Geen woord denkt je?                                                                                                               Maar je vergist je, want het is al begonnen.                                                                             Het clubje “Geen Peil” heeft een IT specialist aan de top en die wil dat er vanuit alle Nederlanders die net niet te stom zijn om een smartphone te kunnen bedienen bindende adviezen aan de politiek, ons landsbestuur, gegeven moeten kunnen worden.

Ik zie het voor me.                                                                                                                     ‘Pling!!!’ zegt je telefoon, terwijl je net bezig bent in een zakelijke bespreking.                     Vragend kijk je om je heen, maar dan begrijp je ineens waarom dat geluid van je mobieltje zo keihard klonk. Alle anderen aan de vergadertafel hebben inmiddels hun smartphones tevoorschijn gehaald, want bij iedereen kwam die dwingende “Pling” en twintig maal… nou ja, keihard natuurlijk.

Er valt een ietwat onbehaaglijke stilte. De voorzitter kijkt geërgerd de kring rond. Zijn smartphone ligt nog op zijn bureau. Gehaast verlaat hij de vergadering om vijf minuten later bezweet terug te keren. Maar ja, om mee te kunnen praten in de besluitvorming is hij natuurlijk al te laat. Iedereen heeft al gestemd.

Wat was er nou deze keer weer aan de hand?                                                                       Waar moest de kamer dan nu weer over stemmen?                                                               Wat konden die Haagse politici dan nu weer niet zelf beslissen, zo dat het hele volk via de app mee moest stemmen?                                                                                                       Ach ja, het was ook wel een heel ingewikkeld onderwerp. Daar konden ze met zijn honderdvijftigen met geen mogelijkheid uitkomen.

Wat de vraag was?                                                                                                                   De kwestie was dat er eindelijk een besluit moest worden genomen of er een aanbeveling voor alle bestuurslagen moest komen dat voorafgaand aan eventuele kandidaatstelling er een antecedenten onderzoek moest worden gedaan naar eventuele subversieve, dan wel malafide handelingen in een periode van tien jaar voorafgaand aan de kandidaatstelling en zo ja waarom wel of zo nee waarom niet. Het was een heikele kwestie en door de drie vorige kabinetten was het onderwerp als een hete aardappel voor zich uit geschoven.

De vergadering had al snel gestemd. In verband met ieders persoonlijke achtergrond had men uiteraard verschillend gestemd, maar je hoefde tenslotte niemand te vertellen wat je stemde. De voorzitter had ook nog even snel ‘nee’ gestemd en had daarna zijn telefoon weer snel in zijn jaszak laten glijden.                                                                                     Ach, de mensen met een beetje gezond verstand dat ging allemaal wel, maar intussen zat de tweede kamer maar te wachten, vier dagen lang en toen was het quotum nog steeds niet bereikt.

Weet jij nou wat antecedenten voor dingen zijn en wat ze bedoelen met ‘subversieve’? had mevrouw Willems van de koffie aan haar collegaatje gevraagd, ja en met ‘malafide’? Trouwens ik weet helemaal niet waar de kandidaatstelling ligt. Is dat soms een fort uit de Franse tijd of zo….                                                                                                                   ‘Ach meid,’ had haar collegaatje gezegd, doe nou maar even je ogen dicht en druk, dan zie je vanzelf of je ja of nee hebt gestemd, toch?

Ja ja, meestemmen per app?                                                                                                   Appsoluut niet!