Zoveel gedachten dwarrelen maar altijd door mijn geest. Ik denk altijd dat iedereen dat wel zal hebben, maar dat hoofd van mij staat nooit eens even stil. Altijd weer komen er uit wat ik altijd noem ‘dat gat in de grond’ gedachten, ideeën of herinneringen naar boven, meestal in een tamelijk rommelige volgorde.

Zo moest ik daarnet ineens denken aan een gedichtje dat ik altijd toeschreef aan Katinka, mijn in 2000 overleden oudste dochter. Zij schreef:

                        De Aarde is in het heelal

                        Een onwaarschijnlijk kleine bal

                        Maar als ik zie wat daar beneden

                        Vaak aan ellende wordt geleden

                        Dan denk ik dikwijls: sterven is

                        Waarschijnlijk een belevenis.

Nu ben ik weliswaar over enkele weken 83, maar met sterven ben ik voorlopig voor mijzelf nog niet bezig. Niet dat ik er bang voor ben hoor. Dat ben ik eigenlijk nooit geweest. Wat mij wel angst kan inboezemen is de gedachte dat ik om de een of andere – nu gelukkig nog niet actuele – reden voorafgaand aan mijn afscheid van deze wereld veel pijn zou moeten lijden. Een heel klein beetje onzinnige gedachte natuurlijk, want medicaland beschikt over een arsenaal aan buitengewoon sterke pijnstillers. Maar ja, pieker ik dan, dan ben je afhankelijk van wat BigFarma je wenst te verstrekken. Dat is nou weer geen onzinnige gedachte, want we hebben bij ongeacht welk farmaceutisch product dan ook altijd te maken met patenten. Of laat ik het anders zeggen. Middelen die niet initieel kunnen worden gepatenteerd, daar heeft de industrie geen belang bij.

Slaapmiddelen is bijvoorbeeld een tamelijk uitgebreid contingent in de geneesmiddelen industrie. Ik kan me nog herinneren hoe een jaar of dertig geleden een farmaceutisch bedrijf in ons land op de markt kwam met een slaappilletje onder de naam “Super Snooze”. Dat was Melatonine, een lichaamseigen hormoonachtig stofje, dat onze pijnappelklier (heel klein kliertje dat onderaan de hersenen hangt) maakt als er geen licht meer op je gezicht valt. Van dat sofje word je op een heel milde en prettige manier slaperig. En omdat die melatonine niet meer in ruime mate wordt aangemaakt als je wat ouder wordt is het een prachtig inslaapmiddel zonder enige vorm van bijwerking, iets wat van de meeste chemische preparaten van BigFarma niet kan worden gezegd. Denk maar eens aan het slaapmiddel Softenon dat ervoor zorgde dat kinderen met mismaakte of ontbrekende ledematen werden geboren. Hoe dan ook. Blijkbaar werd de verkoop van chemische slaapmiddelen er door afgeremd, want het mocht op een gegeven moment niet meer worden verkocht. Stel je voor, daar is in ons land toch een politiek besluit voor nodig. Een minister moet daar een handtekening voor zetten als gevolg van het gemekker van de duur betaalde lobbyisten van BigFarma. Er werd dus in Den Haag besloten dat wij een natuurlijk lichaamseigen product niet meer mochten kopen. Allerlei rommel met bijwerkingen en op voorschrift wel.

Ik denk dan: het gaat blijkbaar alleen om geld, want goed voor de gezondheid is het niet.

Nou, dat is één.

Kijk, ik weet natuurlijk niet alles wat kunstmatig van de markt is en wordt gehouden, maar toevallig is er nog een, nou ja, helemaal niet toevallig natuurlijk. Een hele poos geleden ontdekten onderzoekers aan een Franse universiteit een buitengewoon krachtige pijnstiller die in zeer kleine hoeveelheden in ons speeksel voor komt. Ja, inderdaad, als je op je duim slaat helpt het tegen de pijn als je hem in je mond stopt en dat is niet alleen afleiding. Die Fransen noemden dat stofje dat een zogenaamd endorfine is: Opiorfine. En wat ontdekten ze? Ja, hier ga je van opkijken: het werkte zes maal zo sterk als morfine (dat verslavend is) en er zaten geen nadelen aan, geen bijwerkingen niets. Het was tenslotte een lichaamseigen stof, een pijnstiller die door ons eigen lijf in heel kleine hoeveelheden wordt gemaakt en die dus door de natuur zo bedoeld is.

Nou, dat was me een uitvinding, daar zat de hele pijnlijdende mensheid op te wachten. Het was zelfs nog redelijk gemakkelijk na te maken ook. Alleen is dat tot nu toe nog niet gebeurd. Op een natuurlijke stof kun je namelijk geen patent aanvragen, want wat de natuur gemaakt heeft kan natuurlijk nooit jouw uitvinding zijn. Toen dacht BigFarma: als we nu aan die succesformule van dat Opiorfine eens een heel klein kleinigheidje veranderen dan kunnen we er wel patent op aanvragen. Nou dat werd dus knoeiwerk, want elke kleine verandering maakte de stof ofwel onwerkzaam of gevaarlijk. Daarom is nu een van de mooiste en veiligste middelen tegen pijn niet verkrijgbaar. Natuurlijk wil BigFarma je graag helpen, maar alleen als er flink aan kan worden verdiend.

Trouwens, het is helaas in de afgelopen paar jaren met Big Farma helemaal uit de hand gelopen met de grote Corona leugen. Daarover wil ik nu echter niet uitweiden want daar is genoeg over geschreven. Wat door de media werd bestempeld als een complottheorie blijkt langzamerhand allemaal toch waar te zijn.

O ja, tenslotte dan dat Opiorfine dat is toch een heel bijzonder stofje. Het lichaam van een vrouw die bezig is een kind te baren maakt in ruime mate haar eigen opiorfine aan. Als dat niet zo zou zijn zou geen enkele vrouw ooit aan een tweede kind beginnen. Veel te pijnlijk!