(misschien denk je na het lezen van dit bizarre en eigenlijk tamelijk ingewikkelde stukje dat ik vrij ernstig mijn hoofd heb gestoten en hoop je in je vriendelijkheid dat het over gaat. Ik kan je echter verzekeren dat ik aanneem dat de toekomstige werkelijkheid nog veel ongedachter en fantastischer is dan ik nu kan verzinnen)

Mijn vader moet ondanks alles wat hij in de oorlog moest meemaken als machinist op een utility class onderzeebootje, meer dan dertig keer zes weken in de Middellandse zee, net zo’n dromer en fantast geweest zijn als ik nu nog steeds ben. Een van zijn meest inspirerende uitspraken was voor mij altijd: ‘Peter, als je iets kunt fantaseren kan het ook bestaan.’

Of dat nou één op één aan de werkelijkheid kan worden getoetst weet ik echt niet. Wat ik wel weet is dat nieuwe dingen vaak worden gevonden en gemaakt door heel creatieve – en dus fantasierijke mensen, mensen die ‘misschien’ en ‘laten we eens proberen of dat kan,’ belangrijker vinden dan zekerheden. Spannende mensen vind ik dat.

Tegenwoordig is er een hele ontwikkeling op het gebied van de zogenaamde Virtual Reality. We zien allerlei op het hoofd te dragen apparatuur op de markt verschijnen. Er wordt zelfs al gewerkt met interactieve opnames, waarbij je met een VR bril op je kunt omdraaien en om je heen kijken. Dat is zeker spannend en in een aantal commerciële toepassingen ook nuttig. Maar ja, dat gedoe met die brillen, waardoor je eigenlijk het zicht verliest op wat er werkelijk om je heen gebeurt… en ach, niet alleen dat, maar die dingen zijn ook een beetje lomp, zal ik maar zeggen. Het moet anders kunnen, denk ik dan. En misschien geef ik wel een fantastisch idee weg. Nou ja, wie het pakt mag het gebruiken. Als je dan maar niet zegt dat ik er niet meer over mag praten. Ideeën zijn net als dromen, van iedereen.

Goed, er is inmiddels geheugenmateriaal. Dat is materiaal dat na vervorming onder invloed van temperatuur de oorspronkelijke vorm weer aanneemt.                                         Om de uiteindelijk ideale vorm van Virtual Reality te kunnen realiseren is het nuttig, zo niet noodzakelijk om te beschikken over materiaal dat kan dienen als basis voor een immense bibliotheek van bestuurbare realiteits-inhouden; data waarmee een gewenste werkelijkheid kan worden opgebouwd.

Het weefsel zou eruit kunnen zien als een doorzichtige zijdeachtige stof, die zich des gewenst moeiteloos aan de huid hecht – en desgewenst ook weer loslaat, tezamen met de kleine gel computer, die ter hoogte van de zevende halswervel hecht, wordt dat dan het besturings – en opslag systeem. De zijdeachtige stof bestaat uit lange eiwitketens die informatie kunnen opslaan door positionele draaiing  in de moleculaire structuur. De eiwitketens zijn heel lang, vergelijkbaar met DNA, maar wel allemaal identiek. De geheugenfunctie wordt gevormd door dat de betekenis van de opgeslagen data wordt bepaald door de positie binnen het molecuul van het aminozuur dat gedraaid in het molecuul zit en uiteraard van het aantal participerende moleculen. De intensiteit bij uitlezing van de geheugenopslag kan dan afhangen van de mate van draaiing en de energie die nodig is om de draaiing in stand te houden of te veroorzaken, energie die overigens geheel aan het lichaam wordt onttrokken, maar die slechts één procent van de beschikbare energie neemt.

Het hele idee van de moleculaire geheugenopslag komt in feite als gevolg van de ontwikkelingen in de twintigste en eenentwintigste eeuw bij de opslag van beeld en geluid op niet bewegende opslagmedia. We kennen thans allemaal de Mp3 en Mp4 opslag.

Hier, bij deze door mij gefantaseerde zeer uitgebreide informatie opslag wordt het doel bereikt door gebruik te maken van lange, identieke eiwitmoleculen en spreken de (toekomstige?) ontwikkelaars van Mp7 (of hoger) opslag.                                                     Omdat van het Mp7 materiaal gemakkelijk soepele stoffen kunnen worden geweven spreken de ontwikkelaars ook wel van soft-memory materiaal.

Koppel nu – loop nou eens even met me mee – aan deze dromerij van mij het eeuwenoude feit dat volgens de wetten van de acupunctuur alle levensverrichtingen via de huid beïnvloed kunnen worden en gooi er vervolgens een flinke emmer hoopvolle fantasie overheen en je zult zien dat we naar en nieuwe samenleving toegroeien, waarin iedereen kan beleven wat hij wil, maar vooral wat hij nodig heeft, zonder dat het bevoorrecht leven alleen is weggelegd voor een kleine – vaak niet eens heel sympathieke elite.