Een van de jongens die ik altijd weer tegenkom als er muziek wordt gemaakt vroeg mij eens of ik niet een schrijnende songtekst zou kunnen schrijven over ve-tsin. Nou is ve-tsin een stofje, Natrium glutamaat, dat heel veel door de voedingsmiddelen industrie wordt gebruikt. Waarom? Ga er maar vanuit dat alle kant-en-klare verpakte voedingsmiddelen stoffen bevatten die te maken hebben met de verborgen delen van de agenda van de fabrikant.
Ve-tsin is een stofje dat onder de E nummers bekend is als E 621. Het is een zogenaamde smaakversterker. In de oosterse, met name de Chinese en de Indische keuken wordt het wel gebruikt om het smaakboeket van de verschillende kruiden als het ware open te gooien. Er zijn echter een paar grote nadelen aan deze chemische stof. Zo resulteert het dagelijks gebruik van voedsel, waarin deze op zich onnodige toevoeging zit, bij sommige mensen in tremors. Je gaat er dus van trillen. Erg onprettig. Maar er is een veel belangrijker nadeel. Ve-tsin maakt dat je meer gaat eten.
Hopelijk hoef ik het grote nadeel van te veel eten en de daaruit voortvloeiende zwaarlijvigheid – en de gevolgen voor onze gezondheid niet uiteen te zetten. Gelukkig is daarover voldoende informatie beschikbaar…Hoewel…
Ik schreef dus een Engelse tekst voor deze muziekvriend die ik hieronder nog maar eens afdruk. Eigenlijk is deze spottende tekst bedoeld om de gevaarlijke onnadenkende manier te belichten waarop veel mensen in onze samenleving met hun voedsel omgaan.
Oh ja, voor ik het vergeet, als je niet tegen het spul kunt, kun je na een maaltijd waarin het overvloedig voorkwam het gevoel hebben dat je opgeblazen wordt en op het punt staat te exploderen.
Ik bedoel maar…
Brainles Food.
Obese, obese, that is my thing, Ve-tsin, Ve-tsin, Ve-tsin, And thin is out and fat is in, I love to eat Ve-tsin.
It’s E-six hundred twenty one, That keeps my hunger going, Don’t you believe me? Just try some, To make your fat ass growing.
Your brain will weaken, but who cares, As long as food is tasty, There’s always more and that is fine, So don’t you choose too hasty.
And when I’m old, I might be sick, Remains still to be seen, But scientists will cure me then, Cause they are pretty keen.
Now I will pay food industry, They make me eat much more, More than I need, oh, lovely taste, I’m off, back to the store.
And when I’m old the industry, For Pharmacy takes over, They made joint venture with the food, To serve me, Ve-tsin lover.
Weet je, alles wat je in je mond stopt gaat een poosje bij je horen. En soms, best wel vaak, eigenlijk, wordt het slecht gezelschap.