Gevaar had het moeten heten dit voer voor melkvee. Sommige volkomen doorgeslagen idioten die maar denken dat ze de natuur moeten redden, alsof de natuur dat niet veel handiger zelf kan, hadden besloten dat het rundvee veel te veel scheten liet, daarmee de overigens toch al zelf bedachte stikstof zwakzinnigheid overschrijdend. De farmaceutische industrie – ja, wie anders – wilde daar graag op inspelen en bereidde een nieuw zij het empirisch product.

In Denemarken was de overheid enthousiast over deze mogelijkheid. De boeren was uiteraard niets gevraagd. De vraag waar boeren nou in hemelsnaam helemaal verstand van kunnen hebben als het gaat om het milieu en de beschadiging ervan door de scheten van melkvee was vermoedelijk niet eens in de ambtelijke hoofden opgekomen. Bovaer werd verplicht gesteld, want uit zichzelf ophouden met scheten laten kon je de koeien – boeren trouwens ook niet leren.

Resultaat van het denkproces van ambtenaren: koeien doodziek, dertig procent minder melk, hier en daar koeien dood in het land of in de stal. Maar het milieu heeft gezegenvierd.