In de afgelopen anderhalf jaar is op een veel op elkaar lijkende manier in de hele wereld van alles veranderd. Ondanks dat de veranderingen ingrijpend zijn kunnen we met de beste wil van de wereld niet van verbetering spreken. Om te beginnen moeten we aandacht geven aan de manier waarop alle veranderingen doorgevoerd zijn. Voor de duidelijkheid een puntsgewijze opsomming van zaken die mij zijn opgevallen:

In Wuhan in China brak een besmettelijke virusinfectie uit die, naar veel later is gebleken opzettelijk en kunstmatig was. Met de huidige stand van technieken voor genetische manipulatie kunnen strijdvirussen gemaakt worden. De bindende afspraken binnen de Verenigde Naties bepalen dat het maken van dit soort biologische wapens verboden is, maar in tientallen laboratoria op de wereld gebeurt dat toch. Verder is inmiddels bekend dat het in 2019 opzettelijk verspreide virus, Covid-19 een coproductie van China en Amerika was en wel op een zodanige manier georganiseerd dat beide landen de schuld aan de ander kunnen toeschuiven. Een belangrijke spin in dit boosaardige web is de Amerikaan Antony Faucy, de directeur van het Amerikaanse RIVM met brede en vooral ook financiële steun van Bill Gates.

Alle landen die lid zijn van de Verenigde Naties hebben een bindende afspraak gemaakt met elkaar: wanneer er een ernstige ziekte uitbreekt die zeer besmettelijk is en waarvan kan worden verwacht dat er veel mensen aan zullen sterven, een zogenaamde pandemie, dat dan de regeringen van die landen een noodtoestand uitroepen, politiek gesteund door een noodwet. Op het eerste gezicht een goede en verstandige afspraak in geval er echt iets gevaarlijks aan de hand is en de landen van de wereld elkaar nodig hebben. Wel moet in dit geval worden opgemerkt dat het feit dat er doden moesten vallen alvorens van een pandemie gesproken mocht worden uit de definitie verdween in 2009. Een dergelijke noodwet moet wel eerst door de volksvertegenwoordiging worden goedgekeurd, maar beperkt daarna de invloed van de volksvertegenwoordiging zodanig dat geen enkele beslissing van de zittende regering tegen gehouden kan worden. De duur van de noodwet is officieel beperkt tot drie maanden, maar blijkt in de praktijk gemakkelijk verlengd te kunnen worden. Daardoor zuchten in elk geval alle Europese landen onder een soort dictatuur van de zittende regeringen onder een alsmaar verlengde noodwet.

Met veel en hopelijk tijdelijk succes is bij de bevolking angst voor de virusinfectie gezaaid. Alle officiële kanalen en alle media hebben hieraan meegewerkt en werken hier nog steeds aan mee. Miljarden zijn geïnvesteerd om geen gelegenheid onbenut te laten om de angst onder de bevolking levend te houden.

Doel is een angstige en daardoor meegaande bevolking, die zich gewillig laat “vaccineren” tegen het zogenaamd gevaarlijke Covid-19 virus. De mate van gevaar van dit virus wordt uitgedrukt in de zogenaamde fatality rate, vrij vertaald het sterfelijkheidspercentage. In het begin riep de directeur van de Wereld Gezondheidsorganisatie (WHO) dat die fatality rate 3% was. Dat is heel ernstig, want dat betekent dat drie op de honderd mensen aan de ziekte zullen sterven. Dit bericht was ernstig genoeg om angst te zaaien, vooral omdat dit ook zeer professioneel gebeurde. Toen diezelfde directeur echter enkele weken later bekend maakte dat de fatality rate niet 3% was, maar slecht 0,2% (niet erger dan een gewone griep, waartegen we natuurlijk nooit noodwetten uitroepen) toen bleek geen enkele regering daarop te reageren. Er werd geen noodwet opgeheven, het angst zaaien ging gewoon door. Ook werd via alle media steeds meer druk opgevoerd om mensen zich maar te laten vaccineren, terwijl dat gezien de fatality rate al lang niet meer nodig was. Het lijkt er kortom sterk op dat de berichten over deze virusinfectie onderdeel uitmaken van een campagne met een doel dat we zullen moeten trachten bloot te leggen, want dat er heel veel dingen niet kloppen begrijpen steeds meer mensen.

Een van de simpelste manieren om achter het doel van gebeurtenissen te komen is je af te vragen wie of wat er belang heeft bij wat er gebeurt (follow the Money). Dan hoef je niet heel lang na te denken om te zien dat het hier gaat om een aantal multinationals die zich met farmaceutische middelen bezig houden. Een tak van industrie overigens waarvan we in het verleden meermalen hebben kunnen zien dat bedrijfswinsten voor de directies zwaarder tellen dan de veiligheid en de effectiviteit van de producten. Ik heb begrepen dat het grote streven bij deze zogenaamde pandemie was om de hele wereldbevolking 8,5 miljard mensen. Tenminste twee maal een vaccin toe te dienen. Ik heb uitgezocht dat de prijs per prik de vijftien Euro nadert. Dat is dan – los van verder prikplannen – dertig Euro per persoon. Vlot rekenend kom ik dan op een bedragje van 225 miljard. De laatste berichten die ik echter over dit onderwerp las gingen over het nieuwe streven van deze farma-finance tovenaars. Daar maakte men met een ernstig gezicht duidelijk dat het geven van drie boosterprikken per jaar wenselijk zou zijn voor een goede bescherming tegen dat virus waarvan we al eerder zagen dat het qua fatality niet veel meer voorstelde dan een griep. Bij het huidige prijspeil – ik heb nog nooit meegemaakt dat een product niet elk jaar duurder wordt – zou dat neerkomen op een jaarlijkse aderlating op te brengen door alle landen van driehonderd tweeëntachtig en een half miljard dollars, euro’s. We mogen er gerust van uitgaan dat dit soort bedragen veel mensen tot corrupt handelen drijft. En zo is het natuurlijk ook. Ik hoorde dat Bill Gates blijmoedig riep dat hij zijn investering in vaccinfabrieken er al twintig maal uit had. Ach ja zo’n jongen weet ja jaren stiekem computervirussen verspreiden om daartegen vervolgens beschermingsprogrammatuur te verkopen wel hoe je met virussen geld kunt verdienen. Hij doet nu precies het zelfde met biologische virussen van eigen makelij.

Waarom doen ze het. Dat is echt een interessante vraag, want we hebben namelijk niet alleen te maken met platte geldgraaiers. Er zitten ook een soort idealisten van weliswaar een bedenkelijk soort tussen, maar toch mensen die menen dat ze het met onze planeet goed voorhebben en ook met de kwaliteit van haar bewoners. Die mensen zijn in de eerste plaats de eugenetici. De eugenetica is een beweging die eigenlijk al enkele eeuwen bestaat. De aanhangers van deze leer zijn over het algemeen intellectuelen die van mening zijn dat de eigenschappen van de mens moeten worden verbeterd. Vroeger kon dat alleen gebeuren door slechts uitverkoren mensen aan wie veel goede eigenschappen konden worden toegeschreven met elkaar kinderen te laten krijgen. Dat lijkt op het eerste gezicht een nobel streven, want wie wil er nu geen betere mensen, nietwaar? Maar toch komt een weldenkend mens dan al snel terecht bij de gedachte dat al die andere niet zo volmaakte, niet zo uitverkoren mensen dan zeker minder waard zijn, in ieder geval maar geen kinderen moeten krijgen, want wat hebben we tenslotte aan kinderen van inferieure mensen. In Hittlers nazi-Duitsland werd de eugenetica aangehangen. Eugenetici gaan er ten onrechte van uit dat briljante, intelligente kinderen alleen maar geboren kunnen worden uit briljante, intelligente ouders. De praktijk wijst echter heel vaak anders uit, wanneer we vaak heel briljante zonen en dochters zien voortkomen uit uiterst eenvoudige ouders. Ook als we in beschouwing nemen dat de tegenwoordige genetische manipulatie technieken – weliswaar nog verre van volmaakt – nog niet in staat zijn de volmaakte mens te scheppen is de eugenetica een leer die de mensen op Aarde verdeelt in waardevolle en waardeloze mensen, waarbij de eugenetica wil dat die laatsten zich in elk geval niet voortplanten. Door de eeuwen heen zijn mensen bezig de geheimen van de natuur te ontrafelen en dat is goed, daarvoor hebben wij onze intelligentie gekregen. Van pathologische zelfoverschatting getuigt het echter als mensen menen het beter te weten dan de natuur. Altijd zien we in de natuur survival of the fittest. En dat geldt niet alleen op lichamelijk gebied, maar op elk gebied. Maar altijd weer komen er mensen op en nemen voor een poos de macht, die menen dat zij slimmer zijn dan de natuurlijke processen die ons door de miljoenen jaren heen hebben gevormd. Samen hebben ze al heel veel kapot gemaakt. Als we naar de moderne geneesmiddelenindustrie, die ik gemakshalve altijd aanduid met de naam BigFarma, dan zien we al snel dat die hele industrie om macht en geld gaat en niet om het welzijn van de mens. Uiteindelijk kan iedereen begrijpen dat deze industrie geen belang heeft bij gezonde mensen, want die hebben geen medicijnen nodig. Van zieke mensen moeten zij het hebben. Een simpel voorbeeldje hiervan is misschien een stof die bekend werd onder de naam “opiorfine”. Dit is een stof die door ons lichaam zelf in doorgaans kleine hoeveelheden geproduceerd wordt. Het is onze natuurlijke pijnstiller. Hij werkt zes keer zo sterk als morfine en in tegenstelling tot de hele diarree aan pijnstillers die de industrie op de markt gooit. Heeft deze natuurlijke lichaamseigen stof geen enkele bijwerking. Ik weet, net als iedereen dat heel veel mensen lijden aan chronische pijnen. Allemaal krijgen ze via arts en vervolgens apotheek pijnstillende middelen die allerlei nare bijwerkingen hebben. Maar opiorfine kun je in geen enkele apotheek krijgen. Waarom nou niet? Nou, heel eenvoudig, het is een stof die de natuur heeft uitgevonden en waarop dus geen patent kan worden verkregen en daarmee geen prijsverhogend eigendomsrecht voor een of andere farmaceut. Niks aan te verdienen. Dus wordt het niet gemaakt. Heb je zo’n erge pijn? Jammer voor jou, maar van jou helpen kunnen we niet rijk worden.

In deze tijd staan we aan het begin van de derde en beslissende wereldoorlog. Aan de ene kant staan wij, de gewone mensen die niets anders willen dan een bevredigend leventje leven, waarbij we elkaar niet te veel tot last zijn. Getalsmatig zijn wij in de meerderheid. Aan de andere kan staan BigFarma en de eugenetici. De een denkt aan het verdienen van bergen geld voor producten die we helemaal niet nodig hebben en de ander is van mening dat er slecht een klein deel van de mensen op Aarde nuttig zijn en dat de rest het best….gemist kan worden? En, o ja, dat zou ik bijna vergeten, zij, onze tegenstander dus is al eigenaar van vijfennegentig procent van alles wat er op Aarde te bezitten is. Ze hebben in werkelijkheid alle regeringen in de hand en alle macht – en geweldsmiddelen. Je zou dus kunnen denken dat ze best tevreden zijn, maar dat zijn ze nou juist niet.