Ik droomde weer eens. In mijn droom belde ik een vriend omdat ik twijfelde of ik hem wel een bepaald papier had meegegeven. Dat papier ging over de wezenlijke aard van mitochondriën. Hun wezen is geven, voedsel maken. Het drong tot mij door wat het effect en de geestelijke gevolgen zijn als dat wat wordt gegeven niet in dank wordt aanvaard en gebruikt, namelijk teleurstelling en stil verdriet en daaraan ten onder gaan.

Eigenlijk zijn mitochondriën symbionten van ons. In tegenstelling tot het miljardenleger van bacteriën die ons lichaam – en dan met name onze ingewanden bewonen, leven zij als oudste symbionten in onze cellen. Het is eigenlijk heel bijzonder dat zij in onze cellen leven, maar wel een eigen DNA hebben. Als je nu spreekt van identiteit, dan zijn zij eigenlijk iemand anders. Wel apart trouwens hoor. Auteur en bioloog Brian Sykes beschrijft in zijn boek “Zeven dochters van Eva” hoe de mensheid zich over de wereld verspreidde aan de hand van de kenmerken van het DNA van de mitochondriën die je alleen van je moeder mee krijgt, omdat de mannelijke spermacellen eigenlijk geen ruimte hebben om tijdens de zwemwedstrijd op leven en dood richting de gretig wachtende eicel ook nog mitochondriën mee te nemen. Die krijg je dus altijd alleen maar van je moeder mee. Interessant is trouwens wel dat uit het onderzoek van Sykes blijkt dat er slechts zeven verschillende soorten Mitochondriaal DNA zijn. Zij boek beschrijft dan ook hoe aan het onderzoek van dat DNA te zien is hoe de mensheid zich over de wereld heeft verspreid. De mitochondriën vermeerderen zich namelijk ongeslachtelijk en niet zoals wij, waarbij het DNA van twee ouders steeds weer kinderen oplevert met een eigen type DNA, wat dan weer de oorzaak is van het feit dat het DNA van de mens in ontelbare verschillende combinaties voorkomt.

Misschien is dat wel – maar nu speculeer ik – wel de oorzaak van het sterk individualistische karakter van de mens.

Net als eigenlijk het gewone DNA in de kern van onze cellen dat onze erfelijke eigenschappen bevat en bepaalt kan het cirkelvormige DNA van de mitochondriën beschadigd zijn als gevolg waarvan een aantal tamelijk ernstige erfelijke ziekten kunnen ontstaan.

Ik heb die hieronder genoemd met daarbij de belangrijkste ziekteverschijnselen.

Mitochondriën zijn betrokken bij de volgende ziekten:

• syndroom van Kearns-Sayre: Bij het syndroom van Kearns-Sayre zijn de klachten vaak spierklachten, hartklachten, hangende oogleden, hersenfunctiestoornissen leidend tot geestelijke achterstand, bewegingsstoornissen en soms zelfs epileptische aanvallen.
• MELAS syndroom: De encefalopathie wordt gekenmerkt door epilepsie of dementie, vaak met extra neurologische symptomen zoals migraine of psychiatrische problemen. Verhoogd melkzuur, hetzij gemeten in bloed of in hersenvocht, is aanwezig bij de meeste patiënten. Stroke –like episodes (beroerte-achtige klachten) kunnen ontstaan op elke leeftijd (meestal voor de leeftijd van 40 jaar). Na een beroerte-achtige episode behouden sommige patiënten hun normale intelligentie, terwijl anderen er een ernstige mentale en/of lichamelijke handicap aan over houden. Andere verschijnselen die bij MELAS kunnen optreden zijn: hartfalen, nierfunctiestoornissen, diabetes, gehoorverlies en stoornissen in de hormoonhuishouding.
• erfelijke opticusneuropathie van Leber: Alleen moeders geven het door aan hun kinderen. Zowel dochters als zoons zijn dan drager en kunnen ooit slechtziend worden.
• syndroom van Pearson: een zeer zeldzame aandoening die leidt tot afwijkingen in het beenmerg en de alvleesklier. Door de afwijkingen in het beenmerg ontstaat bloedarmoede. Door de afwijkingen in de alvleesklier ontstaat ondervoeding en vaak ook suikerziekte. De aandoening leidt meestal al op zeer jonge leeftijd tot ernstige klachten en afwijkingen.
• progressive external ophthalmoplegia: Chronisch progressieve externe oftalmoplegie (CPEO) is een zeldzame aangeboren aandoening die leidt tot een langzaam toenemende verzwakking van de oogspieren. Als daarnaast nog andere symptomen of ziekteverschijnselen optreden wordt wel gesproken van CPEO plus.
• mitochondriaal-DNA depletiesyndromen: Mitochondriaal DNA depletie syndroom 4A begint meestal op jonge leeftijd. Iemand heeft dan meestal de volgende kenmerken: epilepsie die vaak moeilijk te behandelen is, problemen met het maken van bewegingen en (in de loop van de tijd) een verstandelijke beperking. Verder hebben de meeste mensen problemen met de lever.

Goed, uit bovenstaande opsomming van de menselijke ellende die kan voortkomen uit gemankeerde en daardoor slecht of niet functionerende medewerkers die onze mitochondriën tenslotte zijn mag je opmaken dat het verstandig is om goed voor je mitochondriën te zorgen en in elk geval er zorg voor te dragen dat ze zich blijven vermenigvuldigen. Naar hun aard hebben ze geen geslachtelijke voortplanting, zoals wij, maar vermenigvuldigen ze zich op de zelfde wijze als bacteriën namelijk door deling. De voornaamste prikkel hiertoe is noodzaak. Ik bedoel daarmee dat er een toestand moet zijn die veel ATP, de energiebron voor onze cellen die zij maken nodig is. Dat is iets wat elk gezond mens gemakkelijk zelf kan regelen, omdat de meeste mitochondriën in onze spiercellen leven. Veel bewegen doet het aantal mitochondriën toenemen, maar er is meer. Er is een belangrijk enzym: NAD (Nicotinamide Adenine Dinucleotide) dat afneemt in ons lichaam naarmate we ouder worden en dat is nu net de stof die mitochondriën nodig hebben om hun werk te kunnen doen. Recent onderzoek heeft aangetoond dat toediening van deze stof een belangrijke verjongende werking op het hele lichaam laat zien, doordat de werking van de mitochondriën er sterk door verbetert.

Mooi toch dat de moderne wetenschap wegen heeft gevonden om onze mitochondriën die nimmer klagen, maar tenslotte toch ongemerkt uitgeput raken te helpen en daarmee ons hele lichaam een verjongginsboost te geven.

Veel vitaminewinkels hebben NAD (nog) niet op de plank staan, maar via het internet kun je er gemakkelijk aan komen.

Daarnet keek ik naar een filmpje op YouTube. Een Amerikaanse professor werd geïnterviewd door een heel enthousiaste verslaggever over het onderwerp “mitochondriën” en ik dacht: dit is nou typisch een onderwerp dat het overgrote merendeel van de mensen op Aarde waarschijnlijk helemaal niets zegt.

Nou, het zal je niet zijn ontgaan, wanneer je vaker mijn blogs leest, dat ik heel vaak schrijf over juist dat soort onderwerpen. Dus ik dacht: weet je wat, ik ga schrijven over mitochondriën op een niet wetenschappelijke manier, maar juist op een filosofische manier. Niet dat ik de wetenschappelijke manier niet belangrijk vind, natuurlijk wel. Ik weet echter dat andere mensen, echte wetenschappers dat veel beter kunnen dan ik, gewoon omdat het daar gaat om feitenkennis. Goed, laat ik eerst dan maar het kleine beetje dat ik weet over mitochondriën even overzichtelijk neerleggen:

Mitochondriën horen bij de zogenaamde organellen, kleine aparte levensvormen met een eigen DNA die in nagenoeg al onze lichaamscellen leven. Eigenlijk zou ik in de vorige zin het woord “aparte” hebben moeten onderstrepen, zo bijzonder zijn ze, die mitochondriën.

Om een duidelijke vergelijking te maken moet ik zeggen dat de lichamen waarin wij leven vanaf de oorsprong bestaan uit een baas en een dienaar, een Heer en een knecht, een kapitein en een machinist. Ja, zo zou je het kunnen zeggen.

Het leven op onze planeet is ooit een keer ontstaan. Daarover zijn veel theorieën, maar erg veel absolute duidelijkheid over het allereerste begin is er niet, Daar moeten we het doen met aannames. Als we dan echter gaan kijken naar de periode vlak na dat begin, dan zien we dat er in de zeeën eencellige wezentjes zijn. De conclusie die door veel onderzoekers wordt ondersteund is dat in elk geval de warmbloedige dieren, waartoe wij natuurlijk ook behoren, niet uit slechts één enkel eencellig wezentje in die oersoep in de oceaan kan zijn ontstaan.

Er waren vele eencelligen die we tegenwoordig gist – of schimmelcellen zouden noemen, maar die produceren maar heel weinig energie. Warmbloedige dieren zoals wij hebben wel twintig maal zoveel energie nodig, alleen al om onze lichaamstemperatuur constant op 36 graden te houden.

De veronderstelde geschiedenis van hoe dat dan in die oersoep in de oceaan is gegaan is dan als volgt: Er is een gistcel en er is een celletje dat instaat is veel energie te genereren. Dat laatste celletje kruipt nu naar binnen bij die gistcel. Die kan daardoor ineens veel meer energie maken.

Maar omdat ik hierboven al schreef dat het een filosofisch verhaal zou worden moet ik nu toch even de koers verleggen. Ik weet werkelijk niet of ik nu bij op deze manier in elkaar geschoven eencelligen kan spreken van een bedoeling, maar als we er ons bewust van zijn dat wij tenslotte uit een soort verzamel en vermeerderingsneiging van oorspronkelijke eencelligen voortgekomen zijn, dan zou je toch bijna geneigd zijn om te denken dat er vanaf het prille begin een soort overkoepelend bewustzijn bezig is geweest met een duidelijk doel voor ogen. Dat doel, voor zover we het tot nu toe kunnen overzien was ons tot stand brengen, waarbij ik wel duidelijk wil opmerken dat het einddoel van dat oorspronkelijke bewuste plan mij in elk geval nog lang niet voor ogen staat. Ik heb werkelijk geen idee wat het doel van dat universele bewustzijn is waanneer ik in elk geval met enig historisch besef kan vaststellen dat de natuur de neiging vertoont wezens steeds verder te ontwikkelen en steeds gecompliceerder te maken.

Toch kom ik nu weer terug bij die twee eerste eencelligen die met het oog op toekomstige energetische mogelijkheden zich tot één cel verenigden, waarbij de ene, oorspronkelijke gistcel het doel gehad moet hebben de leiding te nemen en de andere niets mooiers in het bestaan wist dan te dienen.

Wel, die eerste cel is wat we nu kennen als Ik, de mens. Die laatste is wat we nu zien, bij honderden in nagenoeg al onze cellen als de energie makers en leveranciers, de mitochondriën. Die celletjes hebben een eigen achtvormig DNA. Ze mopperen nooit over hun ondergeschikte rol, maar eigenlijk vind ik wel dat wij als oorspronkelijk bazige gistcellen ons wel bewust moeten zijn dat wij, parasieten op deze wereld als we nu eenmaal zijn, maar eens een dankbaar voorbeeld zouden moeten nemen aan al die onvermoeibare zelfstandige wezentjes die bij miljarden ons leven mogelijk maken: de mitochondriën.

Nou goed dan. Let nu op.

Probeer je eens te herinneren wanneer je voor het laatst gepubliceerde resultaten hebt gezien of gehoord betreffende alle onzinnige en vaak ook plezier bedervende beperkingen die wij onszelf op aandringen van de overheid opleggen.

Wat zeg je, heb je die resultaten niet gezien?

Wat heb je dan wel gezien? Dat het allemaal nog lang niet genoeg is soms?

Oh ja, ik weet het al, we moeten meer doen om in de toekomst de klimaatdoelen te halen. Dan zal alles goed komen. Dan hebben wij samen de wereld gered.

Ondertussen lees, hoor of zie je niet hoe en in welke mate alles wat we tot nu toe gedaan hebben heeft geholpen. Wel wordt ons, hier voornamelijk door onze overheid, duidelijk gemaakt hoeveel geld er nog moet worden geïnvesteerd om dan, ik bedoel in de toekomst, het gewenste resultaat te bereiken.

Wanneer ga je nou eindelijk snappen dat er met de bevolking een heel vals piramidespel wordt gespeeld? VEEL BELOVEN, WEINIG GEVEN DOET DE GEK IN VREUGDE LEVEN.

Wij hebben inmiddels miljarden betaald en we hebben er geen enkel solide effect van gezien. De oplichters die het spelletje bedacht hebben wisten al lang hoe je een hele bevolking kunt belazeren met twee ingrediënten: Angst voor onheil en mooie toekomstbeloften.

Intussen wordt elke serieuze poging tot controle weg gecensureerd en laat de wereld van gewone mensen zich geld afpakken dat ze inmiddels eigenlijk niet meer kunnen missen, waardoor de geluksmomenten in het leven langzaam maar zeker allemaal van ons afgepakt worden.

Lieve mensen, stop hiermee want de elite die alle door ons betaalde winst opstrijkt zit zich dagelijks kapot te lachen over het feit dat er inderdaad wereldwijd van “de domme massa” gesproken kan worden.

Kortom: eis nou eens massaal bewijzen dat de voorgeschreven beperkingen helpen. Als die niet geleverd kunnen worden dan willen wij ook niet meer inleveren, toch? Of denk je soms dat al die organisaties die zoveel geld aan ons verdienen het allemaal goed bedoelen? Wat ben je dan tot nu toe eigenlijk een domme sukkel.

Die kennen we het meest in het planten – en dierenrijk. Ze horen hier niet thuis en hebben daardoor meestal geen natuurlijke vijanden. Zo heb je bijvoorbeeld het fonteinkruid, waarmee het gooimeer helemaal bezig is dicht te groeien. Er zijn veel meer waterplanten die de naam exoot verdienen. Doorgaans is het door toedoen van de mens – het is bijvoorbeeld een aardige plant voor de vijver in de tuin, gekocht in het tuincentrum.

Ook bij de dieren, met name de insecten hebben we exoten. Zo is er het Chinese lieveheerbeestje dat onze inheemse soort verdringt.

Kenmerk van exoten is in de meeste gevallen, zoals ik hierboven al schreef, dat natuurlijke vijanden ontbreken, waardoor de planten en/of diersoort kan gaan woekeren.

Op Aarde lijkt de grootste exoot echter de mens te zijn. Behalve zichzelf, zoals al vele eeuwen blijkt, heeft hij geen natuurlijke vijanden die de populatie beheersen. Wonderlijk is ook te moeten vaststellen dat het ergste verwoestende en agressieve karakter dat de mens toont in de vele en meestal voortdurende oorlogen die de mens voert en waarin miljoenen doden vallen de menselijke wereldbevolking toch blijft groeien.

Er kan eens een hongersnood zijn of een enorme pandemie of andere natuurrampen. Het helpt allemaal niet.

Onze scheppers, die vermoedelijk van een andere planeet kwamen – door de oude Grieken werden ze Goden genoemd en door de Soemeriërs Anunnaki – hebben ook geprobeerd ons te vernietigen toen we zo massaal begonnen te worden dat het volgens hen uit de hand liep. Allerlei plagen en hongersnoden hebben ze ingezet. Zelfs hebben ze op een heel gluiperige en ziekmakende manier onze levensduur beperkt, maar tenslotte moest er zelfs de zondvloed aan te pas komen, waarin inderdaad veel mensen zijn omgekomen, maar niet genoeg om de menselijke exoten die ze notabene zelf gemaakt hadden te vernietigen.

Tja, de mens, kwetsbare lastige altijd ontevreden gulzige ruziemaker…, maar onuitroeibaar, dat wel. Wat zou het nou toch aardig zijn als we de groei van de wereldbevolking konden beheersen op een manier die we allemaal prettig vinden.

Medeoprichter Greenpeace geeft toe dat “klimaatverandering een bedrog is” om “de agenda van de globalisten door te drukken”

oktober 4, 2023

Medeoprichter van Greenpeace, Patrick Moore, heeft het publiek gewaarschuwd dat “klimaatalarm” een hoax is, gepleegd door de globalistische elite om hun agenda te bevorderen, en dat het idee dat het klimaat in een crisis verkeert “100% onwaar” is.

Moore, die een leven lang milieuactivist is, is de voormalige voorzitter van Greenpeace Canada en hielp in 1971 bij de oprichting van de internationale organisatie. Nadat hij de groep in 1986 verliet, heeft Moore geprobeerd het publiek te waarschuwen dat milieuactivisme gekaapt is om politieke agenda’s door te drukken, schrijft Thepeoplesvoice.

In een zeldzaam interview met podcasthost Dan Proft waarschuwde Moore het publiek om niet meer alles te geloven wat de mainstream media hen vertellen en “op zoek te gaan naar de waarheid” en “uit te zoeken wat waar is en wat niet.”

Moore benadrukt hoe voorstanders van de groene agenda de afgelopen jaren weersveranderingen hebben gebruikt om te suggereren dat de planeet wordt vernietigd door de opwarming van de aarde.

“Ze zeiden laatst dat dit het heetste jaar in de geschiedenis van de aarde was, en dat is niet zo,” vertelde Moore aan Proft op de podcast “Counterculture”. “Dat is gewoon, punt uit, een leugen. Het hele klimaatalarmisme – ‘klimaatcatastrofe’ – is 100% onwaar,” verklaarde Moore.

“We zitten niet in een klimaatcrisis.”

Moore vertelde Proft dat er “niet echt iets radicaals aan de hand is” met het klimaat.

Moore leidt momenteel de CO2 Coalition, een niet-partijgebonden stichting die beleidsleiders en het publiek voorlicht over de belangrijke bijdragen van kooldioxide aan ons leven en de economie.

Wie Klimaatbescherming zegt, moet ook Overbevolking zeggen

Moore, al meer dan 50 jaar ecoloog en milieuactivist, stelt dat een verhoogd niveau van koolstofdioxide in de atmosfeer gunstig is.

Volgens Moore zijn beweringen dat klimaatverandering “door de mens veroorzaakt” wordt “propaganda” die hij als “gevaarlijk” omschrijft.

De opmerkingen van Moore, een vooraanstaand expert op het gebied van milieu, zijn rechtstreeks in tegenspraak met de groene agenda die door de regering van de Democratische president Joe Biden en globalistische groeperingen zoals de Verenigde Naties (VN) en het World Economic Forum (WEF) wordt gepusht.

Voorstanders van de groene agenda eisen dat het publiek hun “koolstofvoetafdruk” vermindert om “de planeet te redden”.

De landbouwindustrie is onlangs naar voren gekomen als een van de belangrijkste doelwitten van het anti-koolstof narratief.

Zoals Slay News onlangs meldde, roept Biden’s klimaat tsaar John Kerry boeren op om te stoppen met het verbouwen van voedsel om te voldoen aan de radicale netto-nul doelstellingen van de regering voor het verlagen van de uitstoot.

Ondertussen zijn er aanwijzingen dat het tij voor de groene agenda van de globalisten aan het keren is.

Bill Gates, een van ’s werelds meest prominente klimaatalarmisten, heeft onlangs toegegeven dat het narratief over de klimaatcrisis een hoax zijn, zoals The People’s Voice meldde.

Gates vertelde naar verluidt aan een groep van zijn mede-voorvechters van de globalistische groene agenda dat het narratief over de “klimaatdoem” nu zo overdreven zijn dat het publiek de poppenkast doorziet.

Tijdens het live-evenement in The Times Center in New York gaf Gates toe dat “geen enkel gematigd land onbewoonbaar zal worden” als gevolg van “de opwarming van de aarde.”

Van weerbericht tot klimaathysterie: zo werkt manipulatie

Hij gaf verder toe dat de agressieve angsttactieken niet langer werken bij het publiek.

Gates waarschuwde zijn globalistische bondgenoten: “Als je probeert het klimaat brute kracht op te leggen, krijg je mensen die zeggen: ‘Ik hou van het klimaat, maar ik wil die kosten niet dragen en mijn levensstandaard verlagen.’”

Copyright © 2023 vertaling door Frontnieuws. Toestemming tot gehele of gedeeltelijke herdruk wordt graag verleend, mits volledige creditering en een directe link worden gegeven.

KLIMAAT DOSSIER

Dit artikel, geleend van Frontnieuws, dat zoals te verwachten veel te weinig aandacht heeft gekregen dateert uit 2020. Na lezing zal de conclusie gerechtvaardigd zijn dat rekenen op zonne energie een gevaarlijke en doodlopende weg is.

De Coronapandemie domineert al maandenlang wereldwijd de krantenkoppen, wat het hysterische klimaatdebat tot grote ergernis van de linksgroene onheilsprofeten heeft gesmoord. Enkele dagen geleden volgde de volgende klap voor Greta en haar klimaatzeloten: Observatiesatellieten hebben vastgesteld dat de activiteit van de zon, die eigenlijk de doorslaggevende factor is voor de opwarming van de aarde, sinds 2019 aanzienlijk is verzwakt en op weg is naar een nieuw “zonneminimum”. Serieuze wetenschappers vrezen daarom dat de aarde aan het begin staat van een nieuwe ijstijd, die mogelijk tientallen jaren zal duren, wat catastrofale gevolgen zou hebben voor de mensheid.

Foto: Winterlandschap schilderij © Jacob van Ruysdael (1628-1682)

De activiteit van de zon wordt gemeten aan de hand van het aantal en de grootte van de zogeheten zonnevlekken. Dit zijn donkere vlekken aan de zichtbare kant van de zon (fotosfeer) die koeler zijn en daardoor minder zichtbaar licht uitstralen dan de rest van het oppervlak.

Hoe minder plekken er zijn, hoe minder energetische straling van de zon de aarde bereikt en haar opwarmt, wat een van de basisvoorwaarden is voor de ontwikkeling van het leven op onze planeet. In het huidige jaar is gedurende 100 dagen geen enkele van deze plekken  waargenomen op het oppervlak van de centrale ster. Dit komt overeen met 76 procent van de tijd tot half mei. In 2019 was deze waarde zelfs 77 procent. In historische context markeren deze cijfers een extreem hoog niveau. Deskundigen vrezen dat de verminderde zonneactiviteit gepaard kan gaan met een nieuwe “kleine ijstijd” op aarde, zoals die zich voor het laatst voordeed tussen 1790 en 1830.

Vluchtelingenleugen gebarsten: EU-Commissie dringt aan op massale hervestiging van migranten

Deze periode staat bekend als het “Dalton Minimum”, genoemd naar de Engelse natuurwetenschapper John Dalton. Op dat moment daalde de gemiddelde globale  temperatuur binnen slechts 20 jaar met 2 graden. Deze koude fase werd verder versneld door de gewelddadige uitbarsting van de Tambora vulkaan op Sumbawa in Indonesië in april 1815. Als gevolg van dit natuurverschijnsel bleef de zomer het jaar daarop in grote delen van Noord-Amerika en Europa uit.

In juni 1816 viel er zelfs sneeuw. 71.000 mensen stierven in die tijd in de “vulkanische winter”. Het Maunder Minimum was tussen 1645 en 1715 nog ernstiger, met extreem koude winters en massale mislukte oogsten in Europa en andere regio’s in de wereld. Verdere periodes van lage zonne-intensiteit waren het Wolf Minimum rond 1300 en het Spörer Minimum in de 15e eeuw.

De ijstijd kan voor ons liggen

Er zijn momenteel steeds meer tekenen dat het tijdperk van het Modern Maximum, dat duurde van 1950 tot 2009, zich nu ontwikkelt tot een nieuw zonneminimum. Dit zou een nieuwe koude fase op aarde kunnen inluiden, waardoor de opbrengst van de gewassen door de dalende temperaturen afneemt en de voedselvoorziening voor een groeiende wereldbevolking in gevaar komt.

Als we inderdaad aan het begin van een nieuwe ijstijd zouden staan, zou dit de mensheid in een uiterst ongunstig stadium van zijn ontwikkeling treffen. De wereldwijde Coronapandemie, waarvan het einde niet in zicht is en die ons volgens wetenschappers nog vele jaren zou kunnen vergezellen, heeft namelijk de internationale toeleveringsketens dramatisch ontwricht. Dit heeft ook een negatief effect op de globale handel in basisvoedingsmiddelen.

Nederland sluit zich aan bij Duitsland en laat “groene” agenda varen, start kolencentrales opnieuw op om in energiebehoeften te voorzien bij aanhoudende crisis

Bovendien worden delen van het Afrikaanse continent geconfronteerd met zowel enorme sprinkhanenplagen als met overstromingen en droogtes. De Verenigde Naties hebben daarom al gewaarschuwd voor hongersnoden van “bijbelse proporties” in de getroffen gebieden.

De situatie zou dramatisch verslechteren als er ook een globale daling van de temperatuur en een ijstijd zou plaatsvinden, wat zou leiden tot mislukte oogsten en vele miljoenen doden, vooral in de onderontwikkelde landen van het zuidelijk halfrond. Niet “opwarming van de aarde”, zoals de linksgroene voorstanders van de theorie van de door de mens veroorzaakte klimaatverandering ons willen doen geloven, maar “afkoeling van de aarde” is de centrale bedreiging voor het leven op onze planeet.

Elites klampen zich vast aan de CO2-leugen

Hoewel dit gevaar steeds duidelijker wordt, houden de politieke elites zelfs tijdens de Coronarecessie vast aan hun krankzinnige plan om de CO2-uitstoot te verminderen, omdat ze geloven dat dit de opwarming van de aarde een halt zal toeroepen. Alleen al in de EU willen de verantwoordelijken hier miljarden euro aan belastingen aan uitgeven.

Dit geld zou beter moeten worden geïnvesteerd om de ernstige economische en sociale gevolgen van het mislukte monetaire en rentebeleid van de afgelopen vijftien jaar – die nu door de ‘brandversneller’ Corona zowel zichtbaar als voelbaar wordt – massaal te verlichten, vooral omdat talloze middelen van bestaan in Europa op dit moment acuut worden bedreigd.

Ten tijde van de koude oorlog, die eindigde met het afbreken van de Berlijnse muur was de veel gehoorde kreet “de Russen komen”. Welnu, dat is gelukkig nooit gebeurd en eerlijk gezegd zie ik het, afgezien van de Oekraïense oorlog bij ons ook niet zo snel gebeuren.

Een veel reëler gevaar dreigt ons echter ongemerkt, nou ja, bijna ongemerkt te naderen: muggen.

Miljardair en boosaardig vijand van de mensheid, Bill Gates, is voortdurend bezig om in samenwerking met de ons slecht gezinde – en corrupte BigFarma middelen te ontwikkelen om ons grotendeels te verdelgen, alsof wij ongedierte zijn. Ik ben het daarmee natuurlijk absoluut oneens, maar in het WEF clubje, waar Gates regelmatig gezien wordt schijnt een opinie over een groot deel van de mensheid te heersen. Daar wordt een groot deel van ons, namelijk de mensen waaraan of waardoor de rijkdom van de elite niet kan groeien aangeduid als nutteloze eters die in de daar geldende visie moeten worden opgeruimd.

Bill Gates blijkt tegenover de mensheid met uitzondering van het welgestelde clubje waartoe hij zelf behoort geen enkele scrupule te hebben. De uiteindelijke bedoeling is, zoals gebeiteld stond op het reusachtige stenen monument op een heuvel in de Amerikaanse staat Georgia, dat er van de achteneenhalf miljard mensen, die nu onze Aarde bevolken, er uiteindelijk een half miljard overblijven. Deze mensen moeten dan natuurlijk niet meer in aantallen toenemen en volledig als een soort gebruiksvee ten dienste staan van de elite.

Welke twee nieuwe methoden heeft deze krankzinnige Bill Gates dan nu weer verzonnen, nadat hij in zeven door hem opgerichte farmaceutische bedrijven de mensheid ruimschoots heeft voorzien van de voor hem zo winstgevende – en voor ons in een toenemend aantal gevallen dodelijke nepvaccins?

Bill is slim en daarom heeft hij gemerkt dat steeds meer mensen zijn rotstreek met die zogenaamde vaccins doorkrijgen. Dat betekent dat steeds minder mensen de kans willen lopen om via een prikje doodziek en tenslotte vermoord te worden.

Bill heeft nu een paar manieren bedacht waarmee hij toch zijn dodelijke rotzooi in onze lichamen kan verspreiden.

De eerste manier is pleisters met Nano naaldjes. Dat zijn microscopisch kleine naaldjes die natuurlijk in de Gatestroep zijn gedoopt en die je niet voelt, omdat ze slechts heel ondiep in je huid dringen. Uitkijken met pleisters dus. Gebruik maar een verbandje of houd kleine wondjes maar een poosje dicht met een stukje keukenrol of wc-papier.

De tweede manier die Bill heeft bedacht werkt met muggen. Hij is bezig op grote schaal muggen te kweken die genetisch aangepast kunnen worden zodat ze in plaats van mierenzuur met nog iets dat het bloed vloeibaar houdt – want dat is de inhoud van de gewone muggenbeet – de mug nu een injectie geeft waarmee het slachtoffer met een dodelijke infectieziekte geïnfecteerd wordt. Tja daar zitten we dan weer. Dan moet je weer van alles doen om jezelf tegen muggenbeten te beschermen, want één prik kan al voldoende zijn. Je zou er paranoia van worden, toch? Nergens kun je meer gezellig aan het water zitten want je weet nooit of de muggen daar Bill Gates muggen zijn of gewone stomvervelende muggen.

De meeste mensen zullen in de muggentijd wel gaan smeren met iets waarvan ze menen dat het muggen afstoot. Als je nu echter geen zin hebt in al dat gesmeer, bijvoorbeeld omdat je die smeerseltjes allemaal niet aangenaam vindt ruiken, dan heb ik nog een bruikbaar en zelfs afdoend idee voor je: driemaal daags 100 milligram vitamine B1. Dat heeft namelijk geen enkele bijwerking en veroorzaakt een geur die mensen niet ruiken, maar die muggen absoluut niet lekker vinden.

Nou ja, los van dit alles ben ik eigenlijk van mening dat die Bill Gates maar eens een overdosis van zijn eigen rotstreken op zichzelf moet uitproberen, om zeker te weten dat het werkt toch?

Onder de titel “De Medische Omerta” kwam kort geleden een boek uit van de hand van oud hoogleraar interventieradiologie, Jim Reekers over horen zien en zwijgen in de zorg. Een verhelderend boek dat ik met rode oren gelezen heb. Deze moedige dokter heeft het zwijgen doorbroken dat algemeen gebruik is in medische kringen wanneer het gaat om zaken of gebeurtenissen die discutabel zijn of zelfs fout. We kunnen daarin, volgens Reekers, een aantal categorieën onderscheiden.

Ten eerste zijn er fouten door onwetendheid dan wel slordigheid, die in de gewone maatschappij op zijn minst zouden worden aangemerkt als: dood door schuld, of indien minder ernstig, onnodig letsel bezorgend medisch handelen. Zelf heb ik daar een levenslang voorbeeld van mee te dragen. Weliswaar kent de medische stand een eigen tuchtraad die de mogelijkheid biedt aan mensen die menen redenen tot klagen te hebben, maar volgens Reekers worden de leden van het artsenvolkje door het verzwijgen van feiten en valse argumenten beschermd. Als reden hiervoor wordt in uiterst geval aangevoerd dat er op medisch handelen onmogelijk garantiebepalingen kunnen gelden, omdat te veel factoren door de nog vaak onbegrepen complexiteit van de menselijke natuur niet onderworpen kunnen worden aan beoordelingen aangaande wanprestatie. Een heel effectieve dekmantel die volgens Reekers slechts ten dele terecht wordt aangevoerd. Met andere woorden: protectionisme ten onrechte. Hierdoor is en wordt veel mensen onnodig leed berokkend. Onbestraft blijven als regel stomme en door onnadenkendheid ontstane fouten en, erger nog, koppig ontkennen en verzwijgen. Alleen bij opvallende herhaling wordt vaak een carrière elders geadviseerd.

Hiermee zijn we er volgens Reekers echter nog lang niet. De medische wereld verschuilt zich en masse achter de term “wetenschappelijkheid”. In die zin wordt vaak alle handelen bedoeld om ziekte te genezen zoals het volgens de beroepsgroep idealiter behoort te wezen. De termen wetenschappelijk en onwetenschappelijk worden met grote ijver en regelmaat gebezigd door een club, waarover Reekers niet spreekt en die al jaren met een duidelijk fanatisme probeert alles en iedereen die zich lijkt bezig te houden met het bevorderen van de menselijke gezondheidszorg die niet beschikt over een artsenbul neer te zetten als kwakzalver en waar mogelijk het werken onmogelijk te maken: de Vereniging tegen de kwakzalverij. Uiteraard staat alleen de term al in een kwalijke reuk. Kwakzalvers worden geacht lieden te zijn die zich door list en bedrog, gebruik makend van valse beloften te verrijken ten koste van zieke mensen. In werkelijkheid kan ik echter niet ontkomen aan de indruk dat deze vereniging fungeert als een extra waakhond om de medische stand te beschermen met het motto: wat wij niet kunnen of verprutsen mag niemand anders proberen goed te maken anders gaan onze beperkingen zo opvallen. Jullie, amateurs, kwakzalvers kunnen onmogelijk in staat zijn genezing te brengen. Jullie moeten verboden worden. Waarheid in de wetenschappelijke zin dient bewezen te worden door middel van herhaalbare experimenten die altijd een gelijk of overeenkomstig resultaat laten zien. Een stellingname die slechts voor een betrekkelijk klein deel van de werkelijkheid van toepassing is, omdat in de werkelijkheid nooit iets ook maar een fractie van een seconde gelijk blijft en omdat het kenmerk van de echte werkelijkheid nu eenmaal ‘verandering’ is.

Reekers beschrijft in zijn boek echter veel van de eigenlijk corrupte pogingen van onder meer BigFarma om de schijn van wetenschappelijkheid hoog te houden door bijvoorbeeld de beoordelingen van nieuw ontwikkelde medicamenten te laten schrijven door mensen die zij in dienst hebben of die zij extern subsidiëren voor het beschrijven van onderzoeksresultaten. We kennen toch allemaal wel de uitdrukking: Wiens brood men eet, diens woord men spreekt. Als je belang hebt bij de verkoop van een geneesmiddel dan moet je, gebruik makend van slimme reclametechnieken, veel mensen duidelijk maken dat ze eigenijk ziek zijn en dat juist dit geneesmiddel de enige uitkomst brengt.

Kortom, de medische wereld zit tjokvol met belangenverstrengeling. Prijzen worden met de natte vinger bepaald en er is totaal geen transparantie. Zo zag ik de kosten voor een blindedarmoperatie, een ingreep die ongeveer 20 minuten duurt en wordt uitgevoerd door een chirurg plus assistent plus anesthesist, want je moet tenslotte onder narcose, vervolgens naar de verkoeverkamer tot je weer bij je positieven bent en dan tegenwoordig vaak de zelfde dag naar huis voor een prijsje van € 5049,- . Of er dan nog een opnamedag van tussen de € 400,- en € 900,- wordt berekend weet ik niet, maar dat zou me niet verbazen.

Er wordt geen gespecificeerde rekening gestuurd, de prijzen van zorg en medicijnen gaan elk jaar flink omhoog als ook de premies voor de ziektekostenverzekering.

Wij, zorg gebruikers krijgen totaal geen inzicht in de manier waarop de prijzen bepaald worden. Wel weten we door onderhandse berichten dat sommige specialisten soms jaarlijks meer dan een half miljoen verdienen en dat er daarnaast voortdurend geknepen wordt op de inkomens van de mensen die in de zorg werken en die niet zelf hun prijzen kunnen bepalen. Vandaar de leegloop bij het verzorgend personeel.

Overigens is de basis van het systeem pijnlijk overeenkomstig met de uitspraak die Jozef Göbbels, Hitlers propagandaminister ooit deed: ‘als je wilt dat mensen gehoorzamen moet je ze bang maken’, een beschamende waarheid die we in de achter ons liggende twee jaar pijnlijk hebben ondervonden.

Ik kan iedereen aanraden het boek van Jim Reekers, De Medische Omerta, te lezen, want hij is een moedige oud hoogleraar die hier de rol van klokkenluider op zich neemt, wetende dat hij daarmee het risico loopt een paria in zijn vrienden – en kennissenkring te worden.

Met haar kind zat ze aan de tafel naast ons in het etablissement aan het strand. Het kind, een meisje van een jaar of zes had zo’n computer met een los toetsenbord waarmee ze rustig speelde. Moeder, slank, lang blond haar rond de veertig had voortdurend haar telefoon aan haar oor. Het leek haar maar niet te lukken de persoon te bereiken die ze spreken wilde. Telkens luisterde ze een poosje, om vervolgens weer een nummer in te toetsen.

Na ongeveer een uur leek ze eindelijk iemand te pakken te hebben. Heel af en toe zag ik haar even kort lachen. De bediening kwam vragen of ze nog iets drinken wilde, wat ze met een gebaartje alsof de vraag haar stoorde bevestigde. Even later werd er een glas witte wijn gebracht, waaruit ze een klein slokje nam. Geen moment zag ik haar naar het kind in het stoeltje naast haar kijken. De telefoon vroeg blijkbaar al haar aandacht.

Ik kon niet nalaten te fantaseren wat het verhaal bij deze verveeld, ongerust, geagiteerde moeder en kind situatie zou kunnen zijn. Ik dacht: Hier zit een gescheiden vrouw, aan de kleding en verschijning te zien wel een ietwat luxe vrouwtje uit de betere kringen. Ze heeft één kind overgehouden aan de vorige relatie en nu had ze vanmiddag afgesproken met een nieuwe kanshebber in dit etablissement aan het strand, om niet door bekende gespot te worden. Blijkbaar liet de nieuwe potentiële minnaar echter op zich wachten, want ze probeerde hem voortdurend te bellen.

Het was een dag dat storm en regen het bezoeken van dat riante kustetablissement toch wel tot een opgave maakten en ik vermoed – maar dat hoort natuurlijk bij dat verhaal dat ik verzin – dat die man waarmee ze had afgesproken, naar buiten heeft gekeken en bij zichzelf dacht: ik heb geen zin om voor een vrouwtje dat haar kind mee neemt naar een eerste date me aan de kust vol stuifzand en Kletsnat te laten stormen.

Nou ja, of dat nou allemaal zo gegaan is weet ik natuurlijk niet, maar op een gegeven moment ging ze met het kind naar de andere kant van de ruimte, waar gegeten kan worden. Een poos zag ik ze niet, maar plotseling kwam ze haastig voorbij lopen met de telefoon aan haar oor en verdween in de hal bij de ingang. Het kind moet ze alleen aan een tafel hebben gelaten.

Toen we de zaak verlieten zag ik haar in de hal tegen de voorwand met opgetrokken knieën op de grond zitten. Met een strakke blik hield ze met twee handen de telefoon voor zich uit, somber naar het scherm kijkend.

Hij had eindelijk opgenomen en gezegd dat hij bij nader inzien niet kwam.

Klimaatverandering – Het hele zonnesysteem verandert.

Ga er maar van uit dat de klimaatboeven die met hun leugens jou geld uit de zak kloppen niet willen dat je dit weet.

september 9, 2023

6558

42

PLANETEN en dwergplaneten in het zonnestelsel. De grootte van de planeten is op schaal, maar niet hun relatieve afstand tot de zon. Illustratie: NASA.

De afgelopen jaren is de activiteit van de zon drastisch veranderd. Dit is vooral duidelijk op de buitenplaneten van het zonnestelsel, en Free West Media presenteert een unieke compilatie van de drastische veranderingen die sommige planeten momenteel ondergaan en die de Aarde waarschijnlijk ook te wachten staan, schrijft Freewestmedia.com.

De activiteit van de zon is drastisch afgenomen, wat zonnewetenschappers zorgen baart. De vorige zonnecyclus, cyclus 24, van december 2008 tot december 2019, was de zwakste in een eeuw. De zon bevindt zich momenteel in de actieve fase van de zwakke cyclus 25, dus we kunnen de komende minder actieve jaren meer neerslag en koudere temperaturen verwachten.

Een klein aantal zonnevlekken geeft aan dat de magnetische activiteit van de zon laag is, net als het aantal geladen deeltjes dat de zon uitstoot, de zogenaamde zonnewind. De zonnewind bestaat voornamelijk uit elektronen en protonen en reikt veel verder dan de Aarde, waardoor alle planeten in ons zonnestelsel erdoor beïnvloed worden.

Daarom vult de zonnewind de ruimte binnen het zonnestelsel en is het een belangrijk onderdeel van het “interplanetaire medium”. Het gebied dat gedomineerd wordt door de zonnewind heet de heliosfeer en strekt zich gewoonlijk uit tot ver voorbij de baan van Pluto. Als de zonnewind afneemt, krimpt de heliosfeer. Dit betekent dat de planeten die het verst van de zon af staan het eerst en het meest beïnvloed worden, hoewel de effecten kunnen verschillen van die op Aarde vanwege de verschillende omstandigheden op elke planeet.

De invloed van de zon wordt versterkt door het feit dat veel planeten geen beschermende atmosfeer hebben zoals die van de aarde, dus ondergaan ze aanzienlijke veranderingen in hun magnetische velden, poolverschuivingen, planetaire materialen, atmosferen en klimaten. Planeten met weerpatronen, zoals wolken en stormen, ondergaan dramatische veranderingen die kunnen worden waargenomen en gemeten vanaf de Aarde en de ruimtesondes die de mensheid heeft uitgezonden. Dit is ook iets waar het establishment stilletjes grote belangstelling voor toont, terwijl het grote publiek grotendeels ongeïnformeerd blijft.

Er was de Russische oorlog in Oekraïne voor nodig om de zwendel met “groene” energie bloot te leggen

Dit bewijst meer dan wat dan ook dat de escalerende extreme weersomstandigheden en klimaatveranderingen niet veroorzaakt worden door auto’s, vliegreizen of onze levensstijl. Zelfs de meest vurige klimaatalarmist kan niet geloven of beweren dat mensen of dieren verantwoordelijk zijn voor de veranderingen op Pluto of de planeten in ons zonnestelsel. De zon ontmaskert hun bluf, en daarom proberen ze die wanhopig te negeren – iets waar geen enkele echte klimaatwetenschapper ooit van zou durven denken te doen.

De zon, de planeten en het zonnestelsel ondergaan grote veranderingen, en het publiek is zich daar niet van bewust.

Net nu de Aarde getuige is van het begin van dramatische klimaatveranderingen door de verminderde activiteit van de Zon, worden het hele zonnestelsel en de magnetische velden van alle planeten beïnvloed. Op de planeten in ons zonnestelsel zijn de afgelopen jaren belangrijke en in veel gevallen onverwachte veranderingen begonnen. New Times heeft voor onze lezers een overzicht gemaakt van alle planeten (vanaf de zon naar buiten toe):

Van Mercurius zijn nog geen veranderingen bekend, maar Mercurius is klein en staat het dichtst bij de zon en biedt de beste “bescherming” tegen kosmische straling. Het is logisch dat Mercurius als laatste wordt beïnvloed.

Venus heeft veranderde windsnelheden, 33 procent sneller dan voorheen(!), en haar rotatie is vertraagd. Merk op dat Venus in tegenovergestelde richting draait dan alle andere planeten.

De Aarde heeft een verzwakt magnetisch veld, met de polen die dichter naar elkaar toe bewegen en een versnellende verandering in rotatiesnelheid. Het resultaat is veranderde straalstromen in de atmosfeer, meer bewolking, meer water in de atmosfeer, meer neerslag (sneeuw, hagel en regen), grotere hagel, verminderde zonnestraling, koeler klimaat, extremere temperaturen en luchtdruk, extreem weer, veranderde oceaanstromingen, sterkere en kleurrijkere aurora’s (omdat kosmische deeltjes dieper in de atmosfeer doordringen), en een snel dunner wordende ozonlaag (vooral op het zuidelijk halfrond), actievere vulkanen (er barsten er 50 uit), en waarschijnlijk binnenkort meer en grotere aardbevingen.

DONKERE DAGEN: Biden wil de zon blokkeren, en de gevolgen zijn veel erger dan aanvankelijk gedacht

Mars ondergaat klimaatveranderingen die veel dramatischer zijn dan de veranderingen die tot nu toe op Aarde zijn waargenomen. De Rode Planeet heeft veranderde windpatronen, onverwachte seismische activiteit met een nu actieve mantel(!), en is ook sneller gaan draaien.

Jupiter heeft zijn magnetische veld veranderd, wat leidt tot zichtbaar veranderde weerpatronen en radiogolven. De bekende Rode Vlek, een hogedrukgebied in Jupiters atmosfeer, begint te vervagen. Tegelijkertijd is er een nieuwe verschenen, genaamd “Red Spot Jr.”.

Saturnus heeft andere stormen, met een cyclische superstorm die tien jaar eerder dan gepland plaatsvindt.

Uranus heeft recordbrekende stormen en aurora’s (noorderlicht).

Neptunus heeft een sterke storm die in de tegenovergestelde richting van normaal beweegt, veranderde aurora’s (noorderlicht) en een verschuiving/tip van 90 graden van de polen van de planeet! De eerste en laatste van deze veranderingen kunnen duiden op een voortdurende poolverschuiving. De wolken zijn ook verdwenen sinds de zwakke Cyclus 25 in 2019 begon. NASA heeft dit jaar een reden bedacht: Het is de zon… terwijl ze tegelijkertijd beweert dat de zon de bewolking op Aarde niet kan beïnvloeden.

DE ZON CONTROLEERT WOLKENONTWIKKELING, zegt NASA… op Neptunus. Dit werd onthuld in een rapport dat op 17 augustus werd vrijgegeven en op de website van het ruimteagentschap werd gepresenteerd onder de titel “Neptune’s Vanishing Clouds Linked to the Solar Cycle. Op beelden van de Hubble ruimtetelescoop zijn sinds 1994 veranderingen in de bewolking van de planeet te zien, maar pas nu realiseerden de “experts” zich dat dit aan de zon lag. Screenshot: NASA.

Pluto heeft een ineenstorting van zijn atmosfeer meegemaakt!

Het is de moeite waard om op te merken dat deze veranderingen van buiten naar binnen in ons zonnestelsel lijken te gebeuren. Dit wordt verklaard door het feit dat verzwakte zonneactiviteit eerst merkbaar wordt aan de buitenste uithoeken van het zonnestelsel, waar de invloed van de zon al het zwakst is. Uiteindelijk wordt het te zwak om de voorheen normale magnetische velden in stand te houden en de bescherming die ze bieden tegen kosmische straling vanuit het melkwegstelsel. Op dat moment kunnen we veranderingen in het weer en de magnetische velden van de planeten waarnemen, iets wat we op Aarde al kunnen zien.

De opkomst van Thunberg werd vanaf het begin door camera’s begeleid

Zelfs het sterrenstelsel zelf heeft een overkoepelend en cyclisch magnetisch veld dat invloed heeft op de zon, die aanzienlijke veranderingen begint te vertonen in haar magnetische veld en chemische processen in de corona (de “atmosfeer” van de zon). We zien hierdoor ook veranderingen in het zonnestelsel zelf, waaronder een toegenomen opeenhoping van ruimtestof, vooral in de buurt van de zon. Dit laatste punt is zeer alarmerend en iets waar New Times in de toekomst verslag van zal doen.

Concluderend is het duidelijk dat deze dramatische veranderingen in ons zonnestelsel nauwelijks veroorzaakt worden door door de mens geproduceerde kooldioxide-uitstoot of koeienvlaaien, maar eerder door de gemeenschappelijke noemer van alle planeten: de zon. Daarom worden deze sensationele veranderingen op de planeten in ons zonnestelsel, die wetenschappers hebben verrast en geschokt en die zeer interessant ruimtevaart- en wetenschapsnieuws zouden kunnen worden, niet met het publiek gedeeld.

Onderzoeksbronnen van New Times beweren dat NASA het nog steeds gedeeltelijk bij het verkeerde eind heeft, omdat zij dit jaar beelden hebben gezien die niet overeenkomen met NASA’s nieuwe rapport. We zullen in de toekomst verschillende van hun zeer interessante observaties en onthullingen met onze lezers delen.