Toch zou je denk ik over dat onderwerp eens een boek moeten lezen. Doordat een man, Zacharia Sitchin, er zijn levenswerk van heeft gemaakt om de kleitabletten van de Soemeriërs te lezen en voor ons te vertalen is er vrij veel uit die tijd bekend. Het gaat over de oudste beschaving op Aarde, de Soemeriërs dus. Die kleitabletten zijn wel is waar voor een flink deel verloren gegaan, maar doordat de verwoesting waarbij dat gebeurde ook een heel grote brand was zijn een groot aantal van die kleitabletten gebakken en daardoor juist bewaard.

De geschiedenis die op die tabletten staat vertelt over een volk, de Anunnaki, dat hier op Aarde leefde. Ze kwamen overigens niet van de Aarde, maar van een andere planeet. Het waren heel grote mensen. Verhalen vertellen over mensen van twee en een halve tot drie meter lang. Ook werden ze volgens de verhalen gemakkelijk meer dan duizend jaar oud – denk aan de bijbelse figuur Methusalem, die meer dan negenhonderd jaar oud werd. Hoe dan ook, over die Anunnaki gaan vreemde verhalen. Zo wordt er geschreven dat ze hier waren gekomen om goud te halen. Goud hadden ze nodig om de atmosfeer van hun eigen planeet te redden. Wij, hier op Aarde weten intussen dat met aluminium ionen veranderingen in de atmosfeer bewerkstelligd kunnen worden. Zij gebruikten daar goud voor. Hun eigen planeet was er slecht aan toe omdat de atmosfeer zwaar beschadigd was. De verhalen over de Anunnaki tonen dat het ondanks dat ze zo oud konden worden helemaal geen vriendelijke, vredelievende mensen waren. Met hun atoomwapens hadden ze de atmosfeer van hun eigen planeet zwaar beschadigd en daarvoor hadden ze goud nodig. Op hun planeet, Nibiru, werd dat niet of niet voldoende gevonden.

Rond 200.000 jaar geleden kwamen de Anunnaki werkers in opstand. Ze wilden niet meer het zware werk in de goudmijnen doen. Het goud was echter absoluut nodig. Dus bedachten de Anunnaki geleerden een plan. Ik denk dat je je wel kunt voorstellen dat mensen die interplanetaire reizen kunnen maken wel aardig wat wetenschap in huis hebben en dat was ook zo. Ze besloten slaven te maken. Door hun eigen genetisch materiaal te kruisen met dat van de hier aanwezige mensachtigen (homoniden), waarbij de vruchten in eerste instantie moesten worden gebaard door Anunnaki vrouwen, ontwikkelden ze… ja, inderdaad, het begin van ons. De oorspronkelijke bedoeling was dat wij alleen maar meisjes zouden zijn. Wel met voldoende verstand natuurlijk, anders hadden ze niets aan ons. Maar ja, wetenschappers – dat is ons door de eeuwen heen ook wel gebleken – die houd je niet tegen, die experimenteren en vinden uit. Zo kwam het dat er op een gegeven moment er toch ook wel mannen gemaakt werden.

Ja, en nu moet ik even een citaat uit de Bijbel overnemen. Het boek licht naast me op mijn bureau en ik kopieer Genesis 6 vers 2 en 3:

2.Dat Gods zonen de dochteren der mensen aanzagen, dat zij schoon waren, en zij namen zich vrouwen, uit allen die zij verkozen hadden.

3. Toen zeide de HEERE: Mijn geest zal niet in eeuwigheid twisten met den mensch, dewijl hij ook vleesch is; doch zijne dagen zullen zijn honderd en twintig jaren.

Welnu, de bijbelvaste gelovigen zullen mij het nu volgende commentaar op deze twee Bijbelverzen niet in dank afnemen, maar het wordt echt hoog tijd dat de ware loop van de geschiedenis duidelijk wordt, vooral ook omdat we er nog steeds middenin zitten.

In de eerste plaats dan: de God waarover de Bijbel spreekt in Genesis was een Anunnaki. Zij hebben ons gemaakt als slaven door hun eigen DNA te gebruiken en de kruisen met wat ze hier vonden. Het was dus geen liefhebbende God die ons schiep, het was een zeer geleerde slavenfokker. Aanvankelijk verzette hun leider op Aarde, Enlil, zich heftig tegen mensen van beide geslachten. Het ging ook prachtig, de Anunnaki mannen paarden met de gekweekte vrouwtjes en produceerden zo gaandeweg voldoende slaven. De eerste keer dat Enlil twee mensen echter erop betrapte dat ze het spelletje van de paring ook wel leuk vonden, gooide hij ze uit de beschermde omgeving (denk aan de hof van Eden van het Bijbelverhaal) Het ging dus niet om een appel die de verboden vrucht was, nee, het ging on seks dat in Christelijke kringen hier en daar nog steeds als zonde wordt gezien. Uiteindelijk lees je in Genesis 2 vers 3 dat hij zich erbij neerlegde dat wij het ook gezellig met elkaar deden, maar wel met een heel gemene beperking. Wij konden niet ouder worden dan 120 jaar.

Eerder heb ik al eens geschreven over hoe dat nu werkt.

Aan het eind van elk chromosoom (DNA) zit een reeks stukjes, telomeren, die geen erfelijke informatie bevatten, maar die nodig zijn bij de vernieuwing van de cellen. Bij ons valt er bij elke celdeling een stukje af. Daardoor wordt de telomeren reeks steeds korter en als ze op zijn kan de cel zich niet meer delen en een vervanger vormen. Dat proces noemen wij veroudering en leidt uiteindelijk tot de dood, zelfs als je je hele leven kerngezond honderdtwintig jaar oud mag worden. De eigenschap dat de telomeren aangevuld worden door de werking van een bepaald enzym hadden de Anunnaki zelf wel. Bij ons werkt het alleen in de geslachtscellen. De Anunnaki, onze makers dus, hielden die eigenschap voor zichzelf, want om snel een slavenbevolking te kweken moesten de generaties elkaar snel opvolgen en als mensen er misschien op hun zestigste over gaan denken om eens een kind te verwekken omdat ze toch alle tijd hebben, dan schiet dat met het aantal slaven natuurlijk niet op.

Enlil was trouwens een figuur – in de Bijbel wordt hij als God aangeduid, daarom wordt alles wat hij deed goedgepraat – met een blijkbaar zeer ontvlambaar karakter. Als hij kwaad werd gooide hij alles in puin. Zo verwoestte hij met atoombommen de steden Sodom en Go Morra, omdat het volk hem daar niet aanstond (boze tongen beweren dat het iets te maken had met homofiel gedrag van de bewoners. Nou ja, daar kwamen dan natuurlijk niet voldoende nieuwgeboren slaafjes uit). Daarmee had hij dan wel de wijde omgeving voor jaren onvruchtbaar en onbewoonbaar gemaakt.

Enlil bleek uiteindelijk niet gelukkig met de mensheid die de Anunnaki gecreëerd hadden. Op een gegeven moment was zijn weerzin tegen onze soort zo groot dat hij pogingen deed alle mensen te vernietigen door een enorme overstroming (de zondvloed) te veroorzaken, nadat alle andere middelen zoals hongersnood en allerlei plagen gefaald hadden. Enkele van de Anunnaki waren het daar echter niet mee eens (het allegorische verhaal van Noach, wat in werkelijkheid vermoedelijk een stuk meer techniek heeft gevraagd).

Waarom beweer ik nu in de titel dat het nu nog steeds gebeurt. Welnu, zeker weten kan ik het natuurlijk niet, maar als ik nadenk over de vaccinaties die bedoeld zijn om ons DNA te veranderen op een zodanige manier dat er tenslotte misschien slechts tien procent van ons overblijft, dan krijg ik meer en meer het gevoel dat de Anunnaki er nog zijn en toezien en dat ze daarbij hulp van de wereldelite krijgen. Alles lijkt gericht op een sterke vermindering van de wereldbevolking, waarbij de mensen die overblijven volledig gecontroleerd kunnen worden door een wereldregering die wij niet zelf gekozen hebben. Gehoorzame slaven dus

Je kunt natuurlijk kijkend naar de wereldeconomie geloven dat een grote verandering nodig is, maar realiseer je dan wel dat we in de voorliggende opzet te maken hebben met een wrede en liefdeloze revolutie die de mens onmogelijk gelukkig kan maken. Dit is de derde wereldoorlog die Nostradamus al voorspelde en die wij absoluut moeten winnen, omdat het alternatief is dat wat er van ons overblijft in handen valt van egoïstische satanisten.