Mijn vader leerde mij dat als je iets kunt fantaseren, dan kan het ook bestaan. Of dat nu altijd letterlijk waar is heb ik natuurlijk nooit kunnen controleren, niemand kan dat denk ik. De stelling geeft echter heel veel ruimte in mijn mogelijkheid om allerlei veronderstellingen te maken. Dat laatste, veronderstellingen maken dus, wil ik in dit stuk eens uitgebreid doen. Ik zal dan elk onderdeel beginnen met: Stel dat:

Stel dat:

Het allemaal waar is waarover ik in eerdere blogs schreef. Dan mogen we aannemen dat wij, de mensen op Aarde een genetisch gemanipuleerd kweekproduct zijn op basis van de voordien aanwezige homoniden (mensachtigen) gemengd met de erfelijke eigenschappen van de zogenaamde Goden, die eigenlijk een buitenaards volk waren, de Anunnaki. Volgens vele bronnen werden wij oorspronkelijk gemaakt om werk te doen waarin onze makers zelf geen zin meer hadden, maar dat wel noodzakelijk was.

Stel dat:

Die Anunnaki eerst een mens hadden gemaakt die zich niet kon voortplanten (zoals dat tegenwoordig ook nog het geval is bij kruisingen tussen paarden en ezels), maar dat het daardoor veel te lang duurde voordat ze flinke aantallen mensen hadden en dat het hun wetenschappers toen lukte om ons, zoals dat zo mooi wordt genoemd in de Bijbel, vruchtbaar te maken, zodat we zelf voor de reproductie en vermeerdering gingen zorgen.

Stel dat:

De leider van die Anunnaki vond dat het met die mensenfokkerij totaal uit de hand liep, dat er veel te veel kwamen, wat eerst helemaal de bedoeling niet was geweest. En dat die man een voorstander van rigoureuze oplossingen was en dat hij in zijn woede om wat in zijn ogen een flagrante mislukking was geheel te vernietigen (de zondvloed, atoombommen op Sodom en Chomorra).

Stel dat:

Die leider van de Anunnaki onder zijn eigen mensen nogal wat tegenstanders had, die toch een truc bedachten om de in hun ogen waardevolle kweekprodukten – wij dus – te bewaren en in elk geval voldoende exemplaren te redden om mee verder te kunnen kweken (het typisch symbolische verhaal over de ark van Noach) En dat die gramstorige leider van de Anunnaki op een gegeven ogenblik de handdoek in de ring gooide en terug naar zijn huisplaneet ging, nadat hij hier zoveel mogelijk zijn sporen had uitgewist en vernield. Nare man trouwens. Voor hij vertrok moet hij trouwens gezegd hebben dat hij verder geen strijd tegen ons meer wenste te voeren, maar dat onze levensduur werd gemaximeerd op 120 jaar. En dat terwijl ze zelf meer dan duizend jaar oud konden worden (Methusalem). Dit laatste vind ik trouwens nog steeds een ultieme rotstreek, want onze krakemikkige lichamelijke organisatie zorgt ervoor dat iedereen bij het ouder worden allerlei stomme en pijnlijke gebreken krijgt die in feite door een klein verschilletje tussen hun, de Anunnaki en ons worden veroorzaakt. Het echt goed kweken van de mens is in feite nooit echt afgemaakt. Prutswerk dus.

Stel dat:

Veel van de overige Anunnaki het doodzonde vonden om het hele kweekexperiment mens maar in de vuilnisbak te schuiven omdat er al zoveel werk was gedaan, want dat het op dit moment misschien wel tegen zat. Dat die nieuwe schepsels die oorspronkelijk bedoeld waren als werkslaven, wij dus, knap eigenwijs aan het worden waren en volkomen uit de controle begonnen te lopen en een eigen samenleving begonnen op te zetten en niet meer gehoorzaamden aan de Anunnaki.

Stel dat:

Er slimme Anunnaki waren die juist dat probleem van de ongehoorzaamheid wilden tackelen, die uit alle macht probeerden er nog iets van te maken en het zootje ongeregeld – want dat waren wij natuurlijk – in de hand te krijgen. Dat ze daarvoor de mythen in omloop brachten waardoor de godsdiensten vorm kregen, zodat in ieder geval heel grote groepen daardoor een gevoel van verbondenheid en zinvolheid kregen en een uiteraard van buitenaf opgelegd waardesysteem kregen, waardoor ze redelijk in de hand te houden waren.

Stel dat:

Behalve wat de Anunnaki hier aanvankelijk kwamen halen, goud, om onder meer in geïoniseerde vorm te gebruiken om de atmosfeer van hun thuisplaneet te herstellen, dat er nog een tweede agenda achter hun ruimtereizen zat, namelijk een nieuwe thuisplaneet. Volgens de verhalen is hun eigen thuisplaneet deel van ons zonnestelsel, maar is het de eerste planeet die uit ons sterretje voortkwam en intussen zeer ver van de zon verwijderd. Volgens de overlevering doet hun thuisplaneet er zesendertighonderd jaar over om zijn enorme ellipsvormige baan rond de zon te beschrijven. Ze zullen mogelijk een gebrek aan die prachtige energiebron die de zon is hebben. De Aarde ligt nu nog gunstig ten opzichte van de zon. Het is hier, ondanks alle natuurlijke klimaatwisselingen toch goed toeven en gezien het feit dat ook de Aarde zich uiterst langzaam van de zon verwijderd kan dat nog een aantal miljoenen jaren zo blijven. Kortom, het zou mij niet verbazen als de Anunnaki met gebruikmaking van hun Ufo’s ons door de eeuwen heen gecontroleerd en beïnvloed hebben. Want laten we eerlijk zijn, wij mensjes hebben de indruk dat wij, in ieder geval een klein aantal van ons, hier op de wereld de baas zijn. Maar ja, lieden van elders in dit universum met een paar miljoen jaar meer ervaring en derhalve waarschijnlijk tien keer zo slim als wij zullen er waarschijnlijk geen enkele moeite me hebben om ons in die waan te brengen en te houden zonder dat wij dat in de gaten hebben (nou ja, ik in deze fantasie dus wel).

Stel dat:

Je hebt gehoord of gezien dat overal erg veel Ufo activiteit wordt waargenomen. Bovendien heb je meegekregen dat er zich binnen ons zonnestelsel een merkwaardig langwerpig voorwerp beweegt volgens een niet eerder waargenomen bewegingspatroon. En stel nu dat je fantasie net als bij mij op hol slaat en dat je denkt: dat rare lange ding zou een moederschip kunnen zijn en die wonderlijke Ufo’s onbemande waarnemingstoestellen. Dan zou je toch kunnen veronderstellen dat er voorbereidingen worden getroffen voor een hernieuwde invasie van de Aarde, waartegen we waarschijnlijk weinig kunnen doen, omdat we te maken hebben met een veel oudere en technisch veel verder voortgeschreden beschaving. Bovendien lijkt het mij uit het oogpunt van die Anunnaki niet onverstandig om het langzamerhand wegglijdende schip dat hun planeet geworden is te verlaten en een plekje dichterbij de zon te zoeken.

Stel dat:

Er door de eeuwen heen, culminerend in de vorige eeuw, van uit een kleine elitaire groep mensen, al lang bekend is wat de plannen van tja, van wie eigenlijk, nou ja van onze makers uiteindelijk zijn. Duidelijk is in elk geval dat in de afgelopen honderd jaar alle gebeurtenissen die met Ufo’s te maken hadden zijn ontkend of gebagatelliseerd. Ter ondersteuning zijn ons ook allerlei films voorgetoverd over ruimtewezens en dat op een zodanige manier dat wij toch vooral moeten geloven dat het sciencefiction is en onmogelijk waar kan zijn. Ik denk dan in het bijzonder aan het uit Hollywood stammende werk van Gene Roddenberry. Prachtig om te zien, maar het versterkt het ongeloof dat werkelijk wezens van andere planeten hier zouden kunnen komen.

Stel dat:

Ik van buiten de Aarde komend mij op Aarde zou willen vestigen, wat zou ik dan allemaal proberen te organiseren? Ik zou in de eerste plaats zorgen voor een groep vertrouwelingen, een hechte groep die door de eeuwen heen met mij bekend is. Ook zou ik die groep vragen om ervoor te zorgen dat er voor het volk waarmee ik van plan ben te komen voldoende ruimte is. Aan al te veel exemplaren van het soort mens, wat indertijd al gruwelijk uit de hand is gelopen heb ik dan weinig behoefte. Mijn getrouwen zou ik verzoeken de mensheid flink te laten inkrimpen. Dat is wat er op het ogenblijk ook naarstig wordt geprobeerd.

Stel dat:

Ik gelijk heb en dat het hierboven beschrevene precies dat is wat de globalisten de elite met als uitvoerend orgaan het W.E.F. Wat moeten we dan doen, schikken of slikken? Of is er nog een derde mogelijkheid?

Maar wel opschieten als je wat weet, want het gebeurt misschien nog niet morgen maar het komt wel dichterbij.