Eerlijk gezegd weet ik het niet of onze toetreding indertijd tot de intercosmische samenleving der mensen nou eigenlijk wel zo zinvol en succesvol was. De reden dat ik er niet zo heel zeker van ben heeft te maken met mijn eigen groeiende besef dat het waarschijnlijk allemaal wat ontijdig is gebeurd.

Uit verschillende bronnen lees ik dat niet slechts één, maar meerdere buitenaardse levensvormen – laat ik maar zeggen mensachtigen – met belangstelling uitgaande van hun eigen motivatie onze ontwikkelingen volgen en hebben gevolgd.

Voor mijn lezers vertel ik niets nieuws als ik zeg dat ik altijd een grote belangstelling heb gehad voor sciencefiction. Mijn vader zei namelijk vaak tegen mij: Peter, als je iets kunt fantaseren kan het ook bestaan, een uitspraak waarover ik nog steeds moet nadenken om de diepte ervan te doorgronden. Maar goed, die belangstelling bracht me er in elk geval toe om met rode oortjes vroeger de hoorspelen op de radio te volgen. Zo herinner ik me ‘Monus de man van de maan’, waarin acteur Paul Deen met zijn bijzondere stemgeluid een hoofdrol speelde, en later ‘Sprong in het heelal, waarbij ik me eigenlijk alleen de stem van radio-acteur Jan Borkes herinner. Hoe dan ook, sciencefiction had altijd mijn belangstelling. Zelfs was er ooit voor de radio het verhaal tot hoorspel bewerkt van Max Dendermonde onder de titel: De wereld gaat aan vlijt ten onder, waarin het onderwerp telekinese of wel het verplaatsen via de energetische ontbinding en her constructie van voorwerpen en tenslotte ook van mensen aan de orde kwam, een verhaal dat vermoedelijk ontleend werd aan een geschiedenis waarvan de werkelijkheid nimmer openbaar werd gemaakt en die indertijd speelde onder de naam “Het Philadelphia Experiment.” Hoe dit ook zij, mijn belangstelling zorgde er ook voor dat ik nooit een aflevering van Startrek miste. Een geniale tv-serie waarin sciencefiction werd gecombineerd met uitingen van wat moreel wel en niet wenselijk was. Ingrijpen in de cultuur en het leven en het wezen van andere culturen op andere planeten die de opvarenden van ‘The Enterprise’ op hun tochten tegenkwamen was nimmer toegestaan. The Federation van aangesloten menselijke samenlevingen op vele planeten was het daarover eens. Planeetbewoners dienden op hun eigen manier hun eigen ontwikkeling door te maken tot het moment dat zij uit zichzelf de technische, maar ook innerlijke beschaving hadden opgebouwd om zich bij de Federation als volwaardige leden aan te kunnen sluiten.

Ja, prachtig idealistisch beeld, maar wat door de Soemerische geschriften over de Anunnaki glashelder duidelijk wordt is dat het soort Federation-ethiek ten tijde van het bezoek aan de Aarde door de Anunnaki ver te zoeken was. Ze hadden zelf geen zin meer om het vermoedelijk vermoeiende en loodzware werk te doen, daarom knoeiden ze wat met de genetica van de hier inmiddels uit zichzelf op natuurlijke wijze ontwikkelde mensapen. Inderdaad, ze gingen niet zitten wachten – ondanks het feit dat ze zelf gemakkelijk meer dan duizend aardjaren oud konden worden tot die aanwezige mensapen zich zelf ontwikkelden tot een hogere vorm, zoals vermoedelijk hun eigen ontwikkeling er ooit uit had gezien, nee dat deden ze niet. Ze gingen net zo lang genetisch knoeien met die mensapen tot ze er werkslaven van konden maken. Eerst hadden ze meisjes gemaakt. Die moeten er redelijk appetijtelijk hebben uitgezien, want de Anunnaki mannen kwamen hier kindertjes verwekken bij die meisjes (staat in Genesis 6 vers 2). Later werden er ook vruchtbare mannen gemaakt, maar dat gebeurde zeer tegen de zin van een van de hoog geplaatsten, zoals ik in een eerder blog schreef, die toen getracht heeft via een gigantische overstroming het hele genetische geknoei ongedaan te maken (het allegorische verhaal van Noach)

Als ik daar nu goed over nadenk, dan kan ik tot geen andere conclusie komen dan dat wij, de aardmensen, in de ogen van vele andere mensachtigen die ongetwijfeld bij miljarden in het universum voorkomen, eigenlijk een tamelijk mislukt experiment zijn van een groep ongeduldige en tamelijk hebzuchtige Anunnaki van de planeet Niburu die hier waren neergestreken om materiaal te komen stelen wat ze nodig hadden om de atmosfeer van hun thuisplaneet weer in orde te krijgen nadat ze die vermoedelijk in atoomoorlogen zelf naar de gallemiezen hadden geholpen.

Het is eigenlijk zo’n platvloerse roversgeschiedenis, waarover onze eigen religies in een soort infantiele devotie over de almachtige God spreken die in de toenmalige werkelijkheid waarschijnlijk een technisch en ook medisch hoog ontwikkelde graaier was, te vergelijken met de huidige wereldelite.

Goed, als je nog steeds niet bent gestopt met lezen in de hoop dat ik iets ga schrijven dat aansluit bij jouw eigen ervaringen, dan moet ik je zeggen dat ik heel diep moet graven. Deze dingen waarover ik nu schrijf zijn met een tamelijk grote waarschijnlijkheid echt zo gebeurd. Gecreëerde mensen die al enig verstand hadden begrepen natuurlijk heel weinig tot niets van hun makers die hen genetisch in elkaar hadden geknutseld. Ze zagen tegen hen op zoals een hond tegen zijn baas opziet. Vandaar al die verhalen over God dit en God dat, maar het was niet één God het waren verschillende rovende beschavingen die het heelal en de bruikbare planeten afstruinden om te roven wat er van hun gading was.

Het is dan ook niet verwonderlijk dat de DNA keten van de mensapen langer is dan die van de mensen en dat er bij die dieren ongeveer driehonderd afwijkingen zitten die de natuur wellicht beter had kunnen maken, maar bij de mens schijnen er in het DNA meer dan vierduizend domme fouten te zitten die duiden op grote haast om snel veel slaven te maken die het werk voor de heersers (Goden?) konden doen.

Sommige onderzoekers melden dat meer dan twintig buitenaardse mensachtigen met een zekere belangstelling volgen wat er op onze planeet gebeurt. En mocht je denken dat wij dat zelf allemaal op democratische wijze bepalen. Kijk dan maar even wat er op het ogenblik aan het gebeuren is en waarbij een betrekkelijk kleine groep, de wereldelite bezig is de hele gevestigde samenleving te gijzelen in een poging de bevolking op aarde met meer dan negentig procent te verminderen en ons te dwingen door middel van angst zaaien voor virussen met zogenaamde vaccinaties te beschermen, terwijl de werkelijke bedoeling van alle huidige en toekomstige vaccinaties is mensen onvruchtbaar te maken en daarnaast volgzaam en gemakkelijk te leiden naar de wensen van de nog te vormen wereldregering waarbij het woord democratie een term uit de zich steeds verder van ons verwijderende geschiedenis zal zijn.