Gevaar had het moeten heten dit voer voor melkvee. Sommige volkomen doorgeslagen idioten die maar denken dat ze de natuur moeten redden, alsof de natuur dat niet veel handiger zelf kan, hadden besloten dat het rundvee veel te veel scheten liet, daarmee de overigens toch al zelf bedachte stikstof zwakzinnigheid overschrijdend. De farmaceutische industrie – ja, wie anders – wilde daar graag op inspelen en bereidde een nieuw zij het empirisch product.

In Denemarken was de overheid enthousiast over deze mogelijkheid. De boeren was uiteraard niets gevraagd. De vraag waar boeren nou in hemelsnaam helemaal verstand van kunnen hebben als het gaat om het milieu en de beschadiging ervan door de scheten van melkvee was vermoedelijk niet eens in de ambtelijke hoofden opgekomen. Bovaer werd verplicht gesteld, want uit zichzelf ophouden met scheten laten kon je de koeien – boeren trouwens ook niet leren.

Resultaat van het denkproces van ambtenaren: koeien doodziek, dertig procent minder melk, hier en daar koeien dood in het land of in de stal. Maar het milieu heeft gezegenvierd.

Ik weet eigenlijk niet meer hoe lang het geleden is dat ik op de televisie een film zag die de titel Highlander had. Het ging over een man van naar ik denk jong-middelbare leeftijd, ja, zeg maar een veertiger. Die man ontmoette een jonge vrouw waar hij verliefd op werd. En dan gebeurde het. Je ziet die vrouw door de jaren heen ouder worden. Hij niet. Hij blijft er hetzelfde uitzien. Zo gaat dat door in zijn leven. Telkens moet hij afscheid nemen van een geliefde die oud is geworden, terwijl hij zijn jeugd behoudt. Hij is een zogenaamde Highlander waarvan er in dit verhaal nog maar twee op de Aarde rondlopen. Hun voortleven hangt in dit verhaal af van de vraag of ze het hoofd van de andere Highlander kunnen afslaan, want in dit bizarre verhaal is hun eeuwigdurende leven afhankelijk van de vraag of ze in een tweegevecht met het zwaard het hoofd van de ander van zijn romp kunnen slaan. Ik moest natuurlijk denken aan het volk, de Anunnaki, dat ons volgens mij als slaven heeft gecreëerd, een volk – denk aan Metusalem – dat ook duizenden jaren meeging zonder last te hebben van veroudering.

Hier stopt overigens de vergelijking. Ik denk niet dat de Anunnaki, die volgens mij werkelijk bestaan hebben en waarschijnlijk ergens in ons universum nog steeds bestaan, elkaar moesten onthoofden om het eigen voortbestaan te garanderen. Blijkbaar vond de scenarist van deze film het al ongeloofwaardig en erg genoeg als er maar één zo’n figuur overbleef. Mij zette het hele verhaal op het spoor van het weliswaar niet eeuwige – maar toch veel langere leven dan in onze menselijke vorm mogelijk is. Dat is de reden dat ik ooit begonnen ben met een boek dat ik nog steeds moet afmaken en dat het thema van het veel langere leven behandelt door een kleine, maar hinderlijke weeffout bloot te leggen die bij onze creatie is opgetreden.

Ja, en nu moet ik eigenlijk op gaan passen om niet de hele in de Bijbel gelovende wereld over me heen te krijgen, want ik beweer nogal wat. De Grieken deden dat overigens ook, maar veel minder realistisch. In hun mythologie waren goden toch onaantastbare niet menselijke verschijnselen die zich naar believen wel met ons konden vermengen en aldus halfgoden konden verwekken die dan buitenproportionele eigenschappen bezaten. Nee, ik doe iets voor de Bijbelgelovigen veel ergers. Ik beweer dat de persoon die in de Bijbel wordt aangemerkt als God helemaal geen God was, maar een leider van de Anunnaki. Zo denk ik bijvoorbeeld dat het verhaal in de eerste verzen van Genesis zes heel anders gelezen moet worden dan de bijbelaars doen. Er waren dan door intelligente en vooral ook kundige genetische manipulatie uit de hier al van nature aanwezige Hominidae (mensapen) redelijk aantrekkelijke mensen gemaakt die als werkslaven konden dienen. Die Anunnaki jongens vonden die zelf gecreëerde meisjes echter wel leuk een pleegden daar seksuele handelingen mee die wij, fatsoenlijk als we zijn, als bestialiteit zouden benoemen. Het waren tenslotte op het oog aantrekkelijke mensvormige wezentjes. Nou ja, de Anunnaki waren een flink stuk groter dan wij, ongeveer een meter of drie. De kinderen die als gevolg van hun vergrijp ter wereld waren gekomen staan in de Bijbel bekend als de geweldigen. Wat ik nou eigenlijk een beetje naïef en kinderachtig van die Bijbelvereerders vind is dat ze maar volhouden dat de baas van de Anunnaki de God was die alles geschapen heeft. Volgens mij is dat een ernstige overigens typisch menselijke misvatting die uit een vent die voor die tijd in pril menselijk begrip onbegrijpelijke dingen klaar kreeg maar de devoot geëerbiedigde God te maken, want dat was hij helemaal niet. Die door zijn personeel, waarschijnlijk tegen zijn orders ingaand verwekte kinderen hebben zich, opgegroeid als lastige en gewelddadige pubers gedragen. Daarmee hebben de Anunnaki zich nog een boel ellende op de hals gehaald, zo erg zelfs dat de baas, Enlil werd hij genoemd, overwoog om het hele beschamende zootje maar te verdelgen. Nou ja, dan zijn er plagen, zeg maar besmettelijke ziekten ( het lijkt Bill Gates wel, want er is echt niets nieuws onder de zon) maar dat hielp zeker niet genoeg. Vervolgens hadden ze een meevaller. Doordat hun tamelijk grote planeet op dat moment tamelijk dicht bij de Aarde stond werd er klimatologisch zware invloed op de Aarde uitgeoefend. Zo schoof de hele ijskap van de Zuidpool, of in elk geval een groot deel daarvan met als gevolg een wereldwijde woeste overstroming de zee in. Nou ja, de meeste nieuwe mensen verzopen als katten, maar dan had je een vent die wij kennen als Noach, die veel jaren had gewerkt aan de ontwikkeling van de nieuwe soort mensen, die ging tegen zijn opperbevelhebber in redde een flink aantal van dat nieuwe soort, ons dus. Daarom zijn we er nog. Maar dat is natuurlijk niet alles. Veel van de verhalen en verslagen over de handelingen van de Anunnaki zijn te vinden op kleitabletten die door een gigantische brand gebakken zijn en daardoor niet verloren geraakt. Die kleitabletten vormen het bewijs van het bestaan van een door buitenaardsen (Anunnaki) gevormde beschaving. De man die deze kleitabletten allemaal vertaald heeft, nadat hij door onderzoek er eerst achter was gekomen welke taal er was gebruikt, Zecheria Sitchin, geboren in 1920, Bakoe, Armenië en overleden in New York waar hij zich als schrijver had gevestigd in 2010.

Uit veel verhalen blijkt overigens dat de Anunnaki in het algemeen geen echt vredelievend volk waren. In de eerste plaats waren ze hier om goud uit de bodem in zuidoost Afrika te halen dat ze nodig hadden om in geïoniseerde vorm de dampkring van hun eigen planeet, Niburu, te herstellen. Die dampkring was door vele oorlogen met atoomwapens verwoest. Ook hier hebben ze atoomwapens gebruikt voor de verwoesting van Sodom en Chomorra, omdat de plaatselijke bevolking door bestialiteit dreigde het hele kweekprogramma om slimme mensen te kweken dreigden te vernielen. Ongetwijfeld kerels die geen enkele zelfbeheersing kenden. Trouwens de inmiddels aardig ontwikkelde aardmensen wilden een ruimtestation bouwen (het verkeerd begrepen verhaal van de toten van Babel). Dat project is waarschijnlijk ook met een kernwapen vernietigd waarna daar in de omgeving zoveel radioactiviteit was dat er eeuwenlang niet meer te wonen was.

Wat ik tenslotte zeggen wil is dat wij er hier en daar proberen op een natuurlijke manier nog wat van te maken, maar in feite zijn we een slecht afgemaakt experiment (dat waarschijnlijk ook verschillende keren opnieuw is gedaan, maar nooit echt gelukt) De Anunnaki hadden zich beter met hun eigen zaken kunnen bemoeien. De gemaakte kruising tussen hun en ons is voor een niet onbelangrijk deel een slecht compromis, zeg maar prutswerk.

Als we de overigens schaarse bronnen die getuigen van de pogingen tot vernietiging van onze soort toch deels wel moeten geloven is het eigenlijk toeval dat we er nog zijn. De bijbel maakt het helemaal bont en beweert dat de zondvloed, een natuurramp waarbij vermoedelijk nagenoeg de hele ijskap van de Zuidpool in zee belandde en daardoor een ongeveer veertig dagen durende woeste overstroming veroorzaakte, bedoeld om ons allemaal te verdelgen alleen maar niet helemaal gelukt was vanwege ene Noah – die overigens in werkelijkheid heel anders heette – die kennelijk in de wetenschappelijke samenwerking bij onze totstandkoming zijn hele ziel en zaligheid in het werk had gelegd en tegen zijn meerderen inging door een klein maar significant deel van ons aan de verdrinking te onttrekken. Het Bijbelse verhaal van de ark van Noah, weet je nog. Daarna heeft de opperbevelhebber, waarschijnlijk Enlil, verklaard dat het ondoenlijk was om met ons te blijven strijden, omdat we toch wezens van vlees en bloed waren, maar dat onze levensduur maximaal honderdtwintig jaar zou zijn, nou ja volgens Genesis 6 dan. Daarna is het natuurlijk, zoals te doen gebruikelijk is bij ons, gierend uit de hand gelopen. Eerst waren het blijkbaar alleen de meisjes die kinderen kregen, ja, raad eens van wie. De geweldigen werden ze genoemd. Maar een of andere schepper leek het nou zo leuk als de menselijke jongentjes ook geschikt gemaakt werden om kinderen te maken. Leuke sport, vinden we nog steeds, maar in een soortgelijk verhaal in de Griekse mythologie is de wetenschapper zwaar gestraft om dat hij de hele organisatie volgens de bovenbaas compleet uit de hand had laten lopen. Nou ja, volgens die bovenbaas kregen we toen veel te veel mensen. Soort vluchtelingenprobleem, je ziet dat nog steeds. Als eerder gezegd: zondvloed eroverheen. Hielp tenslotte ook niet want we zitten lokaal hier en daar toch weer met een behoorlijke overbevolking en het fokt maar door.

Kijk, vanuit allerlei niet realistische en aan ons opgedrongen filosofieën moeten wij lief en verdraagzaam met elkaar omgaan, maar ja, als het bij de ratten te druk wordt gaan ze elkaar ook doodbijten. Nou, dat is een van de redenen waarom het altijd wel ergens oorlog is. Verder is er natuurlijk ruim voordeel aan oorlog. Het ruimt flink op en als je strijdmiddelen – oorlogstuig dus – levert wordt je er ook nog rijk van. De Griekse wijsgeer Heraclitus zei: De oorlog is de vader van alle dingen, (over de verdrietige moeder heeft hij het nooit gehad)

Ja, en dan tenslotte, blijft er de brandende vraag: Zijn de enorme verwarrende problemen van deze menselijke samenleving oplosbaar? Alleen verwarde en vooral hoogmoedige idioten – doorgaans voorbij trekkend onder de titel van politicus denken of zeggen van wel. Doe jezelf op een geruststellende manier een plezier en denk aan iets anders, een goede mop bijvoorbeeld.