Is iedereen te koop, of zijn alleen de mensen die zich met hun ellebogen omhoog hebben gewerkt omdat ze vonden dat ze zo nodig de leiding over ons moesten hebben te koop. Rare vraag? Ik denk van niet.Stel, jij bent minister van volksgezondheid en er breekt plotseling – nou ja, zo plotseling blijkt het achteraf niet te zijn – maar goed, er breekt plotseling een pandemie uit. Het is een heel besmettelijke ziekte. Wat ga je als verantwoordelijke minister dan doen?

Ik zou denken dat je dan een paar heldere vragen gaat stellen aan niet alleen het RIVM, maar ook aan artsenorganisaties. De volgende vragen lijken mij verstandig voor een minister die zelf een eenvoudige schoolmeester is en dus geen verstand van geneeskunde heeft.

1.  Welke bestaande medicijnen hebben we beschikbaar om een virale pandemie een halt toe te roepen?
2. Hebben we die middelen voldoende op voorraad.
3. Welke alternatieven hebben we in geval de beschikbare geneesmiddelen niet werken?

In Nederland was het de huisarts Rob Elens uit het Brabantse Mijel die een protocol ontdekte van een Franse hoogleraar virologie. Het was een eenvoudig en zeer effectief protocol: het antimalariamiddel Hydroxychloroquine, het antibioticum Azitromycine en zink in een biologisch opneembare vorm. Elens behandelde op deze wijze tien patiënten die allemaal binnen een week genezen waren. Het was ook een heel goedkope kuur. Elens rekende voor dat die patiënten voor vijftien euro genezen waren. Het was eigenlijk best een heel slim idee om juist Hydroxychloroquine te gebruiken. Het was weliswaar een antimalariamiddel, maar malaria wordt ook veroorzaakt door een virus dat wordt overgebracht door muggen. Dat middel zorgt er eenvoudig gezegd voor dat een virus niet de lichaamscellen kan binnendringen. Die andere twee middelen waren als ondersteuning nodig stond in het protocol.

Rob Elens was natuurlijk dol enthousiast, want hij had een geneeswijze waarmee op eenvoudige wijze de pandemie een halt kon worden toegeroepen. De Brabantse televisie kwam bij hem op bezoek, zodat iedereen kon zien dat de gevaarlijke virusaanval gemakkelijk kon worden afgeslagen. Maar toen gebeurde er iets dat tot op de dag van vandaag voor gewone mensen zoals jij en ik volkomen onbegrijpelijk is. Elens werd gebeld door de inspectie voor de volksgezondheid en het werd hem verboden om op die manier de corona patiënten te genezen.

Maar, zei Elens, waarom verbieden jullie mij mijn patiënten op die manier te genezen? Ja, zei de inspectie, dat middel is daar niet voor, dat middel is voor malaria en als we straks veel malaria patiënten krijgen hebben we tekort.Nou dat was natuurlijk onzin, dus dat zei Elens ook. Ja, zei de inspectie toen, dat middel heeft lelijke bijwerkingen, hartritmestroringen enzo.

Nou, zei Elens toen, dat van die ritmestoringen was meer het geval bij de voorloper van dat middel, Chloroquine, maar sinds die hydroxylgroep eraan was gezet was dat probleem er alleen nog bij zeer hoge en langdurige inname, niet bij een kuurtje van vier dagen. Nou, zei de inspectie toen, het mag niet voorgeschreven worden omdat het RIVM dat geeft bepaald.

Toen moest Rob Elens zijn patiënten met corona paracetamol voorschrijven en ze naar het ziekenhuis sturen, wat niet alleen veel duurder was, maar waar er meteen ook vijf van de tien dood gingen.Dit gebeurde aan het begin van de pandemie. Elens verzuchtte: het lijkt wel of ik mijn patiënten niet mag genezen.

En dat blijkt nu ook zo te zijn. Corona patiënten mogen niet op een eenvoudige wijze genezen worden. Ze moeten in ziekenhuizen op zeer discutabele wijze behandeld worden. Dat gebeurt natuurlijk zeer tot verdriet van de artsen en verplegenden die ook niet weten wat ze met deze patiënten aan moeten anders dan ze op de IC te leggen en af te wachten of ze zelf de crisis doorkomen, waarna de meesten die niet overleden zijn voor het leven lichamelijke schade overhouden.

Wie is hiervoor nu verantwoordelijk. Wie is er nu verantwoordelijk voor het feit dat coronapatiënten niet met eenvoudige, bestaande middelen genezen mochten en nog steeds niet mogen worden? Daar is in ons land maar één antwoord op namelijk: onze regering bij monde van minister Hugo de Jonge die het middel Hydroxychloroquine nog steeds kwakzalverij noemt. Volgens deze minister moeten wij het grote heil verwachten van het vaccin dat nu bijna klaar is en dat hij inmiddels voor meer dan driehonderd miljoen euro bij een bevriende farmaceut heeft besteld. De betreffende farmaceut staat wereldwijd bekend om de vele processen en miljoenen schikkingen wegens levensgevaarlijke wanprestaties, maar goed, Hugo de Jonge heeft daar wat relaties en je moet je familie ook eens een voordeeltje gunnen, ik begrijp dat wel.

Omdat dit scenario zich echter in bijna alle landen ter wereld afspeelt, behalve in Zweden, is de vraag waarom zoveel ministers in zoveel landen die het zelfde ministersstoeltje bezetten als onze Hugo de Jonge tot het zelfde besluit zijn gekomen en allemaal die eenvoudige geneesmiddelen kuur hebben verboden.

Zou er dan toch een soort belangenorganisatie bestaan die zoveel mogelijk vaccins wil verkopen en die ook genoeg geld heeft om alle regeringen en alle media om te kopen om ervoor te zorgen dat de ernst van corona, die niet erger is dan een lichte griep, waaraan natuurlijk altijd wel zwakke mensen doodgaan, om die ernst dus alle dagen in alle media te overdrijven en om alle volkeren maar zo te pesten met dwangmaatregelen dat ze zich van armoe dat zeer bedenkelijke experimentele slecht uitgeteste vaccin maar laten inspuiten om eindelijk van het gezeur af te zijn.

Tja, tegen die mensen moet ik helaas zeggen: dan ben je niet van het gezeur af, dan begint er een totaal nieuw soort gezeur waar je nooit meer vanaf komt.

Het lijkt mij wel redelijk om te verlangen dat we in onze zogenaamde democratie eindelijk weer eens zelf over de gewone dingen in ons leven kunnen beslissen zonder voorwaarden van vaccin boeren.