschappelijk uitwisselingsbureau Science Exchange laat bij monde van directeur E. Iorns het volgende weten: “De natuur is complex en in de experimentele opzet (van medisch wetenschappelijk onderzoek) worden niet altijd alle variabelen voldoende meegewogen.” [9]
Hiermee geeft zij in feite weer dat het leven complex is, het menselijk lichaam dynamisch en voortdurend verandert door de inwerkingen van o.a. de leefstijl, leefomgeving, cultuur enz. En dat de invloed hiervan op o.a. genetica, psyche, neuronale verbindingen enz. niet wordt betrokken in wetenschappelijk onderzoek. Het is zoals longarts Mariska Koster via twitter laat weten “Je leert als arts een mens als patiënt te zien. Veel later leer je dat weer andersom”.
De complementaire geneeskunde wijst hier al eeuwen naar, maar wordt door de overheid, zorgverzekeraars, farmaceuten en reguliere medische wereld als ‘kwakzalverij’ afgeschilderd.


Regulier is kwakzalverij

Het wetenschappelijke tijdschrift ‘New Scientist’ meldde in september 2012: “De Medische wetenschap is op wankele grondvesten gebouwd.”[8]
De ‘Vereniging tegen kwakzalverij’ houdt regelmatig heksenjachten tegen, in hun ogen ‘niet bewezen’ geneesmethoden zoals homeopathie. Haar website http://www.kwakzalverij.nl vermeldt dit ook. Zij stelt dat uitsluitend de reguliere medische praktijk juist en bewezen is. Tot haar grote voorbeelden behoort onderzoeksjournalist Ben Goldacre. Hij stelde regelmatig ‘alternatieve’ en complementaire geneeswijze aan de kaak in zijn column ‘Bad Science’ in The Guardian. Onlangs schreef Goldacre het boek ‘Bad Pharma’. Goldacre meldt daarin dat het merendeel van medische onderzoeken onjuist zijn. Tevens meldt hij dat de meerderheid van de artsen hun wetenschappelijke literatuur slecht kennen en dat deze literatuur door het achterhouden van juiste gegevens door de farmaceutische industrie onjuist is. Werkelijke gegevens van bijwerkingen komen niet bij de arts en de patiënt terecht, maar worden door de farmaceutische industrie achtergehouden. Daarbij maakt Goldacre de lezer er tevens op attent dat het grootste deel van de geneeskundige opleiding van artsen door deze farmaceutische industrie wordt bekostigd. [4]
Wat Goldacre in feite zegt is: De reguliere medische wereld is volgens de normeringen van de overheid voor wetenschappelijk bewijs en de ‘Vereniging tegen Kwakzalverij’ minimaal een pseudowetenschap die neigt naar kwakzalverij. Dit wordt mede ondersteund door de uitkomsten van het onderzoek van de reguliere medische wereld zelf.


Oplossing

Er zou per direct door iedere arts gecontroleerd moeten worden of wat hij voorschrijft op werkelijke wetenschap berust. En er moet voor alle geneeskundige behandelwijze (regulier en complementair) met dezelfde maten gemeten worden.

Illustratief berichtje dat ik gelukkig heb teruggevonden.

De bijdrage van Peer, waarover ik schreef in mijn blog over Inverse Voice Therapy kwam na uren zoeken uit een map in mijn computer, die ik om onduidelijke redenen niet eerder had geopend. Om privacy redenen zal ik alle indertijd door Peer genoteerde namen weglaten. Uiteraard ook zijn achternaam. Op zie dingen na is het stukje echter autentiek

 

PEER

Amersfoort

To whom this may concern, maar in het bijzonder aan:

  1. Mijn huisartsen,
  2. Mijn longarts,
  3. Mijn uroloog,

Geachte dames en heren,

Ervan uitgaande dat u kennis heeft genomen van de achtergronden van de Inverse Voice Therapie, zoals in de bijlage beschreven door Peter van Oosterum, natuurgeneeskundig therapeut, volgen hierna mijn positieve – ja bijna wonderlijke ervaringen.

Ik ben de bewuste geluids-CD 2x per dag gaan draaien begin maart.

Na drie weken, en voorts tot de dag van heden kan ik:

  1. Met zuurstof aanzienlijk langer lopen. Eerst met moeite de lengte van de galerij (ca. 22 m), vaak halverwege even rusten. Nu, rustig lopend zonder zuurstof in één keer
  2. Ook nu, rustig lopend met zuurstof ca. 40 à 50 m.
  3. Ik kan weer 2 x een half uur pianospelen, voorheen 5 minuten.  Vanaf parkeerplaats naar winkel of restaurant was voor half maart ondenkbaar.
  4. Ik kan ’s nachts zonder zuurstof prima slapen.
  5. Saturatie (zonder zuurstof) voorheen 92% heden 94%
  6. Desaturatie voorheen (met zuurstof) na een inspanning vaak onder 80%. Nu 85%
  7. Wassen en aankleden kostte me voorheen ca. een uur. Nu een kwartier.
  8. Voorheen durfde ik, bang voor dispnoe, niet zonder hulp te douchen.
  9. Nu kan ik in mijn sportclub een baantje zwemmen (met zuurstof) en een stoombad nemen. Voorheen ondenkbaar.
  10. Ik heb al enige malen op een terras 2 uur zitten discussiëren of vertellen zonder zuurstof.
  11. 60 km autorijden kan ik makkelijk zonder zuurstof (Amersfoort – Zutphen).
  12. In rustige situaties kan ik toe met 1 liter zuurstof per minuut i.p.v. 2 liter.
  13. Toppunt!  Bij thuiskomst dinsdagavond 30 april vergeten de contractor aan te zetten, hetgeen ik pas ’s woensdags om 16.00 uur ( = na 18 uur) ontdekte, omdat ik het een beetje benauwd had. Geen wonder!
  14. Aangezien ik zuinig moet zijn met vloeibare zuurstof (de leverancier komt eens per 14 dagen), rijd ik met de scootmobiel het centrum (12 minuten) zonder zuurstof en zonder dispnoe.

Bijlage bij mijn uiteenzetting

Van 03 – 05 – ’03

Mijn welbevinden is op de schaal van 1 tot 10 nu een 8.

Een jaar geleden trof  Dr.xxx mij thuis aan, wanhopig huilend en sprekend over euthanasie, maar dat was ook inclusief de hevige depressie die pas eind november “vervlogen” was. Niemand wist goede raad dan wat algemeenheden.

Nog iets:

In het spiro-meting rapport van half februari was de FEV 1 19%.

Het rapport van 11 – 04 – ’03 wees 24% aan

Het zal Dr. XXX interesseren dat als prettig bijverschijnsel mijn incontinentie aanzienlijk minder is, als ik er maar voor zorg dat als ik wat moe ben, bijvoorbeeld aan het eind van de dag, inspanning uit de weg ga.

Hier spreekt een gelukkig mens.

Wij, Peter van Oosterum en ik, zijn  ons ervan bewust dat één zwaluw nog geen zomer maakt en dat het causale verband nog aangetoond moet worden middels vele pilots, maar voorlopig voel ik mij bevoorrecht en werkt het.

Opmerking:

Bij mijn bezoek aan mijn longarts op 08 – 05 toonde hij geen enkele interesse, ondanks inzage van de voorgaande geschriften, maar hield alleen een nieuw medicijn voor mijn neus.